The Legend of Tarzan - Ο Θρύλος του Ταρζάν (και σε 3D)

Παραγωγή: ΗΠΑ – 2016 

Διάρκεια: 110 λεπτά 

Βαθμολογία: * * 

Είδος: Περιπέτεια

Σκηνοθεσία: David Yates

Πρωταγωνιστούν: Alexander Skarsgård, Margot Robbie, Christoph Waltz, Samuel L. Jackson, Sidney Ralitsoele, Osy Ikhile, Mens-Sana Tamakloe, Antony Acheampong, Edward Apeagyei, Ashley Byam Rory J. Saper Christian Stevens και οι Djimon Hounsou, Jim Broadbent και Ben Chaplin.

Υπόθεση: Βρισκόμαστε στη Βικτωριανή Αγγλία του τέλους του 19ου αιώνα. Ένας τζέντλεμαν επισκέπτεται την πρωθυπουργική κατοικία της Ντάουνινγκ Στριτ. Πρόκειται για τον Τζον Κλέιτον III, 5ο Κόμη του Γκρέιστοουκ και μέλος της Βουλής των Λόρδων. Ο αγέρωχος Κόμης δεν είναι όμως άλλος από εκείνον, που σε μια άλλη παλιότερη ζωή, λεγόταν Ταρζάν. Ο θρυλικός αυτός ευγενής άγριος που ανατράφηκε στη ζούγκλα από πιθήκους προσκαλείται από τον Βασιλιά του Βελγίου, Λεοπόλδο, να επιστρέψει στο Κονγκό, ώστε να θαυμάσει από κοντά το φιλανθρωπικό του έργο. Αυτή όμως η διπλωματική χειρονομία κρύβει μια ύπουλη παγίδα ενορχηστρωμένη από τον πανούργο Βέλγο διπλωμάτη Λέον Ρομ. Στην πραγματικότητα ο ύπουλος Ρομ παρασύρει τον Ταρζάν αλλά και την σύζυγό του Τζέιν πίσω στη ζούγκλα για να τον παραδώσει σε έναν φύλαρχο και παλιό του εχθρό, με αντάλλαγμα μια περιουσία σε διαμάντια για τις ανάγκες του Βασιλιά. Τα πράγματα φυσικά δεν εξελίσσονται ακριβώς όπως σχεδιάστηκαν.

Ο Ντέιβιντ Γέιτς, σκηνοθέτης τεσσάρων από τις περιπέτειες του Χάρι Πότερ, αναλαμβάνει να ζωντανέψει ένα θρύλο του 20ου αιώνα, μια ιστορία που ανέθρεψε γενεές και γενεές σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης! Όπλα του η τεχνολογία και η σχετικά σύγχρονη αντιμετώπιση του κοινωνικοπολιτικού πλαίσιου στο οποίο αναφέρονταν οι ιστορίες του Έντγκαρ Ράις Μπάροους.

Η ταινία ουσιαστικά επιχειρεί ένα sequel, μια επιστροφή στην Αφρική των θρύλων αλλά και της αισχρής αποικιοκρατίας από την οποία η μαύρη Ήπειρος δεν κατάφερε ουσιαστικά να συνέλθει ποτέ. Οι κλασικές και γνωστές περιπέτειες του Ταρζάν στη ζούγκλα μπαίνουν εμβόλιμα στη δράση σαν αναδρομές στο παρελθόν, καθώς ο ευγενής ήρωας αντιμετωπίζει μια πολύ πιο άγρια ζούγκλα, τη σκοτεινή διπλωματία ενός αδυσώπητου ιμπεριαλισμού. Το πρώτο όπλο του δυναμικού κ. Γέιτς η τεχνολογία λειτουργεί άψογα, ιδιαίτερα όσον αφορά την αναπαράσταση του κόσμου της ζούγκλας με όλα τα άγρια αλλά εντελώς ψηφιακά ζώα να είναι απόλυτα πειστικά. Το δεύτερο όπλο, η τοποθέτηση του μύθου σε ιστορικό πλαίσιο είναι αρκετά συζητήσιμο. Για δεύτερη φορά (μετά το πρόσφατο The BFG όπου ο αγαθός γίγας το μόνο που αρνείται να φάει είναι λαχανάκια Βρυξελών!), οι Βρυξέλες γίνονται η έδρα του κακού, ενός σκοτεινού μονάρχη με ακόμη πιο σκοτεινούς διπλωμάτες που παρασύρει τους ευγενείς Βρετανούς αλλά και τους Αμερικανούς ανθρωπιστές (στο πρόσωπο του Σάμιουελ Τζάκσον που συνοδεύει τον Ταρζάν στο ταξίδι του) σε ένα βρώμικο παιγνίδι. Ιδού οι απόψεις πίσω από το Brexit  σε συσκευασία κινηματογραφικής περιπέτειας εποχής. Βέβαια όλη αυτή η πολιτικολογία δεν βοηθιέται καθόλου τόσο από το αποσπασματικό και άνισο σενάριο όσο και από τις σχηματικές και ξύλινες ερμηνείες του ωραίου τηλεοπτικού σταρ Αλεξάντερ (σαν Κριστόφ Λαμπέρ με φέτες) αλλά και του «καμμένου» Κρίστοφ Βαλτς που έχει καταλήξει καρικατούρα των ρόλων που του έφεραν τα 2 Oscar.

Ξεχνώντας τα παραπάνω, η ταινία λειτουργεί σε επίπεδο θεαματικής περιπέτειας με μια πανέμορφη ηρωίδα σε κίνδυνο που συνεχώς ανατρέπει τα δεδομένα αφού κι αυτή είναι παιδί της Ζούγκλας και «έχει τον τρόπο της». Η Μάργκοτ Ρόμπι ως Τζέιν δεν υπερβαίνει τα ερμηνευτικά πλαίσια του ρόλου και έτσι γίνεται αυτή το σημείο αφηγηματικής αναφοράς και ταύτισης του θεατή. Ευτυχώς τέλος που υπάρχουν και κάποιες χιουμοριστικές αυτοαναφορές που ελαφραίνουν το στόρι, όπως τα σχόλια του Ρομ όταν επιτέλους ακούγεται η περιβόητη κραυγή του Ταρζάν.

Σκηνοθετικά και οπτικά εντυπωσιακό θέαμα με αξιώσεις που δεν πραγματοποιούνται. Περνάς καλά πάντως! 

Διανομή: Tanweer                    

Στις αίθουσες από 07.07.16