Mimì metallurgico ferito nell'onore – Μίμης ο Σιδεράς

Παραγωγή: Ιταλία – 1972 

Διάρκεια: 121 λεπτά 

Βαθμολογία: * * * 

Είδος: Κοινωνικοπολιτική Σάτιρα 

Σκηνοθεσία: Lina Wertmuller 

Πρωταγωνιστούν: Giancarlo Giannini, Mariangela Melato, Turi Ferro, Agostina Belli, Luigi Diberti, Elena Fiore, Tuccio Musumeci, Ignazio Pappalardo, Gianfranco Barra. 

Υπόθεση: Στη Σικελία των αρχών του 70 ένας κακομοίρης ανθρακωρύχος ο Καρμέλο, που όλοι τον φωνάζουν με το παρατσούκλι Μίμι, αποφασίζει να ψηφίσει τον υποψήφιο του Κομμουνιστικού Κόμματος και όχι τον εκλεκτό της Μαφίας, αφού «η ψήφος είναι μυστική». Κούνια που τον κούναγε. Την ίδια μέρα απολύεται και μπαίνει στα μαύρα κατάστιχα της Μαφίας, μη μπορώντας να βρει καμία δουλειά. Αναγκαστικά εγκαταλείπει τη γυναίκα του και την οικογένειά του, για να αναζητήσει δουλειά στο Τορίνο. Εκεί γνωρίζει την Φιόρε, μια πολιτικοποιημένη αναρχική που όμως παραμένει παρθένα περιμένοντας τον ιδανικό σύντροφο. Ο Μίμι την ερωτεύεται και κάνει μαζί της παιδί, κάτι που κρατάει μυστικό από τους δικούς του πίσω στο χωριό. Δεν είναι όμως γραφτό του να ξεφύγει από τη Μαφία με τις περιστάσεις να τον αναγκάζουν να επιστρέψει στη Σικελία. Εκεί τον ακολουθεί κρυφά και η Φιόρε με το μωρό τους. Τα πράγματα θα πάνε από το κακό στο χειρότερο αφού στο Νότο τα μυστικά είναι για να μοιράζονται..

Η ταινία που έβαλε στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη το όνομα της ιδιόρρυθμης Ιταλίδας δημιουργού, πρώην βοηθού του Φελίνι, είναι μια σπαρταριστή σάτιρα πολιτικών και κοινωνικών ηθών και ταυτόχρονα μια σαρκαστική και-ακόμη και σήμερα μετά από 45 χρόνια-επίκαιρη ανάλυση των μηχανισμών διαιώνισης της αυθαιρεσίας της εξουσίας μέσα από τη λειτουργία της δυτικού τύπου δημοκρατίας. Μιας αυθαιρεσίας που έχει ποτίσει το υποσυνείδητο των λαών μετατρέποντάς τους σε παθητικούς δέκτες έως και συμμέτοχους στο παιγνίδι. Όπως ο ηθικά και ψυχικά αδύναμος Μίμι που μοιάζει πιασμένος σε ένα αόρατο δίχτυ κωδίκων συμπεριφοράς από τους οποίους δεν μπορεί να ξεφύγει και τους οποίους επιχειρεί τελικά να εκμεταλλευτεί για δικό του όφελος. Είπαμε! Προ πάντων σιδηρού ηθικού φρονήματος και τιμής…

Αν και η πλοκή, μέσα στον οπερατικό οίστρο της ταινίας, εξελίσσεται στη διαπασών, τα σεναριακά προβλήματα είναι εμφανή και χαλάνε το ρυθμό θολώνοντας κάπως την συνολική εικόνα. Εξ άλλου η κατάρα του παλιού Ιταλικού σινεμά, η μη σύγχρονη ηχοληψία, είναι και εδώ παρούσα έστω και λιγότερο εμφανής, ένας τεχνικός αναχρονισμός που μπορεί να ξενίσει το σύγχρονο θεατή. Είναι γεγονός όμως ότι η Βερτμίλερ επιδείκνυε πάντα πολλή σοφία και πρωτοτυπία (μαζί με τρέλα και κορδέλα) στις αλλόκοτες ιστορίες της έτσι ώστε σήμερα οι ξεπερασμένοι αισθητικοί της νεωτερισμοί να πέφτουν στα μαλακά. Εξάλλου με ένα τέτοιο πρωταγωνιστικό ζευγάρι όπως ο Τζιανίνι και η Μελάτο όλα συγχωρούνται! Ας αφεθούμε λοιπόν στο θρύλο που δημιούργησε η ταινία στην πρώτη της προβολή. 

Διανομή: New Star

Στις αίθουσες από 10.08.17