The Killing of a Sacred Deer – Ο Θάνατος του Ιερού Ελαφιού

Παραγωγή: Ιρλανδία/Βρετανία – 2017 

Διάρκεια: 121 λεπτά 

Βαθμολογία: _{* * * * ½} 

Είδος: Ψυχολογικό Θρίλερ 

Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος 

Πρωταγωνιστούν: Colin Farrell, Nicole Kidman, Barry Keoghan, Raffey Cassidy, Sunny Suljic, Alicia Silverstone, Bill Camp. 

Υπόθεση: Δυο χρόνια μετά τον παγκόσμιο θρίαμβο του Αστακού που έφερε το σεναριακό δίδυμο Λάνθιμου-Φιλίππου υποψήφιο για Oscar πρωτότυπου σεναρίου και έδωσε την ευκαιρία στον Κόλιν Φάρελ να αποδείξει επιτέλους τις παραγνωρισμένες υποκριτικές του δυνατότητες και να φθάσει στις Χρυσές Σφαίρες, η επιτυχημένη συνεργασία των τριών επαναλαμβάνεται σε μια ιστορία θεωρητικά πιο βατή και προσιτή στο πλατύ κοινό. Η αλήθεια είναι ότι όσο πιο στυλιζαρισμένη και γυαλιστερή είναι η επιφάνεια αυτής της νέας «εκδρομής» στο παράλογο, με τη μορφή ψυχολογικού θρίλερ γεμάτου μαύρο χιούμορ, τόσο πιο σκοτεινός, απαισιόδοξος και δυσοίωνος είναι ο πυρήνας της. Μπροστά σε ένα τίτλο που παραπέμπει σε μια θανάτωση και που εμπεριέχει βεβήλωση και ύβρη, και με το πρώτο πλάνο της ταινίας να είναι μια καρδιά εν λειτουργία κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης, ο έμπειρος Λανθιμικός ξέρει ότι ο αγαπημένος του weird σκηνοθέτης δεν πρόκειται να τον πάει εκδρομή, παρά το ειδυλλιακό τοπίο του Αμερικάνικου Midwest όπου λαμβάνουν χώρα τα τεκταινόμενα.

Έχουμε λοιπόν την ευτυχισμένη και ευκατάστατη οικογένεια Μέρφι που ζει σε ένα υπέροχο σπίτι στα προάστια του όμορφου Σινσινάτι. Ο πατέρας Στίβεν είναι καταξιωμένος καρδιοχειρουργός ενώ η μητέρα Άννα επίσης επιτυχημένη οφθαλμίατρος. Η μεγάλη τους κόρη η πανέμορφη 14χρονη Κιμ έχει καλλιτεχνική φλέβα και τραγουδάει στη χορωδία ενώ ο μικρότερος, ο 12χρονος Μπομπ έχει πιο πρακτικό πνεύμα και κλίση στις θετικές επιστήμες. Η ζωή τους είναι άψογα οργανωμένη σε ένα αστραφτερό, τακτοποιημένο, σχεδόν κλινικό περιβάλλον. Ποιος είναι όμως αυτός ο 16χρονος νεαρός με τον οποίο ο Στίβεν φαίνεται να διατηρεί φιλική σχέση; Ο νεαρός Μάρτιν, ορφανός από πατέρα, που ζει με τη νεαρή χήρα μητέρα του σε μια λαϊκή γειτονιά, έχει ουσιαστικά τεθεί υπό την προστασία του Στίβεν ο οποίος τελικά αποφασίζει να τον καλέσει για φαγητό στο σπίτι και να του γνωρίσει την οικογένεια. Από τη στιγμή εκείνη η κατάσταση μεταβάλλεται απότομα καθώς ο Μάρτιν θέτει τον Στίβεν σε ένα παράλογο εξωφρενικό δίλημμα ζωής και του ζητά να επιλέξει ανάμεσα σε μια ασύλληπτη θυσία και τον κίνδυνο να χάσει τα πάντα…

Η αντίστροφη μέτρηση για τον δόκτορα Μέρφι αρχίζει από τη στιγμή που καλεί τον εμφανώς ιδιόρρυθμο Μάρτιν στο σπίτι του. Άσε το κακό να μπει κι αυτό θα σε κατακτήσει… Ή μήπως δεν είναι ο αλλόκοτος Μάρτιν ο κακός του έργου αλλά ο Στίβεν, ο απόλυτος πατριάρχης, ο άνθρωπος της επιστήμης με εξουσία Θεού πάνω στη ζωή και το Θάνατο που ωστόσο μαθαίνει τελικά με τον δύσκολο τρόπο τι συνέπειες έχει η διάπραξη Ύβρης (με την αρχαιοελληνική της έννοια) όταν η αλαζονεία του γίνεται αιτία να χαθεί μια ζωή, ένα καθαγιασμένο θεϊκό δημιούργημα, ένα ας το πούμε ιερό ελάφι. Μια μεταφυσική αναμέτρηση ανάμεσα σε γιατρό και προστατευόμενο ξεσπά με θύματα αθώα, τα μέλη της οικογένειας Μέρφι, μεταξύ των οποίων ζητείται εξιλαστήριο θύμα που θα κατευνάσει τη Νέμεση και θα επαναφέρει την φυσική ισορροπία στη μεταφυσική σκακιέρα της ύπαρξης.

Ξεκινώντας από τον Ευρυπίδη και την Ιφιγένεια στην Αυλίδα και περνώντας μέσα από την πατριαρχική ιουδαϊκοχριστιανική αντίληψη για την πάλη του καλού και του κακού, ο Λάνθιμος παρουσιάζει ένα σύμπαν βυθισμένο σε πλήρη αντισηψία και παγερά φωτισμένο από τον εξαιρετικό Θύμιο Μπατακάκη, το οποίο πλημμυρίζουν ήχοι κλασσικής μουσικής (από το Stabat Mater μέχρι τους αλλόκοτους ήχους του Γκιόργκι Λιγκέτι) που παραπέμπουν στη Λάμψη του Κιούμπρικ. Όπως στον Κιούμπρικ παραπέμπουν και οι λήψεις στους διαδρόμους του νοσοκομείου με την κάμερα να αυτονομείται από τους χαρακτήρες και να αποκτά δική της οντότητα καθώς τους παρακολουθεί να ζουν το δράμα τους. Οι συνεχείς πινελιές χιούμορ δύσκολα μπορούν να ελαφρύνουν το ανατριχιαστικά απαισιόδοξο μήνυμα για τη μοίρα του πολιτισμού που εκπέμπει η ταινία και το ευρύτερο κοινό ίσως προτιμήσει να παραμείνει προσκολλημένο στο πρώτο επίπεδο της ταινίας με τη δομή και την κλιμάκωση ενός α λα Πολάνσκι θρίλερ, παρά τις συνεχείς επεμβάσεις παραλόγου και ανορθόδοξου που επιχειρούν οι δημιουργοί της.

Τα πολλά λόγια όμως είναι φτώχεια για μια τέτοια οπτική και διαλογική εμπειρία που τιμήθηκε ήδη με βραβείο σεναρίου στις Κάννες και φαντάζει ιδανική υποψήφια και για το ανάλογο Oscar. Ο Κόλιν Φάρελ βρίσκεται στην πιο συγκλονιστική στιγμή της καριέρας του ενώ ο νεαρός Μπάρι Κόγκαν (του ’71 και της Δουνκέρκης) γράφει ήδη υποθήκες για μια λαμπρή καριέρα! Τίποτα όμως δεν θα ήταν ολοκληρωμένο χωρίς την μαγνητική παρουσία της Νικόλ Κιντμαν που επιτυγχάνει να επικοινωνήσει μια πολυσύνθετη ανάγνωση μιας ηρωίδας ερμητικά κλειστής και ψυχρής στην αρχή που παλεύει να αρθρώσει το δικό της αυτόνομο λόγο ανάμεσα στη βία των περιστάσεων και τα σεξουαλικά παιγνίδια υποταγής στον σύζυγο-θεό.

Σκληρό μεταφυσικό πόκερ για δυνατούς παίκτες με ένα φινάλε που και πάλι (όπως στον Αστακό) θα συζητηθεί. Μια ταινία- αποθέωση του στιλ του σπουδαίου Έλληνα σκηνοθέτη που έχει επιλέξει να βαδίσει σε μονοπάτια που άνοιξαν μεγαλειώδεις δημιουργοί στο παρελθόν, να καταφέρει να σταθεί όρθιος πάνω σ αυτά και να τα οδηγήσει και παρακάτω. Μια ταινία προορισμένη να γίνει κλασική στο πέρασμα του χρόνου.

Διανομή: Feelgood Entertainment

Στις αίθουσες από 02.11.17