Hidden Figures – Αφανείς Ηρωίδες

Παραγωγή: ΗΠΑ - 2016 

Διάρκεια: 127 λεπτά 

Βαθμολογία: _{* * * 1/2} 

Είδος: Βιογραφικό Δράμα Εποχής 

Σκηνοθεσία: Theodore Melfi

Πρωταγωνιστούν: Taraji P. Henson, Octavia Spencer, Janelle Monáe, Kevin Costner,Kirsten Dunst, Jim Parsons, Mahershala Ali, Aldis Hodge, Glen Powell, Kimberly Quinn, Olek Krupa.

Υπόθεση: 1961: Μέσα στον πυρετό των εξοπλισμών και του ψυχροπολεμικού ανταγωνισμού ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης, ένας τομέας που εξελίσσεται ραγδαία είναι η κατάκτηση του διαστήματος. Στο Langley της Βιρτζίνια εδρεύει η NACA (Συμβουλευτική Επιτροπή Αεροναυτών), πρόδρομος της NASA, που έχει ξεκινήσει έναν αγώνα δρόμου για να εκτοξεύσει επανδρωμένο πύραυλο σε τροχιά γύρω από τη γη, απαντώντας έτσι στις σοβιετικές προκλήσεις με τα Sputnik και τον Γκαγκάριν. Στον αγώνα αυτό καταλυτικό ρόλο καλείται να παίξει μια ομάδα αφροαμερικανών γυναικών που εργάζονται στο  ερευνητικό κέντρο σε τμήματα μαθηματικής ανάλυσης. Τρεις από αυτές βρίσκονται πίσω από την επιτυχία της εκτόξευσης του Τζον Γκλεν στο διάστημα. Αυτή η ταινία διηγείται την γεμάτη αντιξοότητες πορεία αυτών των αφανών ηρωίδων προς την επιτυχία και τη δόξα. 

Σήμερα όλοι γνωρίζουν για τα μεγάλα διαστημικά επιτεύγματα της δεκαετίας του 60. Όλοι γνωρίζουν ονόματα όπως Apollo, Τζον Γκλεν, Νιλ Άρμστρονγκ. Πόσοι όμως γνωρίζουν τα ονόματα των Κάθριν Τζόνσον, Ντόροθι Βον και Μαίρη Τζάκσον; Ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξη και την επιστημονική παρακαταθήκη τους στην παγκόσμια ιστορία. Αυτό μέχρι τώρα βέβαια. Γιατί μετά την επιτυχία αυτής της βιογραφικής ταινίας (τουλάχιστον στις ΗΠΑ) όλη η υφήλιος έχει την ευκαιρία να κατανοήσει τη ζωτική σημασία που είχε το έργο τους στον αγώνα των ΗΠΑ να κερδίσουν τη Σοβιετική ένωση στον ανταγωνισμό των διαστημικών αποστολών.  

Χωρίς να ξεφεύγει από τους αφηγηματικούς κανόνες της ηρωικής βιογραφίας, ο σκηνοθέτης Θήοντορ Μέλφι (που συνεργάζεται και στην παραγωγή και στο σενάριο) παραδίδει μια συναρπαστική, πολυεπίπεδη ιστορία θάρρους, οραματισμών και ειρηνικής αντίστασης απέναντι στις παντός είδους αντιδράσεις και κοινωνικοπολιτικές συμβάσεις μιας ολόκληρης εποχής. 

Αυτές οι τρεις γυναίκες, με την επιμονή και την μαθηματική ιδιοφυία που τις διέκρινε κατάφεραν να ξεπεράσουν το ρατσισμό, την κοινωνική καταπίεση των γυναικών και κάθε είδους στερεότυπο και να εκπληρώσουν το όνειρό τους. Να γίνουν ηρωίδες ενός έθνους που όχι μόνο δεν τις αναγνώριζε αλλά ούτε καν ανεχόταν την ύπαρξή τους μέχρι τότε. Σε μια Αμερική που άλλαζε ραγδαία, εν μέσω φυλετικών ταραχών αλλά και διεθνών απειλών, η παραγκωνισμένη Μαύρη κοινότητα φαίνεται να βάζει το δικό της (τεράστιο) λιθαράκι στην Ιστορία και η ταινία του Μέλφι βρίσκεται εδώ για να καταγράψει με χιούμορ και πικρή παρατηρικότητα το χρονικό αυτό. Μέσα από ένα ονειρεμένο καστ (που βραβεύτηκε από την Αμερικάνικη Ένωση Ηθοποιών) ξεχωρίζουν οι τρεις θεϊκές πρωταγωνίστριες, Ταράτζι Π. Χένσον, Τζανέλ Μονέ και Οκτάβια Σπένσερ σε ρόλους ζωής. Παρά κάποιες (ευτυχώς λίγες) «κοιλιές» στην αφήγηση, η ταινία ποντάρει σε θέμα και καστ και κερδίζει ακόμη και τον πιο δύσκολο θεατή, αν μη τι άλλο τουλάχιστον με την εξαιρετική ανασύσταση της εποχής. Στη μουσική και τα τραγούδια αλλά και στην παραγωγή βρίσκουμε τον υπέροχο Φαρέλ Γουίλιαμς, που μια οσκαρική υποψηφιότητα για το υπέροχο Runnin’ δεν θα τον χάλαγε καθόλου. Ούτως ή άλλως η ταινία κέρδισε τρεις υποψηφιότητες από την Ακαδημία: Καλύτερης ταινίας, διασκευασμένου σεναρίου και β΄ γυναικείου ρόλου για την Οκτάβια Σπένσερ. 

Επειδή πρόκειται για μια ιστορία εντελώς άγνωστη, εκτός ΗΠΑ, καλό είναι να παραθέσουμε κάποιες πληροφορίες για αυτούς τους Ανθρώπινους Υπολογιστές. 

Η Κάθριν Τζ. Τζόνσον, η Ντόροθι Βον και η Μαίρη Τζάκσον κατάφεραν να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις, το πάθος και τις επιστημονικές τους ικανότητες όταν οι απαιτήσεις του Δεύτερου Παγκόσμιου πολέμου άλλαζαν την κοινωνική υπόσταση ολόκληρου του έθνους. Όταν πλέον καταργήθηκαν οι νόμοι σχετικά με τις φυλετικές διακρίσεις, τα ομοσπονδιακά γραφεία άρχισαν να αναζητούν γυναίκες και αφροαμερικανούς με την ικανότητα να διεξάγουν ουσιαστικές επιστημονικές έρευνες.

Ο Μέλφι εξηγεί: «Για τη Νάσα τότε, τα επιστημονικά μυαλά ήταν πιο σημαντικά από τη φυλή ή το φύλο. Αυτές ήταν πανέξυπνες γυναίκες που μπορούσαν να κάνουν τα μαθηματικά που είχε ανάγκη η Νάσα, ενώ παράλληλα λαχταρούσαν για μια ευκαιρία να αλλάξουν τις ζωές τους».

Στο ερευνητικό κέντρο Langley Memorial στο Χάμπτον της Βιρτζίνια, που το διηύθυνε η Συμβουλευτική Επιτροπή των Αεροναυτών, η ΝACA, που στην πραγματικότητα ήταν ο πρόδρομος της NASA, έψαχναν για λαμπρά μυαλά. Ήθελαν χαρισματικούς ανθρώπους που μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ως «ανθρώπινους υπολογιστές» και που ήταν ικανοί να κάνουν γρήγορους, πολλαπλούς υπολογισμούς με το μυαλό τους.

Όταν μάλιστα ξέσπασε και ο ρώσικος ανταγωνισμός με τον Σπούτνικ, τα πράγματα έγιναν πιο έντονα. «Όλοι οι μηχανικοί μας ήταν εκνευρισμένοι που κάποιος άλλος το έκανε πρώτος. Αλλά αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι δε γνώριζαν ήταν ότι ήμασταν ήδη έτοιμοι», λέει η Τζόνσον.

Κάπως έτσι, λοιπόν, η NΑCA έγινε NASA και όλοι οι επιστήμονες και οι μαθηματικοί της, καθώς και οι «ανθρώπινοι υπολογιστές», χρησιμοποιήθηκαν για το διαστημικό πρόγραμμα. Οι ρατσιστικοί νόμοι που είχε επιβάλλει ο Τζον Κρόου ήταν ακόμη σε ισχύ, αλλά το Langley προσέλαβε μια γυναικεία ομάδα αφροαμερικανών επιστημόνων, η οποία σύντομα έγινε εντελώς απαραίτητη για την πιο τολμηρή αποστολή: να βάλει τον Τζον Γκλεν σε πλήρη τροχιά γύρω από την Γη. 

Διανομή: Odeon

Στις αίθουσες από 23.02.17