Nelyubov – Χωρίς Αγάπη

Παραγωγή: Ρωσία/Γαλλία – 2017 

Διάρκεια: 127 λεπτά 

Βαθμολογία: * * * * 

Είδος: Δράμα 

Σκηνοθεσία: Andrey Ζvyagintsev 

Πρωταγωνιστούν: Maryana Spivak, Alexei Rozin, Yanina Hope, Andris Keiss, Daria Pisareva, Matvey Novikov, Marina Vasilyeva, Aleksey Fateev, Varvara Shmykova. 

Υπόθεση: Στη σύγχρονη Μόσχα των γρήγορων ρυθμών και της επιχειρηματικότητας, ένα ζευγάρι μεσοαστών η Ζένια και ο Μπόρις, τακτοποιημένοι και σχετικά ευκατάστατοι, είναι στα χωρίσματα. Ή μάλλον βρίσκονται στα χαρακώματα. Το επικείμενο διαζύγιο δεν είναι καθόλου ευχάριστο αφού δεν αντέχουν κυριολεκτικά να βλέπουν ο ένας τον άλλον και τσακώνονται συνεχώς. Θύμα αυτού του πολέμου το 12χρονο αγοράκι τους, ο μικρός Αλιόσα που τους παρακολουθεί συντετριμμένος καθώς καταλαβαίνει ότι θέλουν και οι δύο να τον ξεφορτωθούν και να συνεχίσουν τις ζωές τους με τους νέους τους παρτενέρ. Και ενώ οι τελευταίες μέρες του ζεύγους προχωράνε μέσα στην ένταση και τη δυσφορία, ο Αλιόσα εξαφανίζεται. Η αναζήτησή του θα βγάλει στην επιφάνεια κρυμμένα μυστικά και προσωπεία. 

 

Μετά το συγκλονιστικό Leviathan, ο Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ σκιαγραφεί για ακόμη μια φορά τη μετακομμουνιστική Ρώσικη κοινωνία ως εφιαλτικό και σκοτεινό ανθρώπινο τοπίο που έρχεται σε αντιδιαστολή με τη γαλήνια ομορφιά της φθινοπωρινής φύσης των προαστείων της Μόσχας. Μια φύσης μελαγχολικής στην όλο και πιο κρύα επιφάνεια της οποίας αντανακλάται ο παγωμένος ψυχισμός μιας κοινωνίας υλιστών και ευδαιμονιστών. Μιας ανυπόφορης κοινωνίας ατομιστών, χωρίς συναισθήματα, χωρίς πραγματικούς ψυχικούς δεσμούς, χωρίς αγάπη. Σ αυτή την χώρα επιχειρηματιών-νεοφονταμενταλιστών χριστιανών, όπου η Ορθόδοξη Ρωσική Εκκλησία με τις ακραία συντηρητικές και αναχρονιστικές απόψεις της έρχεται να πάρει τη θέση που κατείχε κάποτε το Κόμμα στη Ρωσική κοινωνία, η υποκρισία και η κενότητα περισσεύουν και μόνο ο εθελοντισμός έρχεται να γίνει το αντίπαλο δέος που θυμίζει ότι σ αυτή την φαινομενικά εύπορη αλλά απέραντα θλιμμένη χώρα, η οποία κατέρριψε ένα κοινωνικό μοντέλο που κυριάρχησε επί 80 σχεδόν χρόνια, ο διαλεκτικός υλισμός της μαρξιστικής ιδεολογίας έχασε τη διαλεκτική και παρέμεινε σκέτος υλισμός στην πιο ακραία και αγοραία έκφανση του. Τι θα φάμε, τι θα πιούμε και τι θα αρπάξει…

Ακόμη και το μητρικό φίλτρο, στο πρόσωπο της Ζένια, έχει αναστείλει τη λειτουργία του. Σκηνές λοιπόν από ένα γάμο όπως λέει και ο ίδιος ο δημιουργός ότι ήταν επιδίωξή του να αποτίσει φόρο τιμής στο αριστούργημα του Μπέργκμαν των 7Os, αλλά και σκηνές από μια άρρωστη κοινωνία χωρίς προοπτική, μια κοινωνία που αδιαφορεί τελείως για το μέλλον, χωρίς κίνητρα και χωρίς την κινητήρια δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης και της αδελφοσύνης που εκπροσωπούνται από τον αγώνα των εθελοντών που υποκαθιστά την αδιάφορη γραφειοκρατία της Αστυνομίας-Κράτους.

Όλα αυτά θα ήταν απλώς ενδιαφέροντα αν δεν επενδύονταν από μια δεξιοτεχνική σκηνοθετική αντίληψη με ασύλληπτο εσωτερικό ρυθμό, μουσικότητα και επιμονή στις δευτερεύουσες λεπτομέρειες που διαμορφώνουν αποφασιστικά το ιδεολογικό περιεχόμενο του κορμού της ιστορίας. Μπορεί εκ πρώτης όψεως η ταινία να σου φανεί αργή αλλά αν αφεθείς στην υπνωτιστική δύναμη των πλάνων της θα σε παρασύρει ολοκληρωτικά στο δυσοίωνο σύμπαν της και θα σε εμπλέξει συναισθηματικά με την αναζήτηση του αγοριού-συμβόλου μιας χαμένης ευκαιρίας για μια άλλη ζωή με νόημα και ψυχικό πλούτο.

Τιμήθηκε με το Βραβείο της Επιτροπής του Φεστιβάλ Κανών και υποβλήθηκε ήδη από τη Ρωσία για το ξενόγλωσσο Oscar. Μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς είναι εδώ… 

Διανομή: Seven Films

Στις αίθουσες από 19.10.17