Ocean’s Eight – Η Συμμορία των 8
Παραγωγή: ΗΠΑ - 2018
Διάρκεια: 110 λεπτά
Είδος: Κωμική Περιπέτεια
Βαθμολογία: * * *
Σκηνοθεσία: Gary Ross
Πρωταγωνιστούν: Sandra Bullock, Cate Blanchett, Anne Hathaway, Mindy Kaling, Sarah Paulson, Awkwafina, Rihanna, Helena Bonham Carter, Richard Armitage, James Corden και οι Dakota Fanning, Elliott Gould και Shaobo Qin.
Εμφανίζονται επίσης μεταξύ άλλων (στο ρόλο του…εαυτού τους) οι: Anna Wintour, Katie Holmes, Maria Sharapova, Serena Williams, Kim Kardashian, Adriana Lima, Kylie Jenner, Alexander Wang, Kendall Jenner, Gigi Hadid και Heidi Klum.
Υπόθεση: Η Ντέμπι Όσεαν (Σάντρα Μπούλοκ) αδελφή του Ντάνι, της γνωστής οικογενείας λωποδυτών, αποφυλακίζεται μετά από πέντε χρόνια, οκτώ μήνες και 12 ημέρες. Εκεί στη φυλακή, όπου είχε μπει μάλλον άδικα (λέμε τώρα) και εξαιτίας ενός άπιστου έρωτα, σχεδίασε την θριαμβευτική επιστροφή της στην ενεργό δράση. Η Ντέμπι έχει αποφασίσει να κλέψει ένα vintage διαμαντένιο περιδέραιο αμύθητης αξίας (καλά οκ,150 εκατομμύρια δολάρια σιγά το πράμα). Πως θα καταφέρει όμως να το βγάλει από την κρύπτη των Cartier όπου φυλάσσεται ευλαβικά εδώ και δεκαετίες; Μα με ένα καλά οργανωμένο σχέδιο και με τη βοήθεια μερικών γυναικών του σιναφιού (ή και όχι απαραίτητα) που είναι εξπέρ η καθεμιά στο είδος της. Κατά σειρά εμφάνισης έχουμε και λέμε: η οξυδερκής και οργανωτική πρώην παρτενέρ της στο έγκλημα (μόνο στο έγκλημα άραγε;), Λου (Κέιτ Μπλάνσετ). Η κοσμηματοπώλης Αμίτα (Μίντι Κέιλινγκ), η πορτοφολού Κονστάνς (Awkwafina), η εξπέρ πρώην κλεπταποδόχος Τάμι (Σάρα Πόλσον), η χάκερ Νάιν Μπολ (Rihanna) και η διάσημη αλλά χρεοκοπημένη σχεδιάστρια μόδας Ρόουζ (Έλενα Μπόναμ Κάρτερ). Το σχέδιο είναι να κλαπεί το περιδέραιο από τον λαιμό της διάσημης σταρ Ντάφνε Κλούγκερ (Αν Χαθαγουέι), την ώρα που θα βρίσκεται καλεσμένη στην πιο καλά φυλασσόμενη φιλανθρωπική εκδήλωση της χρονιάς, το Met Gala του Metropolitan Museum της Νέας Υόρκης. Ένα τέλειο στη θεωρία σχέδιο που καλείται να αποδειχθεί αψεγάδιαστο και στην πράξη.
Ο Γκάρι Ρος, διάσημος σεναριογράφος του Big και δημιουργός του Pleasantville, του Seabiscuit και του πρώτου Hunger Games, αναλαμβάνει τα ηνία του Franchise της οικογένειας Ocean από τον φίλο του Στίβεν Σόντερμπεργκ που εδώ παραμένει παραγωγός. Ερχόμενος από μια εξαίρετη ταινία το Free State of Jones, το οποίο επιτηδευμένα υποτιμήθηκε και εξοστρακίστηκε στις ΗΠΑ (γιατί άραγε χαχα!), συνεργάζεται εδώ με την νεαρή σκηνοθέτη-σεναριογράφο Ολίβια Μιλτς σε κάτι περισσότερο ήπιο πολιτικά και κόβει ένα, θαυμάσιο σεναριακά, συνολάκι στις οκτώ λαμπερές του πρωταγωνίστριες, γεμάτο έξυπνες ατάκες, δυνατούς χαρακτήρες γεμάτους μυστήριο και γοητεία και το κυριότερο, προσανατολισμένο στη θηλυκή πλευρά του εγκεφάλου. Διότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με γοητευτικούς τυπάδες του υποκόσμου που χώνονται και δρουν και κάνουν παιγνίδι αφού ο Ντάνι δεν υπάρχει πια, «τον πάτησε το τρένο» ή τουλάχιστον έτσι μας αφήνει να εννοήσουμε η ταφόπλακα την οποία επισκέπτεται νωρίς νωρίς στην ταινία η αδελφή του Ντέμπι. Εδώ έχουμε να κάνουμε με γυναίκες ανεπτυγμένης ευφυίας, δυναμικές μεν χαμηλότονες δε, προσόν απόλυτα χρήσιμο όπως τονίζει και η Ντέμπι για να κάνουν τη δουλειά τους ανενόχλητες. Αφού λοιπόν σ αυτή την κοινωνία κανείς άνδρας δεν κοιτάζει μια γυναίκα όπως πραγματικά είναι, τότε κι εκείνη δικαιούται να κάνει αισθητή την παρουσία της κατά τον τρόπο που την συμφέρει και να χρησιμοποιήσει την αναμφισβήτητη ευφυία της κατά τον τρόπο που τους πονάει. Η συμμορία της Ντέμπι δεν είναι σε καμία περίπτωση θηλυκό αντίτυπο της συμμορίας του Ντάνι, είναι μια εξίσου αμείλικτα αποτελεσματική ομάδα που βασίζεται περισσότερο στη δημιουργική σκέψη, στο μυαλό που «γεννάει» παρά στα χέρια που εκτελούν. Αφού το εμπεδώσουμε αυτό μπορούμε να απολαύσουμε τις ερμηνευτικές αποδόσεις των πρωταγωνιστριών που κυμαίνονται από το απειλητικά cool της αγαπημένης Σάντρα Μπούλοκ μέχρι το επιτηδευμένα trendy της ερμηνευτικά αγνώριστης Αν Χάθαγουεϊ. Λίγο πιο πίσω τους στέκεται η πάντα εντυπωσιακή Κέιτ Μπλάνσετ σε ένα διφορούμενο ρόλο λεπτών αποχρώσεων και αμφίφυλης γοητείας.
Διασκεδαστικό και ενίοτε συναρπαστικό το φιλμ θα μπορούσε να έχει καλύτερους ρυθμούς και κάποιες κορυφώσεις που του λείπουν ως φιλμ δράσης όμως είπαμε, άλλη είναι η φτιάξη του και διαφορετικά τα κίνητρα της αρχηγού, αφού εδώ δεν είναι το χρήμα από μόνο του που κινεί τη δράση αλλά κάτι πιο βαθύ και σκοτεινό, μια αίσθηση εκδίκησης από έναν ανδρικό κόσμο που κατατάσσει τη γυναίκα στα αντικείμενα (του βλέμματος, του πόθου) και τη χρησιμοποιεί αναλόγως, άνευ εκτίμησης και λοιπών συναισθηματισμών.
Βέβαια στην πραγματικότητα κάποιες πρωταγωνίστριες του φιλμ φαίνεται να έχουν ξεφύγει κάπως αφού, μετά από κάποιες χλιαρές κριτικές στις ΗΠΑ, δήλωσαν στα Media ότι είναι άδικο να κρίνουν την ταινία τους λευκοί μεσόκοποι άνδρες κριτικοί που θα επηρεάσουν αρνητικά το γυναικείο κοινό στο οποίο η ταινία κυρίως απευθύνεται. Και όπως συμπλήρωσε η Κέιτ Μπλάνσετ που, μετά την πρόσφατη Προεδρία της στο Φεστιβάλ Καννών, έχει αυτοχρισθεί Πρωθυπουργός της παγκόσμιας νεοφεμινιστικής κινηματογραφικής κυβέρνησης, τα Media έχουν μεγάλη ευθύνη στην επίτευξη της αλλαγής κλίματος που επιχειρείται στην κινηματογραφική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια. Τι λέτε μαντάμ; Δηλαδή αν η ταινία σας ήταν κακή με βάση τους κινηματογραφικούς κανόνες δεν θα έπρεπε να σας το πούμε για να μη θεωρηθούμε προκατειλημμένοι αντιφεμινιστές και σεξιστές; Είπαμε ότι η κάθε ταινία έχει το κοινό της αλλά δεν είναι δυνατόν να κρίνεται μόνο από αυτό ούτε με τα δικά του κριτήρια. Το σινεμά διέπεται από κανόνες και κρίνεται με καθαρά καλλιτεχνικά κριτήρια, μακριά από πολιτικές και αψιμαχίες. Αλλιώς δε θα λέγαμε ότι είναι αριστούργημα το Θωρηκτό Ποτέμκιν αλλά Σοβιετική προπαγάνδα του χειρίστου!
Και για να μην συγχιζόμαστε ας παραθέσουμε και λίγα ενδιαφέροντα Trivia:
Αλλάζοντας το σκηνικό αρκετά, «Η Συμμορία των 8» μεταφέρει τη δράση από τα καζίνο του Λας Βέγκας στη Νέα Υόρκη και μάλιστα στην πιο λαμπερή κοσμική εκδήλωση της πόλης, στο γκαλά του Ινστιτούτου Κοστουμιών του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης. Οι δημιουργοί εξασφάλισαν μια άνευ προηγουμένου πρόσβαση στο μουσείο, κάνοντας γύρισμα για 10 μέρες, περισσότερο από κάθε άλλη προηγούμενη παραγωγή. «Αν δεν γυρίζαμε στο Μητροπολιτικό Μουσείο, θα ήταν σχεδόν απίθανο να κάνουμε την ταινία. Το γεγονός όμως ότι ήμασταν σε θέση να μπούμε μέσα ήταν φοβερό πλεονέκτημα».
Ο οίκος Cartier ήταν επίσης ένας ανεκτίμητος συνέταιρος, δημιουργώντας μία ειδική εκδοχή του καθηλωτικού κολιέ που παίζει σημαντικό ρόλο στην ταινία, ως στόχος του όλου σχεδίου. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα κολιέ της συλλογής τους, θρονιασμένο μέσα σε επτασφράγιστο θησαυροφυλάκιο και ο οίκος έδωσε και εξειδικευμένες συμβουλές που βοήθησαν στην παραγωγή και επέτρεψε γυρίσματα στα κεντρικά του της Νέας Υόρκης.
Η μόδα είναι το επίκεντρο του Met Gala και η ενδυματολόγος της ταινίας Σάρα Έντουαρντς συνεργάστηκε με κορυφαίους σχεδιαστές για να ντύσει τις οχτώ πρωταγωνίστριες για την εκδήλωση. Αρχικά, μίλησε με καθεμία ξεχωριστά για τους σχεδιαστές που θεωρούσαν ότι ταιριάζουν στον χαρακτήρα που υποδύονται. Για τις ηθοποιούς, οι τουαλέτες ήταν κάτι παραπάνω από το όνομα του σχεδιαστή. «Έχει να κάνει με την υψηλή ραπτική, με την έκφραση του εαυτού, με το ύφασμα, με κάτι που δεν είναι καθημερινό» λέει η Σάντρα Μπούλοκ. «Όλες φορέσαμε φοβερά ρούχα στο γκαλά».
«Η Alberta Ferretti σχεδίασε το δικό μου φόρεμα με φανταστική δεξιοτεχνία» συνεχίζει η Μπούλοκ. «Δεν ξέρω αν ήταν εσκεμμένο, αλλά στην ταινία με λένε Όσεαν και όταν κοίταξα στο κάτω μέρος της τουαλέτας είδα αστερίες, κοχύλια και κύματα κεντημένα με χρυσή και ασημένια κλωστή. Είναι αριστούργημα».
Η Ελενα Μπόναμ Κάρτερ είχε μια αντίστοιχη εμπειρία με το φόρεμα της. «Με ζευγάρωσαν με τους Dolce & Gabbana, που ήταν ένας ευτυχισμένος γάμος, όχι μόνο για μένα αλλά και για τον χαρακτήρα. Πήγα στο ατελιέ, είδα τα φορέματα σε μία γωνία και είπα αυτή είναι η Ρόουζ. Μετά το έκαναν ακόμα καλύτερο, έβαψαν στο χέρι τριαντάφυλλα. Ήταν σαν κινούμενος κήπος με ρόδα».
Η Μίντι Κέιλινγκ ένιωσε μία προσωπική σύνδεση με το φόρεμα της Αμίτα. «Η τουαλέτα μου σχεδιάστηκε από τον Naeem Khan, τον οποίο θαυμάζω χρόνια. Είναι Ινδός και αυτό έχει ξεχωριστή σημασία για μένα».
Η Awkwafina έγινε λίγο Σταχτοπούτα μέσα στο κομμάτι που σχεδίασε ο Jonathan Simkhai. «Ήταν υπέροχο, το πιο όμορφο πράγμα που έχω φορέσει ποτέ μου». Όμως ζορίστηκε λίγο με την υψηλή ραπτική. «Ήταν δύσκολο να περπατάω με τακούνια και σκόνταφτα. Αλλά έκανα εξάσκηση πώς να περπατάω σε παπούτσια που δεν είναι Ugg» λέει γελώντας.
Η Σάρα Πόλσον ντύθηκε από την Prada. «Ήταν ότι είχα ονειρευτεί. Έχω βρεθεί σε γκαλά του μουσείου και είναι μια απίστευτα λαμπερή βραδιά».
Η Κέιτ Μπλάνσετ φοράει μία ολόσωμη φόρμα με σμαράγδια του Givenchy και η Rihanna μια τουαλέτα του Zac Posen.
Ως η ωραία του γκαλά, η Αν Χάθαγουεϊ φοράει μία ροζ τουαλέτα με κάπα του Valentino. Το φόρεμα ήταν επίτηδες απλό για να ταιριάζει με το εντυπωσιακό κολιέ.
Διανομή: Tanweer
Στις αίθουσες από 21.06.18
