Viceroy’s House – Το Στέμμα των Ινδιών

Παραγωγή: Βρετανία/Ινδία/Σουηδία – 2017 

Διάρκεια: 106 λεπτά 

Βαθμολογία: * * * 

Είδος: Δράμα Εποχής 

Σκηνοθεσία: Gurinder Chadha 

Πρωταγωνιστούν: Hugh Bonneville, Gillian Anderson, Manish Dayal, Huma Qureshi, Michael Gambon, Lily Travers, Simon Callow, Om Puri, Sarah-Jane Dias, Simon Williams, Nicholas Blane, Lucy Fleming, Samrat Chakrabarti, Roberta Taylor, Denzil Smith, Arunoday Singh, Terence Harvey, Darshan Jariwala, Neeraj Kabi. 

Υπόθεση: 1947. Ο Λόρδος Mountbatten είναι ο τελευταίος Αντιβασιλέας της Ινδίας με την αποστολή να ολοκληρώσει τις διαδικασίες ανεξαρτησίας της χώρας και αποχώρησης των Βρετανών, εντός 6μήνου από τη στέψη του. Στο παλάτι του στο Δελχί συνυπάρχουν εκπρόσωποι του βρετανικού αποικιοκρατικού καθεστώτος με το πολυπληθές υπηρετικό προσωπικό που απαρτίζεται από 5.000 ινδουιστές, μουσουλμάνους και σιχ.  Το ακαθόριστο ακόμη μέλλον της χώρας έχει δημιουργήσει φιλονικίες σε όλα τα μέτωπα του σπιτιού, αντανακλώντας τις πολύνεκρες συγκρούσεις σε κάθε γωνιά της Ινδικής χερσονήσου που τελικά οδήγησαν στην αιματηρή διχοτόμηση και τη δημιουργία του μουσουλμανικού Πακιστάν. 

Η Ιστορία γράφεται από τους νικητές. Με αυτό το μότο ξεκινά η εν πολλοίς αυτοβιογραφική ταινία της Ινδοβρετανής δημιουργού του «Καν’το όπως ο Μπέκαμ». Νικητές στην περίπτωση της ανεξαρτησίας της Ινδίας υπήρξαν όπως πάντα αυτοί που επωφελήθηκαν από το νέο καθεστώς δηλαδή οι «παλιοί ιδιοκτήτες», αυτοκρατορικοί μάστορες της αιώνιας πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε». Η κήρυξη της Ινδικής ανεξαρτησίας το 1947 συνοδεύτηκε από την μεγαλύτερη προσφυγική κρίση μέχρι σήμερα αφού γύρω στα 14 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν και σχεδόν 1 εκατομμύριο έπεσαν νεκροί σε διαμάχες, σφαγές και λιμούς.

Η ταινία της Γκούριντερ Τσάντα έρχεται να επαναλάβει αυτή την ιστορία, αντιμετωπίζοντας κατά μέτωπο αυτό το αφήγημα των νικητών. Γιατί, αν και ξεκινά σαν τηλεοπτικής κοπής πολυτελές ιστορικό χρονικό, ένα είδος απογόνου του σινεμά του Τζέιμς Άιβορι (Απομεινάρια της Μέρας κ.α.), γρήγορα αλλάζει ρότα και μετατρέπεται σε κάτι ευρύτερο, μια καθαρά πολιτική ανάλυση της ταραγμένης εκείνης εποχής με μια κριτική θεώρηση του βρετανικού (και όχι μόνο αυτού) ιμπεριαλισμού και μια απόπειρα καταγραφής των γεγονότων αλλά και της επιρροής τους στο σύγχρονο κόσμο, από νέα σκοπιά με βάση νεότερες ιστορικές πηγές. Κι αν αυτό φάνηκε σε μεγάλη μερίδα της κριτικής ως εναγκαλισμός με την αποικιοκρατία αφού η ταινία παρουσιάζει με θετικό τρόπο τους αντιβασιλείς Μαουντμπάτεν, είναι βέβαιο ότι έφυγαν στο πρώτο μισό χωρίς να παρακολουθήσουν το σταδιακό πέρασμα της αφήγησης στα μεγαλόπνοα μονοπάτια του σινεμά του Ντέιβιντ Λιν. Όσο για το α λα Ρωμαίος και Ιουλιέτα ρομάντζο που παρεμβάλλεται στα ιστορικά γεγονότα και ενόχλησε με το μελοδραματισμό του, είναι προφανές ότι ξεχνούν την ινδική καταγωγή της σκηνοθέτιδας και τα ινδικά κεφάλαια που επενδύθηκαν στην ταινία. Το να μπολιάσεις την Ιστορία με ένα Bollywood ρομάντζο και το όλο σύνολο να είναι αισθητικά και συναισθηματικά λειτουργικό σαν ένα εξωτικής κοπής «Πέρασμα στην Ινδία» είναι ένα μικρό επίτευγμα. Το κοινό που θα προσέλθει θα το εκτιμήσει δεόντως, είναι βέβαιο.

Άψογη σε τεχνικό και καλλιτεχνικό επίπεδο δουλειά, για μια ακόμη φορά σπουδαίο το soundtrack  του Οσκαρούχου Α.Ρ.Ράχμαν και αποτελεσματικότατο το καστ με επικεφαλής τον Χιου Μπόνβιλ του Downton Abbey  και την εξαιρετική Γκίλιαν Άντερσον του X-Files  στους ρόλους του αντιβασιλικού ζεύγους. Όσο για το αν αφορά ή όχι το εγχώριο κοινό μια ιστορική κριτική της βρετανικής πολιτικής στην Ινδία, να θυμίσουμε την αντίστοιχη ιστορική πορεία της Κύπρου… 

Διανομή: Feelgood Entertainment

Στις αίθουσες από 03.08.17