Suburbicon

Παραγωγή: ΗΠΑ – 2017 

Διάρκεια: 104 λεπτά 

Βαθμολογία: * * * 

Είδος: Θρίλερ 

Σκηνοθεσία: George Clooney 

Πρωταγωνιστούν: Matt Damon, Julianne Moore, Oscar Isaac, Jack Conley, Noah Jupe, Glenn Fleshler, Alex Hassell, Gary Basaraba, Karimah Westbrook, 

Υπόθεση: Suburbicon: το ιδανικό προάστιο για την ανερχόμενη μεσαία τάξη της Λευκής Αμερικής. Είναι 1957 και το αμερικάνικο όνειρο είναι στο ζενίθ του. Στο Suburbicon ζει η οικογένεια Λοτζ, ακρογωνιαίος λίθος της κοινότητας. Όταν ένα βράδι δέχονται επίθεση από αγνώστους μέσα στο σπίτι, η ειδυλλιακή ζωή τους ανατρέπεται αφού η εισβολή καταλήγει στο θάνατο της μητέρας της οικογένειας. Ο κύριος Λοτζ και ο μικρός γιος του Νίκι μένουν μόνοι με την αδελφή της μακαρίτισσας που εγκαθίσταται μόνιμα στο σπίτι για συμπαράσταση. Ωστόσο τα γεγονότα παίρνουν μια παράξενη τροπή που οδηγεί την οικογένεια σε έναν ιστό προδοσίας, μοιχείας και εκβιασμών. Ο μικρός Νίκι βρίσκεται στη μέση και προσπαθεί να καταλάβει τον περίεργο τρόπο που συμπεριφέρονται οι ενήλικοι αλλά και τον περίγυρο που έχει αναστατωθεί από τον ερχομό της πρώτης αφροαμερικανικής οικογένειας στην γειτονιά.

Η μεταπολεμική Αμερική των προαστίων δέχεται τη σεναριακή «περιποίηση» τόσο του Κλούνι και του Γκραντ Χέσλοβ όσο και των αδελφών Κοέν, σε μια ιστορία μοιχείας και φόνων γεμάτη ανατροπές και κατάμαυρο χιούμορ την οποία αφηγείται στρωτά και με στιλ ο Τζορτζ Κλούνι που εδώ κρατάει το ρόλο του σκηνοθέτη και συνσεναριογράφου.

Ξεκινώντας από κάποιο πραγματικό γεγονός που συνέβη στην Πενσυλβάνια (τις ρατσιστικές αντιδράσεις μιας κοινότητας όταν εγκαθίστανται εκεί οι πρώτοι αφροαμερικανοί) ο Κλούνι εμπλουτίζει το στόρι με το κατάμαυρο σενάριο των αδελφών Κοέν, χωρίς ωστόσο οι δύο ιστορίες να «κάθονται» και τόσο καλά η μια μέσα στην άλλη. Πάντως είναι προσεγμένο φιλμ, με σημασία στις λεπτομέρειες της εποχής αλλά και με ιδιοφυή μέχρι ένα σημείο ανάπτυξη των ανατροπών της ιστορίας. Ο Κλούνι μεταμφιέζει την οργή του σε χοντρή πλάκα με την απληστία και την υποκρισία της Αγγλοσαξωνικής Αμερικής, δίνοντας έμφαση στις προτεσταντικές καταβολές της και τον πρωτόγονο ρατσισμό της. Με τόσο αρνητική εικόνα που παρουσιάζει,  δεν κάνει εντύπωση το γεγονός ότι η ταινία μισήθηκε στις ΗΠΑ όπου την έλουσαν πατόκορφα κριτική και κοινό.

Το καστ, ιδίως στους δεύτερους ρόλους, είναι ιδιαίτερα απολαυστικό και η καλλιτεχνική διεύθυνση άψογη. Όσο για τη μουσική του Ντεσπλά έχει καταφέρει να ενσωματωθεί τέλεια στην όλη αισθητική του σινεμά των Κοέν η σφραγίδα των οποίων ξεπερνάει την όποια σκηνοθετική άποψη του Κλούνι, εγγράφοντας τελικά αυτό το σαρκαστικό κατάμαυρο φιλμ στο δυναμικό του Κοενικού σύμπαντος.  

Διανομή: Odeon

Στις αίθουσες από 26.10.17