Dogman

Παραγωγή: Ιταλία/Γαλλία - 2018 

Διάρκεια: 103 λεπτά 

Είδος: Ψυχολογικό Δράμα 

Βαθμολογία: _{* * * *} 

Σκηνοθεσία: Matteo Garrone 

Πρωταγωνιστούν: Marcello Fonte, Edoardo Pesce, Nunzia Schiano, Adamo Dionisi, Francesco Acquaroli, Gianluca Gobbi, Alida Baldari. 

Υπόθεση: Στις παρυφές της Ρώμης, σε ένα παραλιακό παρακμασμένο συνοικισμό ζει ο μικροκαμωμένος και ευγενικός Μαρτσέλο που βγάζει το ψωμί του διατηρώντας ένα μαγαζάκι περιποίησης σκύλων και το συμπληρώνει με μικροθελήματα και σπρώξιμο κοκαίνης. Ο Μαρτσέλο που βρίσκεται σε διάσταση με τη γυναίκα του έχει μια μικρή κορούλα που υπεραγαπά ωστόσο αυτό που γεμίζει τις μέρες του είναι η παρέα με το νταή της γειτονιάς στον οποίο προμηθεύει κοκαίνη, τον κτηνώδη Σιμόνε που του φέρεται σαν σάκο του μποξ όταν δεν υπακούει στα θελήματά του. Το Μαρτσέλο τον αγαπά όλη η γειτονιά ενώ τον Σιμόνε όλοι τον τρέμουν και τον αποφεύγουν κάτι που προσφέρει στον Μαρτσέλο μια ψευδαίσθηση προνομιακής μεταχείρισης που διαλύεται φυσικά όταν φαίνεται ο σκοπός που είχε στο νου του ο Σιμόνε και τον έκανε παρέα. Όταν η ζωή του Μαρτσέλο παίρνει ανάποδη στροφή, ο ευγενικός ασχημούλης μετατρέπεται σε μηχανή εκδίκησης…

Μια φορά και ένα καιρό ήταν…η αδυσώπητη πραγματικότητα των δελτίων ειδήσεων. Σ αυτήν βασίστηκε (αρκετά ελεύθερα) ο Ματέο Γκαρόνε για να κατασκευάσει μια παραβολή για τη ματαίωση κάθε ελπίδας και την τυφλή αντίδραση που προκαλεί αυτή σε έναν κοινό άνθρωπο, σε ένα άνθρωπο του τύπου «δεν είχε δώσει δικαίωμα στη γειτονιά». Ανάμεσα στο μπουρλέσκ και τον κοινωνικό τρόμο, το Dogman περιέχει όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το σινεμά του δημιουργού του Suburra. Παρακμασμένο αστικό τοπίο, βία, παραβατικότητα, βουβή απελπισία και όνειρα για μια καλύτερη ζωή που συνεχώς ματαιώνονται. Αυτός ο φτωχός «σκυλάνθρωπος» ανάμεσα στο Μπάστερ Κίτον και τον Καμπούρη της Παναγίας των Παρισίων δεν έχει Εσμεράλδα να τον περιμένει στο τέλος του παραμυθιού αλλά έναν άτεγκτο δυνάστη που τον εκμεταλλεύεται (σχεδόν οικειοθελώς) ψυχικά και σωματικά και δεν διστάζει να τον μετατρέψει σε αποδιοπομπαίο τράγο μιας ολόκληρης κοινότητας. Αυτός ο κωμικοτραγικός ήρωας που, πέρα από ήρωες του βωβού, παραπέμπει και σε εμβληματικές φιγούρες του κλασικού Ιταλικού σινεμά, εμπλουτίζεται από τον Γκαρόνε με όλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά ενός αδύναμου και μοχθηρού ανθρωπίσκου. Στερείται ηθικής, κρίσης, είναι μικροκακοποιός από επιλογή, είναι εκδικητικός, είναι η χαμογελαστή ασχημόφατσα που παραφυλάει στο σκοτεινό περιθώριο για να στη φέρει. Με αυτό λοιπόν το α-σχημο πλάσμα ο Γκαρόνε καταφέρνει μέσα από την αφήγησή του να κάνει τον θεατή να ταυτιστεί και να συμπάσχει στα τα μαρτύρια που τον οδήγησαν να είναι όπως είναι. Ένας φαύλος κύκλος βίας και υποταγής είναι η σύγχρονη κοινωνία και ο ορίζοντας πέρα από τη θάλασσα δεν έχει ουράνιο τόξο.

Τον Μαρτσέλο υποδύεται μοναδικά ο ερασιτέχνης Μαρτσέλο Φόντε τον οποίο ο Γκαρόνε ανακάλυψε να προσφέρει κοινωνική υπηρεσία σε φυλακισμένους. Για τον απαιτητικό αυτό ρόλο βραβεύτηκε στις Κάννες και είναι ήδη υποψήφιος για το σχετικό Ευρωπαϊκό Βραβείο. Υπέροχος όμως είναι και ο περιζήτητος στη γείτονα Εντοάρντο Πέσε (τον είδαμε πρόσφατα στη Φορτουνάτα) στο ρόλο του ναρκομανούς κτήνους.

Η ταινία, υποψήφια σε πολλές άλλες κατηγορίες στα Ευρωπαϊκά Βραβεία, υποβλήθηκε από την Ιταλία επίσημα για το ξενόγλωσσο Oscar. Θα είναι έκπληξη αν δεν βρίσκεται στην τελική 5άδα.

Ταινία υποβλητική, μελαγχολική, με δόσεις πικρού χιούμορ, ανήκει ασφαλώς στις καλύτερες Ευρωπαϊκές ταινίες της χρονιάς και συστήνεται ανεπιφύλακτα.     

Διανομή: Feelgood Entertainment 

Στις αίθουσες από 22.11.2018