Iscelitel – Μυστικό Συστατικό

Παραγωγή: FYROM/Ελλάδα - 2017 

Διάρκεια: 104 λεπτά 

Είδος: Κοινωνικό 

Βαθμολογία: _{* * *}   

Σκηνοθεσία: Gjorce Stavreski 

Πρωταγωνιστούν: Blagoj Veselinov, Anastas Tanovski, Aksel Mehmet, Aleksandar Mikic, Miroslav Petkovic, Dime Ilijev, Simona Dimkovska. 

Υπόθεση: Ο Βέλε είναι εργάτης στους σιδηρόδρομους. Κακοπληρωμένος και πάντα μελαγχολικός, ζει στα περίχωρα των Σκοπίων, μόνος με τον πατέρα του που υποφέρει από καρκίνο στον πνεύμονα. Μια ωραία πρωία πέφτει στα χέρια του ένα πακέτο με ναρκωτικά που είχαν κρύψει κακοποιοί σε ένα τρένο. Αντί να το παραδώσει, ο Βέλε βρίσκει μια συνταγή στο ίντερνετ και αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τη μαριχουάνα για να φτιάξει κέικ και να ανακουφίσει έτσι από τους πόνους τον πατέρα του. Ωστόσο το θαύμα προχωράει πολύ περισσότερο από το αναμενόμενο και η υγεία του πατέρα του βελτιώνεται. Τα νέα για τον θαυματουργό θεραπευτή διαδίδονται, άρρωστοι και ηλικιωμένοι συρρέουν στην πόρτα του σπιτιού του Βέλε αλλά και οι εγκληματίες που ψάχνουν τα ναρκωτικά τους τον ανακαλύπτουν και αρχίζουν να τον καταδιώκουν. Αυτό που απασχολεί όμως πάνω από όλα τον Βέλε είναι να πείσει τον παραιτημένο πατέρα του για την αξία της ζωής…

Μια μαύρη κωμωδία για τις αιώνιες αξίες της ζωής και τη χαμένη αισιοδοξία μιας ολόκληρης γενιάς είναι η πρώτη ταινία μυθοπλασίας τόσο για τον σκηνοθέτη Γκιόρτσε Σταβρέσκι όσο και για τον συμπαθέστατο πρωταγωνιστή Μπλαγκόι Βεσελίνοφ. Θα μπορούσε βέβαια να είναι μια ταινία βγαλμένη από το σύμπαν του πρώιμου Γκάι Ρίτσι αν δεν ήταν τόσο κοντά στο κλίμα του Κεν Λόουτς! Γιατί κωμωδία ο Θεός να την κάνει, με τέτοια μελανά χρώματα που περιγράφει το παντός είδους αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η εδώ και 25 χρόνια προβληματική βόρεια γείτονάς μας. Τι να πει για τους νέους που ζουν μια βαρετή ανούσια και εξαθλιωμένη καθημερινότητα χωρίς μέλλον και προοπτική, για τα ναρκωτικά που υπάρχουν παντού, για τα κοινωνικά συστήματα που έχουν καταρρεύσει και έχουν αντικατασταθεί από κομπογιαννίτες και «εναλλακτικές» μεθόδους, για την φυσική- ένεκα της οικονομικής εξαθλίωσης- διαφθορά των κρατικών μηχανισμών.

Είκοσι χρόνια πριν όλα φάνταζαν αισιόδοξα και ιδανικά. Όπως και στην οικογένεια του Βέλε, η θλιβερή τύχη της οποίας αντανακλά την καθοδική πορεία μιας χώρας χωρίς διέξοδο, χωρίς σχήμα, χωρίς σαφή εικόνα. Το κωμικό στοιχείο στην ταινία ξεπηδάει από τον παραλογισμό στον οποίο έχει οδηγηθεί ο κοινωνικός ιστός, στερούμενος ουσιαστικής παιδείας και πραγματικής οικονομίας. Ένα παραλογισμό που χαρακτηρίζει όλη την αφήγηση μέχρι και το παράδοξα happy φινάλε.

Η σκηνοθεσία ακολουθεί χαμηλούς αφηγηματικούς τόνους, σαν την βουβά απελπισμένη προσωπικότητα του ήρωά της, με διαλείμματα εκρηκτικής ειρωνείας και διαλόγων στα όρια του σουρεαλισμού. Μια ολοκληρωμένη κινηματογραφικά πρώτη προσπάθεια με μια αποτελεσματική κεντρική ερμηνεία, περισσότερο κοινωνική παρά κωμική, που περιγράφει την κατάσταση των πραγμάτων χωρίς εθνοπατριωτικές φιοριτούρες και βερμπαλισμούς. Αξίζει τον κόπο να τη δει το ελληνικό κοινό (αφού πρόκειται και για ελληνοσκοπιανή παραγωγή με συμπαραγωγό την γνωστή εγχώρια Graal) και να αποκτήσει μια αποκαλυπτική εικόνα του «εχθρού». Γιατί αν αυτή είναι η χώρα που απειλεί πραγματικά τη χώρα μας με σφετερισμό του ονόματος και της ιστορίας της, τότε έχουμε καταρρεύσει και εμείς και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι… 

Διανομή: Filmcenter Trianon 

Στις αίθουσες από 19.07.18