Οι Νύχτες Πρεμιέρας αναβιώνουν φωτογραφικά στο Toy Cafe
Οι καλύτερες στιγμές του σημαντικότερου κινηματογραφικού θεσμού της Αθήνας εκτίθενται σε μια μοναδική φωτογραφική έκθεση στο Toy Café με την υποστήριξη της Sony.
Το 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας έδωσε για μια ακόμη χρονιά τη δυνατότητα σε νέους φωτογράφους να δείξουν τη φρεσκάδα της ματιάς τους και την τολμηρή τους διάθεση αιχμαλωτίζοντας στο φακό τους την ατμόσφαιρα του Φεστιβάλ. Είκοσι καλλιτέχνες με διαφορετική ματιά και τεχνική αποθανάτισαν με το φακό τους μερικές από τις ομορφότερες στιγμές του Φεστιβάλ, την επίσημη πρεμιέρα, τις προβολές, τις συνεντεύξεις τύπου, τα πάρτι, την απονομή των βραβείων, αλλά και όλα τα backstage δρώμενα.
Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ (23 Σεπτεμβρίου – 4 Οκτωβρίου) οι καλύτερες φωτογραφίες της ημέρας κοσμούσαν τους τοίχους των κινηματογράφων ΔΑΝΑΟΣ 1&2, Odeon Opera 1&2, IDEAL και Ταινιοθήκη της Ελλάδος, ενώ τα μέλη της φωτογραφικής ομάδας συμμετείχαν σε διαγωνισμό φωτογραφίας. Η έκθεση και ο διαγωνισμός δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς τη σημαντική συμβολή της Sony, η οποία προσέφερε καθ’ όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ τις εκτυπώσεις καθώς και μια φωτογραφική μηχανή Sony α6000 Ε-Mount στον καλύτερο φωτογράφο της εθελοντικής ομάδας.
Ο/Η νικητής/τρια θα ανακοινωθεί αυτή την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου στο www.cinemag.gr .
Η έκθεση εγκαινιάζεται την Πέμπτη 15 Οκτωβρίου και θα διαρκέσει μέχρι την Παρασκευή 23 Οκτωβρίου. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν κάποιες από τις καλύτερες φωτογραφίες του Φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας, μέσα από τη ματιά της εθελοντικής ομάδας των φωτογράφων του Φεστιβάλ, οι οποίοι κατάφεραν να αναδείξουν τις πιο όμορφες και συγκινητικές στιγμές της φετινής διοργάνωσης.
Τα εγκαίνια θα συνοδευτούν από πάρτι εορτασμού της ολοκλήρωσης του Φεστιβάλ.
INFO
Εγκαίνια την Πέμπτη 15/10 στις 21.00
TOY Cafe: Καρύτση 10, Πλ. Καρύτση
Διάρκεια έκθεσης μέχρι 23/10.
Με την ευκαιρία της φωτογραφικής αναδρομής να σημειώσουμε μερικά highlights που χαρακτήρισαν τη φετινή διοργάνωση.
- Η σημαντική συνέργεια με την Κίνηση Καλλιτεχνών με αναπηρία, με κορυφαία στιγμή την ειδική προβολή στην Ταινιοθήκη της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη «Μικρά Αγγλία». Για πρώτη φορά άνθρωποι με προβλήματα όρασης αλλά και άλλοι συμπολίτες μας ΑΜΕΑ κατάφεραν να ζήσουν μια ανεπανάληπτη κινηματογραφική εμπειρία. Ένα μεγάλο μπράβο.
- Το αφιέρωμα στον Sean Baker που μας θύμισε τις καλύτερες στιγμές παλιότερων φεστιβάλ, όταν ακόμη υπήρχαν καλλιτέχνες που ανακαλύπταμε τα βράδια του Αθηναϊκού Σεπτέμβρη.
- Η μεγάλη συμμετοχή ελληνικών ταινιών μικρού μήκους και ο σημαντικός αριθμός ταινιών που ξεχώρισαν και βραβεύτηκαν. Θα είναι κρίμα να μη γίνει ένα βήμα παραπάνω με την επιλογή τουλάχιστον των βραβευμένων ταινιών σε ένα dvd ώστε να προβληθούν σε ευρύτερο κοινό. Ένα μπράβο επίσης στο φεστιβάλ για την ενισχυμένη στήριξη στην παραγωγή Ελληνικών ταινιών μεγάλου μήκους της χρονιάς. Καλές ή κακές, υπέροχες ή αδιάφορες, αυτές είναι κι αυτές αναφέρονται σε προβλήματα που μας αφορούν άμεσα και μιλούν τη γλώσσα μας.
- Τα διάφορα εργαστήρια για την οργάνωση παραγωγής και το γύρισμα ταινιών.
- Η προβολή του Shoah μιας μνημειώδους ταινίας ποταμού για το Ολοκαύτωμα.
- Το αφιέρωμα Moving Future για τη σχέση του κινηματογράφου με τις άλλες τέχνες και βέβαια τα αφιερώματα σε σκηνοθέτες όπως ο Nicholas Roeg και η Shirley Clark.
- Τελευταίο και σημαντικότερο η επετειακή προβολή (επιτέλους στη χώρα μας) ενός αριστουργήματος του ευρωπαϊκού σινεμά. Η σχεδόν 4ωρη Jeanne Dielman της Chantal Akerman είναι το απόλυτο ψυχογράφημα μιας γυναίκας ανάμεσα στην αστική αξιοπρέπεια και την επαναστατική αυτοδιάθεση του σώματός της σε μια εποχή που αντανακλά μια μεταμόρφωση του ευρωπαϊκού αστικού τοπίου. Τι ειρωνεία της τύχης όμως! Πάνω στη λήξη του Φεστιβάλ και μια μέρα μετά την προβολή της ταινίας η διάσημη Βελγίδα έδωσε τέλος στη ζωή της, χτυπημένη από την κατάθλιψη στα 65 χρόνια της.
Η ζωή όμως συνεχίζεται και πάντα βρίσκει τρόπους να εκφρασθεί όπως απέδειξε η υπέροχη Παλαιστινιακή ταινία Ντεγκραντέ που βραβεύτηκε με τη Χρυσή Αθηνά.
Και μια τελευταία υποσημείωση: τα παράπονα, πότε δικαιολογημένα και πότε όχι, πάντα υπάρχουν για το επίπεδο των ταινιών «που κάθε πέρσι ήταν και καλύτερα». Αυτό όμως είναι ένα γενικότερο θέμα που έχει να κάνει με το επίπεδο της ετήσιας διεθνούς παραγωγής. Το αν η σημερινή εποχή είναι ικανή να παράγει ή όχι κινηματογραφικά αριστουργήματα θα αξιολογηθεί πολύ αργότερα. Το αν η επιλογή του ετήσιου προγράμματος είναι πάντα η καλύτερη δυνατή είναι κάτι που θα πρέπει να απασχολήσει (και να απασχολεί πάντα) τους αρμόδιους του Φεστιβάλ. Καλή έκθεση!!!