Sangue del mio Sangue – Αίμα από το Αίμα μου
Παραγωγή: Ιταλία/Γαλλία/Ελβετία - 2015
Διάρκεια: 106 λεπτά
Βαθμολογία: * * *
Είδος: Ιστορικό Δράμα
Σκηνοθεσία: Marco Bellocchio
Πρωταγωνιστούν: Roberto Herlitzka, Pier Giorgio Bellocchio, Alba Rohrwacher, Lidiya Liberman, Federica Fracassi, Toni Bertorelli, Fausto Russo Alesi, Alberto Cracco, Bruno Cariello, Filippo Timi, Elena Bellocchio, Ivan Franek, Patrizia Bettini, Sebastiano Filocamo, Alberto Bellocchio.
Υπόθεση: 17ος αιώνας στο μοναστήρι του Bobbio. Ο νεαρός ιερέας Φεντερίκο καλείται από την Ιερά Εξέταση στη φυλακή του μοναστηριού. Αποστολή του είναι να εξαναγκάσει την αδελφή Benedetta να ομολογήσει ότι έχει παρασυρθεί από το Διάβολο και να καταδικασθεί ότι παρέσυρε στον πειρασμό και την αυτοκτονία τον προηγούμενο ομολογητή της, ιερέα και αδελφό του Φεντερίκο. Αν δεν ομολογήσει, η Benedetta πρέπει να υποβληθεί σε τρεις δοκιμές - νερό, φωτιά και δάκρυα - για να αποδείξει την αθωότητά της. Αν ομολογήσει τότε η Εκκλησία θα συγχωρήσει τον αυτόχειρα ιερέα και θα τον θάψει χριστιανικά. Ο Φεντερίκο, ωστόσο, «παρασύρεται» με τη σειρά του από την Benedetta.
Ερχόμαστε στο παρόν, όπου η φυλακή του Bobbio είναι κλειστή και εγκαταλειμμένη. Ο εφοριακός Φεντερίκο έχει αναλάβει να βοηθήσει έναν εκκεντρικό Ρώσο εκατομμυριούχο να αγοράσει αυτό το αρχαίο ερείπιο. Το οποίο όμως στην πραγματικότητα δεν έχει εγκαταλειφθεί αφού κατοικείται από έναν μυστήριο γέρο και το προσωπικό του. Μπορεί κανείς να τον δει περιστασιακά μόνο τη νύχτα, και αναφέρεται ως «Ο Κόμης» με τον κόσμο να ψιθυρίζει ότι πρόκειται για βαμπίρ. Ο Φεντερίκο πρέπει να αποδείξει ότι ο άνθρωπος αυτός είναι απατεώνας ώστε να κλείσει τη μεγάλη πώληση.
Επιστρέφοντας για πολλοστή φορά στο χωριό του, το γραφικό Bobbio, και χρησιμοποιώντας συγγενείς και παλιούς συνεργάτες και φίλους σε ρόλους κλειδιά, ο 77χρονος μάστερ της κριτικής του Καθολικισμού, παρουσιάζει ένα διπλό καλειδοσκόπιο εποχών και χαρακτήρων με κοινό τόπο αυτό το σημαντικό για την Καθολική εκκλησία μεσαιωνικό μνημείο που χρησιμεύει πότε ως θέατρο καταπίεσης και σκότους και πότε ως ερείπιο που στεγάζει μια βρυκολακιασμένη άρχουσα τάξη, μακριά νυχτωμένη από την σημερινή παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα. Στόχος της κριτικής του μαέστρο αυτή τη φορά μοιάζει να είναι η αιώνια ροπή του μέσου ανθρώπου προς τη συντήρηση, τον εφησυχασμό, το βόλεμα και τελικά την ακινησία του θανάτου.
Μυστηριώδης και ελλειπτικός ο μεγάλος Ιταλός σκηνοθέτης δεν παύει να γοητεύει το κοινό με τις περίτεχνες ιστορίες του ακόμη και αν όλες οι πτυχές τους δεν είναι δυνατό να φωτισθούν αρκετά (τουλάχιστον για το διεθνές κοινό εκτός Ιταλίας). Αυτό το κρυπτικό της αφήγησης, αυτή η μυστηριώδης σχεδόν παραμυθένια γοητεία είναι ταυτόχρονα και το βασικό της ελάττωμα που στερεί από το θεατή την ικανοποίηση της συμμετοχής στην κατανόηση του έργου, στην απάντηση σ αυτό το περιβόητο «τι θέλει να πει ο ποιητής». Έστω κι έτσι η ταινία παραμένει αφηγηματικά και θεματικά εντελώς πρωτότυπη και παραδίδει σκηνοθετικά μαθήματα σε πολύ νεότερους και φιλόδοξους δημιουργούς.
Διανομή: AMA Films
Στις αίθουσες από 20.04.17
