Souvenir- Σουβενίρ

Παραγωγή: Βέλγιο/Γαλλία/Λουξεμβούργο – 2016 

Διάρκεια: 90 λεπτά 

Βαθμολογία: * * * 

Είδος: Κομεντί   

Σκηνοθεσία: Bavo Defurne 

Πρωταγωνιστούν: Isabelle Huppert, Kévin Azaïs, Johan Leysen, Jan Hammenecker, Anne Brionne, Sophie Mousel, Benjamin Boutboul, Carlo Ferrante. 

Υπόθεση: Η μεσόκοπη Liliane δουλεύει σαν εργάτρια σε μια μικρή βιομηχανία συσκευάζοντας πατέ. Η Liliane όμως είχε τη δική της στιγμή δόξας στο παρελθόν όταν ως Laura είχε εκπροσωπήσει το 1974 το Βέλγιο στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, όπου έχασε με μικρή διαφορά από τους ABBA. Σήμερα χωρισμένη από τον παλιό της μάνατζερ και ξεχασμένη, ζει μια βαρετή, μονότονη και μοναχική ζωή, χωρίς να θυμίζει την άλλοτε star. Μέχρι την ημέρα που θα βρεθεί στο δρόμο της ο 20χρονος Jean, ερασιτέχνης μποξέρ και φανατικός της Eurovision μαζί με τον πατέρα του ο οποίος και την αναγνωρίζει, ως παλιός θαυμαστής. Ο Jean όμως, με την ορμή των 20 χρόνων του, ορμά στο ρινγκ, την ερωτεύεται και την πείθει να επιστρέψει στην σκηνή…

Πόσο ροζ και κιτς μπορεί να είναι μια ταινία με φόντο τον περιβόητο διαγωνισμό της Eurovision και με ηρωίδα μια ξεχασμένη chanteuse  των 70s; Καθόλου ή τουλάχιστον όχι άμεσα, όταν την εν λόγω ηρωίδα υποδύεται (πολύ πειστικά) η γιγαντιαία Ιζαμπέλ Ιπέρ και όταν ο νεαρός σκηνοθέτης της τολμά να αναμετρηθεί με την αισθητική του Ντάγκλας Σερκ και των μελοδραμάτων του. Η Ιπέρ τολμά επίσης να τραγουδήσει η ίδια τα τραγούδια της ταινίας, της οποίας το soundtrack έχουν επιμεληθεί οι λατρεμένοι Pink Martini, έχοντας απέναντι της τον Κέβιν Άζαϊς σε ρόλο θεϊκού τεκνού με ευαισθησίες αλλά και ακούραστη διάθεση για ερωτικές περιπτύξεις.

Ένας ερωτικός δεσμός-οιδιπόδειο σύμπλεγμα made in eurovision heaven, που μοιάζει παράταιρος και αδιέξοδος πέρα από το ροζ σύμπαν της ταινίας. Πέρα από αυτό το σύμπαν βρίσκονται οι γονείς του Jean, μικρότεροι σε ηλικία από την αγαπημένη του αλλά και ο πρώην σύζυγός της και μάνατζερ τον οποίο εκείνη, όπως φαίνεται, δεν έχει ξεπεράσει. Οι λογαριασμοί του παρελθόντος δεν κλείνουν τόσο εύκολα και τα σημάδια από τις πληγές, έρχονται στην επιφάνεια με επώδυνο τρόπο για να αμαυρώσουν τις ελπίδες του παρόντος.

Αχ Ζολί Γκαρσόν (που λέει και το τραγούδι της ταινίας).

Μια μικρή ευχάριστη έκπληξη από ένα νέο Φλαμανδό δημιουργό, μια ταινία τόσο γλυκιά όσο χρειάζεται για ένα βροχερό Κυριακάτικο απόγευμα. Ή και για ένα δροσερό βράδι στα θερινά…

Διανομή: Spentzos Film

Στις αίθουσες από 25.05.17