A Cure for Wellness – Αντίδοτο στην Ευεξία

Παραγωγή: ΗΠΑ/Γερμανία - 2016 

Διάρκεια: 146 λεπτά 

Βαθμολογία: _{* * 1/2} 

Είδος: Θρίλερ Τρόμου

Σκηνοθεσία: Gore Verbinski

Πρωταγωνιστούν: Dane DeHaan, Jason Isaacs, Mia Goth, Celia Imrie, Adrian Schiller, Carl Lumbly, Susanne Wuest, Harry Groener, Lisa Banes, Natalia Bobrich, Magnus Krepper, Ivo Nandi, Eric Todd, Johannes Krisch, Judith Hoersch, Jason Babinsky, Annette Lober, Godehard Giese, Matt Lindquist, Jeff Burrell, Leonard Kunz, Johnny Otto, Rebecca Street.

Υπόθεση: O Λόκχαρτ, ένας νεαρός φιλόδοξος χρηματιστής της Wall Street, στέλνεται από την εταιρία του σε έναν απομονωμένο πύργο-θεραπευτήριο spa στις Ελβετικές Άλπεις, με την αποστολή να φέρει πίσω, ακόμη και δια της βίας, τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της εταιρίας, Πέμπροκ που νοσηλεύεται εκεί, αρνούμενος να γυρίσει πίσω στη Νέα Υόρκη και τα καθήκοντά του. Ο Λόκχαρτ φτάνει με την ορμή του δυναμικού χρηματιστή στο ήσυχο σανατόριο, χαμένο μέσα στα ψηλά βουνά, όπου οι ζάπλουτοι ασθενείς υποτίθεται ότι απολαμβάνουν μία θαυματουργή θεραπεία. Η πραγματικότητα όμως, που σιγά σιγά αποκαλύπτεται στα μάτια του Λόκχαρτ μοιάζει να είναι ακριβώς αντίθετη…

Τα θρίλερ της Universal  της δεκαετίας του 30 έχουν την τιμητική τους στη βάση της έμπνευσης αυτού του ατμοσφαιρικού θρίλερ, ιδιαίτερα ο κλασικός Δράκουλας του 1931, που μοιάζει σαν να φωλιάζει στο απειλητικό περιβάλλον του Ελβετικού spa όπου διαδραματίζεται η πλοκή της ταινίας. Πάσα άλλη ομοιότητα με κλασικά αριστουργήματα σταματά εδώ. Άντε να κάνει και άλλη μια (σκηνοθετική) στάση στις αισθητικές επιρροές από Στάνλεϊ Κιούμπρικ.

Με ανοικονόμητη διάρκεια, με έναν αρχικά αντιπαθέστατο κεντρικό χαρακτήρα (όχι ότι στρώνει στην πορεία, απλά βασανίζεται μέχρι λύπησης) και με πολλά χέλια που θολώνουν τα νερά της αφήγησης, η ταινία μοιάζει με ξέφρενο λούνα παρκ τρόμου που δεν σταματά να συσσωρεύει έναν αχταρμά από αναμενόμενες «εκπλήξεις» και σοκαριστικές σκηνές, χωρίς όμως να έχει να πει κάτι παραπάνω στο είδος της. Όλη η ταινία είναι σαν ένα επίμηκες αισθητικό πείραμα στον τρόμο, με φωτογραφία βουτηγμένη σε αποχρώσεις του πράσινου και του υγρού σάπιου, production design που κάνει την Ελβετία να μοιάζει Τρανσυλβανία και στιλιζαρισμένα κοστούμια σε αποχρώσεις του κρεμ και του λευκού που δίνουν μια αίσθηση παλιομοδίτικης μονοχρωμίας.

Ο σκηνοθέτης των Πειρατών της Καραιβικής, του Rango αλλά και του Lone Ranger, ο πολύς κύριος Γκορ Βερμπίνσκι, είναι γνωστός για την στιλιζαρισμένη σκηνοθετική του ματιά αλλά και για την αδυναμία του να κρατήσει μια αίσθηση του μέτρου οπότε όσο και εντυπωσιακή οπτικά να είναι αυτή η ταινία του, δεν της λείπουν τα αφηγηματικά σκαμπανεβάσματα ούτε οι αδύναμες σεναριακά στιγμές που μοιάζουν να έχουν περισσέψει από τα outtakes  του Νησιού των Καταραμένων του Σκορσέζε. Ενδιαφέρουσα βέβαια παραμένει η αλληγορία για τον σημερινό ψυχρόαιμο αλλά αιμοβόρο κόσμο της παγκόσμιας πλουτοκρατίας που είναι ανίκανος να θεραπευθεί αφού το μικρόβιο της απληστίας τον τρώει από τα μέσα του.

Άριστο το casting του νεαρού Dane DeHaan στο ρόλο του Λόκχαρτ που παραδίδει το πορτραίτο ενός αδίστακτου και νευρωτικού WASP, χωρίς να αποφεύγει συγκρίσεις και ομοιότητες με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι, έτσι δε λένε; Ο γοητευτικός Τζέισον Άιζακς στο ρόλο του μοχθηρού διευθυντή του πολυτελούς σανατόριου είναι ένας συνδυασμός μειλίχιου ανθρώπου της επιστήμης και σαδιστή Ναζί στα πρότυπα του Μένγκελε, που κρύβει πολλά μυστικά πίσω από το χαμόγελο οδοντόκρεμας που μοστράρει συνεχώς. Η Μια Γκοθ ως ξυπόλητη κόρη-μυστηριώδης νεράιδα του κάστρου είναι μια κλασσική horror φιγούρα η παρουσία της οποίας στην οθόνη συνοδεύεται από ρομαντικές μουσικές που φέρνουν στο νου το κλασικό του Αμενάμπαρ «Οι άλλοι».

146 λεπτά όμως για μια τέτοια ταινία-συλλογή horror επιρροών είναι πολλά και θα κουράσουν το νεανικό κοινό στο οποίο κυρίως απευθύνεται… 

Διανομή: Odeon

Στις αίθουσες από 16.02.17