Photographers - Πάνος Χαράμογλου

φωτογραφία, Πάνος Χαράμογλου, συνέντευξη, Ρ2, P2, μόδα, θεσσαλονίκη, γάμος, βάφτιση, καλλιτεχνικό γυμνό, μοντέλα, καλλιτεχνική φωτογράφιση, δημιουργός, σχεδιαστής, προγραμματιστής, στούντιο, φακός, φωτογραφική μηανή, Πάνος Μισαηλίδης, Καλαμαριά, φλας, επε

Ανοίγοντας το κεφάλαιο "Φωτογραφία" το GRAND Magazine φιλοξενεί στην στήλη του τον καλλιτέχνη Πάνο Χαράμογλου. Άνθρωπος ευφυής, με αστείρευτο χιούμορ και γενναιόδωρη καρδιά, μας εκμυστηρεύτηκε τα βιώματα και τις απόψεις του ως επαγγελματίας φωτογράφος. Εμπνευσμένος από το κινηματογράφο αλλά και την ίδια τη ζωή αποτυπώνει εικόνες μέσα από το φακό της μηχανής του δίχως όρους και κανόνες. Σπούδασε γραφιστική και φωτογραφία στη σχολή AAS Art & Design. Κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη και εργάζεται στην Καλαμαριά όπου είναι και η έδρα του στούντιο Ρ2 Photography.

1. Πότε κατάλαβες ότι η φωτογραφία είναι η επιλογή της καριέρας σου;

Aπό πολύ μικρός είχα μια τάση να απαθανατίζω στιγμές με οποιαδήποτε κάμερα βρισκόταν στα χέρια μου και θυμάμαι πάντα τον ενθουσιασμό που μ' έπιανε όταν ερχόταν η μέρα να παραδώσω το φιλμ. Ήμουν ένας Γιαπωνέζος με άποψη και μπλεκόμουν στα πόδια όλου του κόσμου. Το μικρόβιο μου κόλλησε για τα καλά όταν τα καλοκαίρια του '87 και '88 δούλεψα στο στούντιο του Σπύρου Τσιλιγκιρίδη. Εκεί μαγεύτηκα απ τηντέχνη της φωτογραφίας. Μετά όταν κατέληξα στη σχολή, άνοιξαν τα μάτια μου και μπήκα για τα καλά στο νόημα μαθαίνοντας τις τεχνικές της εμφάνισης και εκτύπωσης και τα μυστικά του καδραρίσματος. Το ταξίδι συνεχίστηκε αλλά η φωτογραφία έγινε πιο πολύ χόμπι με τα χρόνια να περνούν. Επέλεξα να εργάζομαι ως γραφίστας και αρτ νταιρέκτορ σε διαφημιστικές. Μέχρι το 2007 και την έκθεση Entrapment που πραγματικάπήρα το σπρώξιμο που χρειαζόμουν για να ξεκινήσω να ασχολούμαι επαγγελματικά με τη φωτογραφία. Έπεσα κατευθείαν στα βαθιά με μία ψηφιακή Canon DSLR στα χέρια μου που ήταν έτη φωτός μακριά απ τις φιλμάτες Olympus που χρησιμοποιούσα. Κι έπρεπε να μάθω τη φωτογραφία απ' την αρχή. Δε μπορείς να φωτογραφίζεις αναλογικά στην ψηφιακή εποχή. Αυτό το έμαθα πολύ καλά. Στην αρχή στο πλάι της γραφιστικής και στη συνέχεια όταν ένιωσα έτοιμος έβαλα τη φωτογραφία σε πρώτο πλάνο. Πλέον με τη συνεργασία μου με τον Πάνο Μισαηλίδη στο P2 Photography είμαστε ένα στούντιο αμιγώς φωτογραφικό αλλά και με πρόσθετες υπηρεσίες στο ντιζάιν. Έχουμε χτίσει μια ομάδα με τρελό κέφι για δουλειά και άπειρα όνειρα. Μαζί μας αναδεικνύουν τις τρελές μας ιδέες οι συνεργάτες μας και προσπαθούμε συνεχώς να δημιουργούμε κάτι καινούριο.

2. Υπάρχει κάποιος φωτογράφος που θα ταύτιζες τον εαυτό σου;

Στη φωτογραφία πρέπει να μπορείς να ταξιδεύεις και να διασκεδάζεις, να βρίσκεις τη γωνία που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, την εντονότερη δράση, τον πιο δυνατό έρωτα. Λειτουργώ περισσότερο κινηματογραφικά στη φωτογραφία οπότε ταυτίζομαι με σκηνοθέτες περισσότερο παρά με φωτογράφους. Οι Ridley Scott και Tim Burton είναι απ τους αγαπημένους μου. Κάπως έτσι έχουμε στήσει τα κινηματογραφικά μας κόνσεπτ σα τρελές μίνι φωτογραφικές ιστορίες.

3. Τι θα έλεγες ότι είναι πιο σημαντικό, η καλή γνώση ή ο καλός εξοπλισμός;

Ένας συνδυασμός των δύο με συνεχόμενη εκπαίδευση, πειραματισμό και εξέλιξη είναι ότι καλύτερο κατά τη γνώμη μου. Ειδικά στη φωτογραφία το "φωτογραφικό" μάτι δεν αρκεί. Θέλει συνεχώς να εξελίσσεσαι και να ανεβάζεις το επίπεδο της εικόνας που δημιουργείς. Ο εξοπλισμός είναι αυτό που λέμε η τρύπα στην τσέπη, όσο γεμάτος εξοπλισμό κι αν είναι ένας φωτογράφος ποτέ δεν είναι αρκετός. Πάντα υπάρχει ένας φακός που σε κάνει να δακρύζεις, ένα νέο φλας που είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ απαραίτητο. Ο εξοπλισμός δεν είναι ποτέ αρκετός, είτε είναι απαραίτητος είτε όχι. Είμαστε σαν τα παιδιά στο μαγαζί με τα παιχνίδια. Θέλουμε να παίξουμε με όλα τα παιχνίδια άσχετα αν τα χρειαζόμαστε.

4. Μπορεί αυτό το επάγγελμα να είναι η μοναδική πηγή εσόδων ή χρειάζεται και δεύτερο;

Είναι φτωχό επάγγελμα η φωτογραφία. Αλλά σου γεμίζει την ψυχή. Δε θα γίνεις ποτέ εκατομμυριούχος και δε χρειάζεται. Για να κάνεις αυτό το επάγγελμα πρέπει να μη σ' ενδιαφέρει αν θα καλύψεις τα έξοδα σου. "Ας μείνει απλήρωτο το κινητό! Βγάλαμε κάτι φοβερές φωτό όμως, χαλάλι!". Θέλει πολλές θυσίες και πάρα πολύ χρόνο. Σαφώς και μπαίνεις στη διαδικασία να αναλαμβάνεις δουλειές για να πληρώνεις τους λογαριασμούς αλλά πάντα με το δεδομένο ότι θα παραδώσεις κάτι διαφορετικό και ποιοτικό. Αν δεν είναι κύριο επάγγελμα δε μπορείς ποτέ να εξελιχθείς όσο κι αν το θέλεις. Ακόμα και σαν κύριο επάγγελμα ο χρόνος ποτέ δεν είναι αρκετός. Πάντα μετά από μία καλή φωτογράφηση μένουμε με το παράπονο. Μήπως να κάναμε και το ένα ή το άλλο. Αλλά κι αυτό είναι κομμάτι της απόλαυσης. Να μη μένουμε ποτέ απόλυτα ικανοποιημένοι και να θέλουμε συνεχώς και κάτι παραπάνω.

5. Πιστεύεις ότι η φωτογραφία διδάσκεται ή πρέπει να έχεις ταλέντο;

Τα τεχνικά της μέρη ασφαλώς και διδάσκονται. Η φωτογραφία θέλει πρώτα απ' όλα αντίληψη. Αντίληψη του χώρου, του φωτός. Θέλει οικειότητα με αγνώστους για να τους φέρεις στο σημείο που θέλεις και να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό. Να μπορείς να κάνεις τον παντελώς άγνωστο να γελάσει και να φερθεί ελεύθερα σα να μη τον νοιάζει. Να ξεχάσει το φακό και να ποζάρει σα να μη ποζάρει. Σίγουρα είναι πολύ σημαντικές οι τεχνικές και η γνώση. Χωρίς αυτές δε θα βγει ποτέ κάτι εξαιρετικό. Πρέπει συνεχώς να μαθαίνεις και να εκπαιδεύεσαι σε νέες τεχνικές και τρόπους λήψης και επεξεργασίας δε γίνεται αλλιώς. Εκεί είναι η μαγεία. Στη συνεχή εξέλιξη. Κάθε χρόνο βλέπουμε τις περσινές φωτό και ενώ πέρσι νομίζαμε ότι είναι καλές φέτος τις βρίσκουμε μέτριες. Εξέλιξη, συνεχής εξέλιξη. Αυτό μας κρατά ζωντανούς.

6. Πλέον όλοι έχουν ψηφιακή μηχανή, έχεις παρατηρήσει ότι αυτό φέρνει λιγότερες καλές δουλειές;

Η ψηφιακή εξέλιξη στις επαγγελματικές κάμερες έκανε πιο προσιτό το επάγγελμα του φωτογράφου. Σίγουρα δημιούργησε πληθώρα νέων φωτογράφων στην αγορά. Αλλά απ' την άλλη έδωσε και την ευκαιρία σε ταλαντούχους ανθρώπους να μπουν στο χώρο της φωτογραφίας. Στην Ελλάδα είναι λίγες οι ευκαιρίες για τους νέους γενικά και όπως σ' όλα τα επαγγέλματα έτσι και στη φωτογραφία υπάρχει κορεσμός. Δε παύει όμως να είναι τέχνη. Και η τέχνη κρίνεται υποκειμενικά. Οπότε είναι για όλους ίσες οι ευκαιρίες ανάλογα με το πως αντιλαμβάνεται ο κόσμος την εικόνα που δημιουργούν.Το πόσο θα εξελιχθεί ο καθένας έχει σχέση με το πόσο το ψάχνει. Έχει σχέση και με τους στόχους του καθενός. Η ψηφιακή εποχή είναι εδώ. Όσοι την αρνούνται θα μείνουν πολύ πίσω. Είναι σαν να επιμένεις ότι η γη είναι επίπεδη.

7. Ποιος είναι ο στόχος ενός φωτογράφου και πότε ξέρεις ότι έχει επιτευχθεί;

O στόχος μας πάντα είναι κάθε φωτογράφηση να ανεβαίνουμε κι ένα μικρό σκαλοπάτι. Να μην είναι ίδια με την προηγούμενη. Για εμάς να μπορούμενα εξελίξουμε ένα ακόμα κομμάτι. Να δοκιμάσουμε μια ακόμα τεχνική. Είμαστε αχόρταγοι και θέλουμε να μαθαίνουμε συνεχώς. Σε κάθε δουλειά φυσικά το παν είναι να μείνει ευχαριστημένος ο πελάτης και παράλληλα να βγουν στον αέρα εικόνες για τις οποίες θα είμαστε περήφανοι. Τότε έχει επιτευχθεί ο στόχος και όλοι είναι ευτυχισμένοι. Παίζει σημαντικό ρόλο η επαφή με τον πελάτη και η σωστή βασική οργάνωση πριν καν το πρώτο κλικ. Εκεί έχουμε την εμπειρία να προβλέπουμε καταστάσεις και ξέρουμε από πριν τι χρειάζεται και πότε. Όταν υπάρχει επαγγελματισμός στη συνεργασία και έχεις αφήσει έξω απ' την πόρτα την ελληνική τσαπατσουλιά τότε ο στόχος είναι πολύ εύκολο να επιτευχθεί. Γι' αυτό και δουλεύουμε όσο πιο γερμανικά γίνεται κι αφήνουμε τον Έλληνα μέσα μας να ξεφύγει μόνο στο δημιουργικό κομμάτι.

8. Ποιό είδος φωτογραφίας δεν σου αρέσει και γιατί;

Βαριέμαι αφόρητα τη μονοποικιλιακή φωτογραφία. Όποιον μου λέει ότι φωτογραφίζει μόνο στριτ ή τοπία ή μοντέλα. Σαφώς όλοι έχουμε κάποιο κομμάτι που μας αρέσει περισσότερο. Αλλά θα πέθαινα αν φωτογράφιζα μόνο λουλούδια ή τοπία. Μ' αρέσει να φωτογραφίζω ότι μου τραβά το ενδιαφέρον στον ελεύθερο μου χρόνο. Δεν υπάρχει κάποιο είδος που δε μ' αρέσει. Η φωτογραφία είτε είναι ανάμνηση, είτε γάμος, είτε είναι ρεπορτάζ, είτε είναι μόδα, χώρος ή προϊόν μπορείς να κάνεις κάτι που θα σου μείνει αξέχαστο. Οποιοδήποτεείδος φωτογραφίας μπορείς να το κάνεις να σ' αρέσει αν του δώσεις ψυχή και χαρακτήρα.

9. Αρκεί μόνο ο φωτογράφος για μια καλή εικόνα;

Κυρίως στη μόδα σίγουρα χρειάζεται στελέχωση από σοβαρούς και δημιουργικούς συνεργάτες. Είναι ο χώρος στον οποίο πραγματικά δεναρκεί να έχεις μια καλή ιδέα για το φωτισμό ή τη λήψη. Αν δε συμβάλουν οι συνεργάτες με το επαγγελματικό στάιλινγκ, το μακιγιάζ, την κόμμωση, τότε το αποτέλεσμα πάντα θα είναι μέτριο. Ευτυχώς και ο Έλληνας επιχειρηματίας κάποια στιγμή το ψάχνει και αποφασίζει σοφά να μην εμπιστευτεί τον κρεοπώλη που φωτογραφίζει από χόμπι για να φωτογραφίσει την κολεξιόν του. Εδώ στην Ελλάδα σίγουρα υπάρχει κενό στον επαγγελματισμό και εκεί είναι που θα πρέπει τα νέα παιδιά να βελτιωθούν και να ανοίξουν τα μάτια τους να κοιτάξουν τι προϊόν παραδίδει ο ευρωπαίος φωτογράφος και να επιδιώξουν να τον φτάσουν. Σ΄ όλα τα άλλα είδη, με εξαίρεση τη φωτογράφηση φαγητών, ο φωτογράφος είναι υπεραρκετός.

10. Κάποιοι θεωρούν ότι οι εφαρμογές επεξεργασίας φωτογραφιών μειώνουν την αξία της.Αυτό σε βρίσκει σύμφωνο;

Αν τη μειώνουν ή τη βελτιώνουν έχει να κάνει με το χέρι του καθενός. Η φωτογραφία εξελίσσεται καθημερινά. Σίγουρα μπορείς ακόμα να φωτογραφίζεις με φιλμ και να ρετουσάρεις με το πινελάκι. Δεν υπάρχει λόγος όμως να κάνεις τη δουλειά σου αντιπαραγωγική. Όπως και στο χειροποίητο ρετουσάρισμα έτσι και στο οποιοδήποτε photoshop, αν το χεράκι σου είναι βαρύ θα χαλάσει η εικόνα. Αν γίνει η διόρθωση με προσοχή, τέχνη και φροντίδα τότε σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο. Τα ψηφιακά εργαλεία επεξεργασίας είναι συμπληρωματικά στη φωτογραφία, βελτιώνουν την εικόνα δε την δημιουργούν. Αν χρειάζεται κάποιος το Photoshop για να δημιουργήσει την εικόνα τότε το παιχνίδι είναι χαμένο και βγαίνει μια ψευτιά. Ανάλογα και τι θέλει ο καθένας. Εμείς φροντίζουμε να βγάλουμε τη φωτό την ώρα της φωτογράφησης και μετά να της δώσουμε μια έξτρα λάμψη. Πειράζουμε ελάχιστα τις τελικές φωτό μας.

11. Θα μπορούσες να δώσεις έναν ορισμό στο τι είναι φωτογραφία;

Η φωτογραφία για εμένα είναι τρόπος ζωής. Είναι δημιουργία που με κρατά καθημερινά ζωντανό και μου δίνει τη δύναμη κάθε μέρα να δουλεύω 12 ώρες τουλάχιστον. Όταν ασχολείσαι με κάτι που κάθε μέρα ανακαλύπτεις νέα όρια και ιδέες είναι αδύνατο να βαρεθείς. Γι αυτό και παράτησα τις διαφημιστικές για να μπορώ να απολαμβάνω τη δουλειά μου με τους δικούς μου όρους και κανόνες. Ξέρω πως όσο κάνω αυτή τη δουλειά δε θα γεράσω ποτέ. Πάντα θα υπάρχει κάποιος στόχος, κάποια ιδέα, κάποια εικόνα που καρφώθηκε στο μυαλό μου.

Συνεργασίες:

Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης Θεσσαλονίκη 1997 (1996-1998)

Εφημερίδα Μακεδονία (1998-1999), Μ. Διαμαντίδη Α.Ε. (1999 - 2007)

PinkFish Creative Services (2007-2011)

P2 Photography (2011 - σήμερα)

Εκθέσεις:

Entrapment. Έκθεση φωτογραφίας με τίτλο Entrapment στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων 'Α εξαμήνου του Δήμου Θεσσαλονίκης. Φεβρουάριος 2007 Reified Art Shows.

Embracing The Difference photography exhibition.Φεβρουάριος 2010

Panos Charamoglou PinkFish CS * P2 Photography