Nostalgia de la Luz – Νοσταλγώντας το Φως

Παραγωγή: Χιλή - 2010 

Συμπαραγωγοί: Γαλλία/Γερμανία/Ισπανία/ΗΠΑ 

Διάρκεια: 90 λεπτά

Είδος: Ντοκιμαντέρ

Βαθμολογία: * * *

Σκηνοθεσία: Patricio Guzmán                         

Με τους: Gaspar Galaz, Lautaro Núñez, Luís Henríquez, Miguel Lawner, Victor González, Vicky Saaveda, Violeta Berrios, George Preston, Valentina Rodríguez. 

Υπόθεση: Στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, σε τρεις χιλιάδες μέτρα υψόμετρο, αστρονόμοι από όλον τον κόσμο συγκεντρώνονται για να παρατηρήσουν τα αστέρια: ο ουρανός εκεί είναι τόσο διαφανής, λόγω του ξηρού κλίματος, ώστε τους επιτρέπει να βλέπουν τα όρια του σύμπαντος. Από την άλλη πρόκειται για ένα μέρος όπου η ανελέητη θερμότητα του ήλιου διατηρεί άθικτα τα ίχνη κάθε ανθρώπινης υπόστασης: από τις μούμιες των αρχαίων ιθαγενών μέχρι τα πτώματα των εργατών των παλιών ορυχείων νίτρου που πέθαναν εκεί. Αλλά και των θυμάτων της χούντας του Πινοσέτ οι σωροί των οποίων θάφτηκαν εκεί ομαδικά για να ξεχαστούν. Κι ενώ οι αστρονόμοι εξετάζουν τους πιο μακρινούς γαλαξίες σε αναζήτηση εξωγήινης ζωής, ελάχιστα πιο κάτω από τα παρατηρητήρια, ηλικιωμένες γυναίκες σκάβουν εδώ και χρόνια μες στην έρημο σε αναζήτηση των οστών των αγνοούμενων συγγενών τους. 

Πέντε χρόνια πριν το «Μαργαριταρένιο Κουμπί», ο Πατρίτσιο Γκούζμαν είχε ξεκινήσει να ψάχνει τα τοπία και το φως της πατρίδας του αναζητώντας μια εξήγηση για την συσσώρευση τόσων δεινών σε ένα τόσο ευλογημένο και πλούσιο τόπο. Εκεί που στο Κουμπί το κέντρο της αφήγησης είναι το νερό, εδώ είναι το φως που μπαίνει στον τίτλο αυτής της φιλμικής αναζήτησης. Γυρισμένο εξ ολοκλήρου στο τεράστιο έρημο Οροπέδιο της Ατακάμα που εκτείνεται σε μια έκταση ίση με την Ελλάδα, ανάμεσα στις Άνδεις και την παραλιακή οροσειρά της Βόρειας Χιλής, αυτό το φημισμένο ντοκιμαντέρ έρχεται στη χώρα μας με 5ετή καθυστέρηση και μετά την περσινή επιτυχία της άτυπης συνέχειάς του.

Σε ένα τόπο άνυδρο (ίσως το πιο άνυδρο σημείο του πλανήτη) που η ζωή παίρνει παράξενες μορφές για να επιβιώσει, η μόνη σταθερά είναι το διαυγές φως που κάνει το τοπίο ιδανικό για το στήσιμο αστεροσκοπείων και για την καλύτερη παρατήρηση του σύμπαντος. Σε ένα τόσο εκτυφλωτικά φωτεινό μέρος το φασιστικό καθεστώς της Χιλής έκρυψε τα ίχνη των εγκλημάτων του. Οι  σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας θαμμένες κάτω από το λαμπρό φως της Δημιουργίας. Αυτός ο ποιητικός παραλληλισμός, ο διπλός στοχασμός δεν είναι εδώ τόσο απόλυτα επιτυχημένος όσο στο Μαργαριταρένιο κουμπί. Όμως οι εικόνες του Γκουζμάν έχουν μια παράξενη γοητεία και οι απελπισμένες γυναίκες που ψάχνουν τα κόκκαλα των δικών τους, προκειμένου να έχουν κάτι απτό στα χέρια τους για να δεχθούν να κλείσουν τους λογαριασμούς τους με την Επίσημη Ιστορία, είναι ένα συνταρακτικό θέαμα. Η ίδια πάνω κάτω προβληματική αναπτύχθηκε καλύτερα μερικά χρόνια αργότερα ωστόσο η ομορφιά και αυτού του ποιητικού ντοκιμαντέρ είναι αναμφισβήτητη.

Διανομή: Ama Films              

Στις αίθουσες από 22.09.16