24ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας: Στο Δρόμο του Κεραυνού
1975: Thunder Road. Ένα τραγούδι που άνοιγε το Born to Run του Μπρους Σπρίνγκστιν. Ο ροκ λυρισμός αυτού του τραγουδιού του μέγιστου ρόκερ στα ξεκινήματά του έμελλε να το καταγράψει στην ιστορία ως ένα από τα καλύτερα ροκ τραγούδια όλων των εποχών. Η βαθιά Αμερική, ο λαός, η φτώχεια, η καθαρότητα της καρδιάς και…οκ ήδη οι άπειροι φανατικοί του Μπρους ανατριχιάζουν.
2016: Thunder Road. Μια ταινία μικρού μήκους One man show του νεαρού filmmaker Τζιμ Κάμινγκς σαρώνει το Sundance με την αμεσότητά της και το κωμικοτραγικό της ύφος, περιγράφοντας την προσπάθεια ενός νεαρού αστυνομικού να τραγουδήσει και να χορέψει το Thunder Road στην κηδεία της αγαπημένης του μητέρας.
2018: Ο Τζιμ Κάμινγκς επιστρέφει στον ήρωά του και μας προσφέρει ένα μοναδικό πορτραίτο ενός ψυχικά ανισόρροπου αλλά γλυκύτατου ήρωα που βλέπει τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια του. Η λαϊκή Αμερική του Σπρίνγκστιν, οι πίσω δρόμοι και τα ματαιωμένα όνειρα είναι εδώ ακόμη πιο έντονα μετά την κρίση του 2008 και τη διάλυση, κοινωνική και ψυχική, που προκάλεσε στις ΗΠΑ. Ο Τζιμ Κάμινγκς, με αφετηρία την κηδεία της μικρού μήκους ταινίας του, ξεδιπλώνει την ιστορία του ήρωά του, ενός δυσλεξικού, άτυχου ανθρώπου με τις καλύτερες προθέσεις και τα χειρότερα αποτελέσματα. Η τραγωδία ενός γελοίου αλλά αξιολάτρευτου λαϊκού ήρωα, φιλτραρισμένη με ένα πικρό αλλά ανατρεπτικό χιούμορ, ξετυλίγεται στο one man show ντεμπούτο του Κάμινγκς μέσα από μικρές σκηνές που φέρνουν όλο και πιο κοντά στο χείλος της καταστροφής έναν άνθρωπο γεμάτο συναισθήματα αλλά ανίκανο να τα χειριστεί.
Η ταινία ήδη θριαμβεύει στις ΗΠΑ, ξεκινώντας από το μεγάλο βραβείο του SXSW, ενός από τα πιο έγκυρα καλλιτεχνικά φεστιβάλ κινηματογράφου. Η ορμή της είναι σίγουρο ότι θα τη φέρει μακριά…πολύ μακριά, ίσα με το κατώφλι της Ακαδημίας μη σου πω. Όσο για το διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ, έχει ήδη θέσει σοβαρή υποψηφιότητα για το βραβείο κοινού, αν κρίνω από τον ενθουσιασμό και τη συγκίνηση του κοινού της sold out Πρεμιέρας, αλλά και για τυχόν άλλα βραβεία. Ότι και να κερδίσει πάντως, στον σκηνοθέτη- σεναριογράφο-παραγωγό-ερμηνευτή (και κάτι ακόμη ψιλά μερεμέτια) Τζιμ Κάμινγκς θα καταλήξει.
Η υπόθεση: Επηρεασμένος από τον θάνατο της μητέρας του, ένας νεαρός αστυνομικός αδυνατεί να βάλει τάξη στο χάος που ανακύπτει στην προσωπική του ζωή. Με όχημα το σαρωτικό ταλέντο του δημιουργού του, το «Thunder Road» κοιτάζει πίσω από την πανανθρώπινη ιλαροτραγωδία μιας ζωής τροχοδρομημένης. Κεντρικός ήρωας -σκόπιμα- ένας εκπρόσωπος της Tάξης, η ύπαρξη του οποίου κοντεύει να εκτροχιαστεί καθώς η εμπιστοσύνη του στις αξίες τον οδηγεί σε έναν διαρκή αγώνα να πράξει το σωστό απέναντι στο γράμμα του νόμου.
Μ αυτά και μ αυτά και με αρκετά sold out, το 24ο Φεστιβάλ έχει ήδη ζωηρέψει…
Τάσος Ντερτιλής