Legend – Δίδυμοι Θρύλοι

Παραγωγή: Βρετανία – 2015 

Διάρκεια: 131 λεπτά

Είδος: Γκανγκστερικό Δράμα

Βαθμολογία: _{* * 1/2}

Σκηνοθεσία: Brian Helgeland

Πρωταγωνιστούν: Tom Hardy, Emily Browning, Christopher Eccleston, Paul Bettany, Colin Morgan, David Thewlis, Tara Fitzgerald, Taron Egerton και η Duffy.

Υπόθεση: Η ιστορία των πιο διάσημων γκάνγκστερ της Βρετανίας, των δίδυμων Ρέτζι και Ρόνι Κρέι, που μεσουράνησαν στο Λονδίνο της δεκαετίας του ’60. Η ταινία ξεκινά με την αποφυλάκιση του νεαρού Ρόνι καθώς τα δύο αδέρφια βρίσκονται αντιμέτωπα με τον Τσάρλι Ρίτσαρντσον και τη συμμορία του, την οποία εξοντώνουν για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους. Ο κόσμος αρχίζει να τους αντιμετωπίζει με δέος και αποδοχή, προσλαμβάνουν οικονομικό μάνατζερ, αγοράζουν καζίνο, κάνουν παρέα με ευγενείς και σταρ, ενώ αποκτούν και πολιτική επιρροή. Τίποτα δεν τους σταματά. Δε βασιλεύουν απλά στην περιοχή τους- η πόλη ολόκληρη είναι στα πόδια τους. Δεν είναι απλοί συνεργάτες της Μαφίας, είναι celebrities.

Γεννημένοι το 1933, ο Ρόνι και ο Ρέτζι ήταν πανομοιότυποι δίδυμοι (ο Ρέτζι ήταν μεγαλύτερος κατά δέκα λεπτά), που μεγάλωσαν στους δρόμους του λαϊκού East End του Λονδίνου των 50s και έδειξαν από νωρίς τις εγκληματικές τους τάσεις. Ο Ρέτζι είχε την αδυναμία του στο όμορφο κορίτσι της γειτονιάς το οποίο και παντρεύτηκε ενώ ο Ρόνι είχε αδυναμία στα τρυφερά αγόρια την οποία και διαφήμιζε με θάρρος και θράσος για τα δεδομένα της εποχής. Το μόνο πρόβλημα τους που έκανε τα πράγματα πολύ δύσκολα ήταν το γεγονός ότι ο Ρόνι ήταν ένας ανεξέλεγκτος παρανοϊκός που αν δεν έπαιρνε τα χαπάκια του γινόταν τρομερά επικίνδυνος και βίαιος. Έτσι λοιπόν τους πήρε η κάτω βόλτα….Γιατί ό,τι ανεβαίνει με φόρα, καταρρέει με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα πρόσκρουσης.

Το κυρίαρχο μότο της ταινίας του βραβευμένου με Oscar σκηνοθέτη/σεναριογράφου Brian Helgeland (L.A. Εμπιστευτικό) είναι οι εκλεκτικές συγγένειες μεταξύ κακοποιών και άρχουσας τάξης. Και οι δύο έχουν χρήματα τα οποία απέκτησαν χωρίς κόπο. Και οι δύο βαριούνται και χάνουν εύκολα το ενδιαφέρον τους. Ξεκινώντας από αυτή τη βάση ειρωνικής κριτικής η ταινία μας προσφέρει μια ορθόδοξη νέο νουάρ απεικόνιση του Λονδρέζικου υπόκοσμου των 60s και της διαπλοκής του με την πολιτική αλλά και τη μεγαλοαστική τάξη. Αφήγηση off, παστέλ αποχρώσεις στη φωτογραφία, σωστή απεικόνιση μιας εποχής που παρήλθε ανεπιστρεπτί και μια διπλή ερμηνεία-φαινόμενο από τον Τομ Χάρντι που ήδη ξεκίνησε να ακούγεται σε υποψηφιότητες βραβείων. Οι φίλοι του είδους θα ικανοποιηθούν αλλά o Χέλγκελαντ ούτε Γκάι Ρίτσι είναι, ούτε καν Μάθιου Βον που έχουν σκοράρει πολύ καλύτερα με ταινίες όπως Rocknrolla και Layer Cake. Παραμένει μια αξιοπρεπής ταινία σεναριογράφου, που τραβάει σε μάκρος χωρίς να είναι όσο τολμηρή θέλει να νομίζει και δεν αφορά δα και ιδιαίτερα το κοινό πέραν της Βρετανίας. Στα συν η επανεμφάνιση της Duffy μετά από αρκετό καιρό, που ερμηνεύει τρία τραγούδια στις σκηνές του καζίνο.

Διανομή: Seven Films & Spentzosfilm

Στις αίθουσες από 05.11.15