El Olivo – Η ελιά

Παραγωγή: Ισπανία – 2016 

Διάρκεια: 100 λεπτά

Είδος: Δραματική Κομεντί

Βαθμολογία: * * *

Σκηνοθεσία: Icíar Bollaín

Πρωταγωνιστούν: Anna Castillo, Javier Gutiérrez, Pep Ambròs, Manuel Cucala, Carme Pla, Miguel Angel Aladren, Ana Isabel Mena, María Romero, Paula Usero, Janina Agnes Schröder.

Υπόθεση: Η 20χρονη Άλμα ζει κάπου στην αγροτική Ανατολική Ισπανία με την οικογένειά της. Η Άλμα έχει μεγάλη αδυναμία στον παππού της. Πριν 12 χρόνια ο πατέρας της και ο θείος της πούλησαν την πιο παλιά ελιά του ελαιώνα τους για 30 χιλιάδες ευρώ προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά τους προβλήματα. Η ελιά αυτή βρισκόταν εκεί δύο χιλιάδες χρόνια. Από τότε ο παππούς παρέμεινε σιωπηλός και θλιμμένος. Όταν όμως πέφτει και μένει κατάκοιτος, η Άλμα αποφασίζει να βρει την ελιά με κάθε τρόπο και να τη φέρει πίσω, πιστεύοντας έτσι ότι θα κάνει καλά τον αγαπημένο της παππού. Η έρευνά της θα τη φέρει στη Γερμανία, εκεί που έχει καταλήξει το υπεραιωνόβιο δέντρο. Οργανώνει λοιπόν μια εξόρμηση μαζί με τον νεαρό Ράφα που την αγαπάει βουβά και τον θείο της, λέγοντάς τους ένα ψέμα για να τους παρακινήσει να τη βοηθήσουν. Τίποτα δεν φαίνεται ικανό να σταματήσει την ατίθαση Άλμα από την εκπλήρωση του στόχου της.

Ένα υπέροχο σενάριο του Πολ Λάβερτι μεταφέρει στην οθόνη η σύντροφός του στη ζωή και την τέχνη Ιθιάρ Μπογιάιν. Το ζευγάρι συνεργάζεται για τρίτη φορά αφηγούμενο μια ιστορία γεμάτη πάθος, ανθρωπιά και αμφισβήτηση που θα έκανε περήφανο το δάσκαλό τους Κεν Λόουτς.

Η ελιά του τίτλου είναι ένα δένδρο σύμβολο, τόσο της Ιβηρικής γης όσο και του Χριστιανισμού που ρίζωσε στην Ευρωπαϊκή γη πριν δύο χιλιάδες χρόνια. Αυτό το σύμβολο που περνάει από γενιά σε γενιά και διαφυλάσσεται με ιερότητα μέχρι τα τέλη του περασμένου αιώνα, καταλήγει προδομένο από τους άσωτους υιούς που το ξεπουλάνε για τριάντα χιλιάδες αργύρια ε..ευρώ, στο βωμό του φιλελεύθερου τραπεζικού συστήματος. Έτσι, η ψυχή του Ευρωπαϊκού πολιτισμού καταλήγει στο άψυχο lobby μιας Γερμανικής πολυεθνικής εταιρείας ενέργειας σαν διαφημιστικό σύμβολο «αειφορίας». Η Άλμα όμως είναι όνομα και πράμα ψυχή, από την κορφή ως τα νύχια, και χαμπάρι δεν παίρνει από τέτοια. Γεννημένη και μεγαλωμένη μέσα στη θύελλα της μεταστροφής της ευρωπαϊκής οικονομίας, δεν έχει τίποτα να χάσει «παρά μόνο τις αλυσίδες της». Μπουκάρει λοιπόν «σαν τρελό φορτηγό» για να διεκδικήσει αυτό που ανήκει στη γενιά της. Μια νταλίκα που κουβαλά μια κιτς ρέπλικα του Αγάλματος της Ελευθερίας στην καρότσα της, σύμβολο ίσως κάποιου είδους εξέγερσης σύγχρονων κολλήγων, ξεκινά από τους ελαιώνες της Ιβηρικής και διασχίζει την Ευρωπαϊκή ήπειρο για να φθάσει στην καρδιά του κατακτητή και να πάρει πίσω αυτό που δικαιωματικά ανήκει στη γη και τους ανθρώπους της. Βέβαια η μοιραία «σύγκρουση πολιτισμών» στο ψυχρό και τακτοποιημένο Ντίσελντορφ της τάξης και της ακρίβειας δεν έχει τόση σημασία, όση ο άνισος και αμφίρροπος αγώνας να καρπίσει ξανά το ευρωπαϊκό πνεύμα. Η μικρή Άλμα όμως ξέρει να μάχεται και να διεκδικεί.

Το ότι όλα τα παραπάνω αγωνιστικά και εξόχως ουμανιστικά είναι πακεταρισμένα σε καλογραμμένους διαλόγους με χιούμορ, συγκίνηση και πειστικές ερμηνείες είναι μια σπουδαία νίκη αυτού του συναρπαστικού δείγματος ενός- τάχα μου- παρωχημένου είδους σινεμά.  

Διανομή: Seven Films

Στις αίθουσες από 02.06.16