The 15:17 to Paris - Αναχώρηση για Παρίσι 15:17

Παραγωγή: ΗΠΑ – 2018

Διάρκεια: 94 λεπτά

Βαθμολογία: _{* ½} 

Είδος: Δραματικό Θρίλερ 

Σκηνοθεσία: Clint Eastwood

Πρωταγωνιστούν: Alek Skarlatos, Anthony Sadler, Spencer Stone, Judy Greer, Jenna Fischer, Ray Corasani, Thomas Lennon.

Υπόθεση: Στις 21 Αυγούστου του 2015, η υφήλιος πάγωσε από την είδηση ότι χάρη σε τρεις θαρραλέους νεαρούς Αμερικάνους που ταξίδευαν στην Ευρώπη, αποσοβήθηκε μια φοβερή τρομοκρατική ενέργεια πάνω στο τραίνο Thalys #9364 εν κινήσει με προορισμό το Παρίσι. Η νέα ταινία του Κλιντ Ίστγουντ διηγείται αυτό το απίστευτο περιστατικό, συνδυασμό τόλμης και τύχης, αναπαριστώντας επίσης όλη την πορεία ζωής των τριών φίλων από τα παιδικά τους χρόνια μέχρι εκείνη την ηρωική τους στιγμή. Η πίστη τους, ο ακλόνητος δεσμός της φιλίας τους και όλη τους η στρατιωτική εκπαίδευση συνετέλεσαν στο να αποτρέψουν μια τρομοκρατική πράξη που θα στοίχιζε τις ζωές σε παραπάνω από 500 ανθρώπους. 

Συνεχίζοντας τη δημιουργία κινηματογραφικών πορτραίτων καθημερινών ηρώων όπως στις τελευταίες του ταινίες «Ελεύθερος Σκοπευτής» και «Sully», ο μέγας Κλιντ, περπατώντας τα 88 του πλέον, αποφασίζει να ασχοληθεί με ένα ακόμη αληθινό περιστατικό, αυτή τη φορά όμως επιλέγοντας τους ίδιους τους εμπλεκόμενους ως πρωταγωνιστές της ταινίας να ερμηνεύουν τους… εαυτούς τους. Τρία Αμερικανόπουλα, τρία χριστιανόπουλα με ήθος, καλή ανατροφή, υπέροχες μητέρες και επιτυχημένες στρατιωτικές καριέρες (οι δύο τουλάχιστον) βρέθηκαν το 2015 στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή. Ενεργώντας, όπως οι ίδιοι δήλωσαν στο βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η ταινία, παρορμητικά και ενστικτωδώς, κατάφεραν να εξουδετερώσουν έναν παρανοϊκό τρομοκράτη που ζωσμένος με σφαίρες είχε εισβάλλει σε ένα Γαλλικό τρένο με σκοπό να προκαλέσει εκατόμβη θυμάτων. Το υπέροχο αυτό κατόρθωμα περιγράφουν στο βιβλίο που έγραψαν οι Άντονι Σάντλερ, Άλεκ Σκαρλάτος, Σπένσερ Στόουν σε συνεργασία με τον Τζέφρι Ι. Στερν, με τίτλο «The 15:17 to Paris: The True Story of a Terrorist, a Train, and Three American Heroes».

Όλα καλά και ωραία και ηρωικά και μπράβο τους και δίκαια παρασημοφορήθηκαν για την πράξη τους από τη Γαλλική Προεδρία με το μετάλλιο της Γαλλικής Λεγεώνας της Τιμής. Κι εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Παρά το ότι οι τρεις φίλοι μοιάζουν να «το έχουν» με τον φακό και διεκπεραιώνουν τους ρόλους τους με συνέπεια (δεν είναι και εύκολο εξάλλου να υποδύεσαι τον εαυτό σου), η ταινία δεν τους πηγαίνει πουθενά, πέρα από ταξιδάκια αναψυχής ανά τας Ευρώπας και αθώα φλερτάκια με τουρίστριες στη Ρώμη και τη Βενετία. Αυτό το ιδιότυπο ταξιδιωτικό reality, καθαρισμένο από οποιοδήποτε ίχνος νεανικής «παρέκκλισης», που συμπλέκεται με σκηνές τόσο από την παιδική και εφηβική ηλικία των ηρώων όσο και με αποσπασματική παρουσίαση του ιδίου του συμβάντος, δεν τιμά καθόλου έναν τόσο σπουδαίο δημιουργό όπως ο Ίστγουντ. Αφηγηματικά πλαδαρό, σχηματικό και επίπεδο το φιλμ εξυμνεί τις αρετές και τις αξίες της Αμερικάνικης οικογένειας (οκ, αναμενόμενο) αλλά και της στρατιωτικής αγωγής (ένα θεματάκι με το μιλιταρισμό το έχει ο παππούς).

Κορυφαίο όμως είναι και το παραλειπόμενο της ταινίας: Η απονομή που έγινε τρεις μέρες μετά το συμβάν είχε μεν γυριστεί εκείνη την ημέρα, επειδή όμως οι γωνίες λήψης ήταν περιορισμένες, η τελετή αναπαραστάθηκε εξ ολοκλήρου στο Μέγαρο των Ηλυσίων, για τις ανάγκες της ταινίας. Άνεργος πλέον ο Monsieur Le President Ολάντ τι να κάνει, το έριξε στην ηθοποιία!

Συνολικά μια λανθασμένη κίνηση-ανορθογραφία σε μια μεγάλη καριέρα. Ένα ντοκιμαντέρ θα ήταν απείρως προτιμότερο!

Διανομή: Tanweer

Στις αίθουσες από 22.02.18