Robin Hood – Ο Ρομπέν των Δασών

Παραγωγή: ΗΠΑ - 2018 

Διάρκεια: 116 λεπτά 

Είδος: Περιπέτεια 

Βαθμολογία: _{* *} 

Σκηνοθεσία: Otto Bathurst 

Πρωταγωνιστούν: Taron Egerton, Jamie Foxx, Ben Mendelsohn, Eve Hewson, Jamie Dornan, Tim Minchin, Paul Anderson, F. Murray Abraham, Ian Peck, Cornelius Booth. 

Υπόθεση: Σε αυτή τη μοντέρνα διασκευή της κλασσικής ιστορίας ο Ρομπέν, πριν γίνει των Δασών, γίνεται των Σταυροφοριών και μάλιστα Λόρδος που πολεμά στους Αγίους Τόπους κατά των απίστων. Όταν τραυματίζεται στη μάχη και στέλνεται πίσω στην Αγγλία με καράβι, του κατσικώνεται ένας επίσης ευγενής αλλά Μαυριτανός εχθρός ο οποίος του χρωστά τη ζωή του. Αυτός ο σκληραγωγημένος Μουσουλμάνος εχθρός με το ένα χέρι του κομμένο καταλήγει στο Νότιγχαμ να καθοδηγεί τον θεωρούμενο μέχρι τότε νεκρό Λόρδο Ρομπέν σε μια τολμηρή εξέγερση κατά του διεφθαρμένου και σαδιστή Σερίφη και της πάντα δολοπλόκας εκκλησίας.

Μαζί τους η δυναμική δεσποσύνη Μάριον, ο νέος της έρωτας ο αφελής πολιτικός Γουίλ κι ένας απρόβλεπτος ιερέας, όλοι αυτοί που στο μέλλον του μύθου πρόκειται να κατοικοεδρεύσουν στο δάσος του Σέργουντ.

Πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης (ο Ότο Μπάθουρστ, γνωστός από τη σκηνοθεσία της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς Peaky Blinders), πρωτοεμφανιζόμενο σεναριακό δίδυμο, ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο στην παραγωγή (100 εκατομμύρια προϋπολογισμός παρακαλώ) και…action! Ότι, τι; Τι θέλει να πει το ποιητή με αυτό το τόσο ανατρεπτικό από κάθε άποψη ξαναδιάβασμα ενός παραμυθιού; Ήθελαν λέει να ξεκινήσουν από την αρχή και να ξαναπλάσουν την ιστορία με γρήγορο ρυθμό και μοντέρνα δράση. Τα κατάφεραν; Έκαναν αυτό που ήθελαν; Ναι, απόλυτα ! Και τότε, που είναι το πρόβλημα;

Το πρόβλημα είναι ότι χρησιμοποίησαν το μύθο του Ρομπέν για να κάνουν μια σχεδόν νεοφουτουριστική αντικαπιταλιστική και αναρχοαυτόνομη αλληγορία για τη σύγχρονη πολιτική κατάσταση με όλο το λουκ και το design μιας ταινίας ανάμεσα στον Όργουελ και το Matrix ωστόσο αυτό που βγήκε είναι μια περιπετειώδης εξτραβαγκάντσα λαϊκίστικη, σχηματική και ολίγον κιτς που σώζεται εν μέρει από τον ξέφρενο ρυθμό, τις σκηνές τοξοβολίας και το μπόλικο χιούμορ. Ίσως βέβαια και να είναι η κατάλληλη βερσιόν για την εποχή της πολιτικής ορθότητας, του diversity και του #metoo  αλλά όχι η κατάλληλη για το μύθο που επιχειρεί να ανασκευάσει.

Πρωταγωνιστικό ρόλο για την ατμόσφαιρα του φιλμ έχουν τα κοστούμια του Τζούλιαν Ντέι το στιλ των οποίων ο ίδιος χαρακτηρίζει ως «μοντέρνο μεσαιωνικό με φουτουριστικές λεπτομέρειες αλλά σύμφωνο πάντα με την τότε σκληρή πραγματικότητα» κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Και φυσικά πρωταγωνιστικό ρόλο ή πειστικότητα δεν έχει με κανένα τρόπο ο νεαρός Τάρον Έτζερτον που μάλλον νομίζει ότι βρίσκεται ακόμη στο σετ του Kingsman καθώς εξαφανίζεται ερμηνευτικά σαν μικρό παιδί στις σκηνές του με τον Τζέιμι Φοξ. Μήπως να το βγάζαν το φιλμ Litlle John; Μπορεί οι δημιουργοί του φιλμ να αλληλοσυγχαίρονται και να χαίρονται για το έργο τους αλλά η χαρά μάλλον θα τους κοπεί απότομα μετά την απομάκρυνση από το ταμείο… 

Διανομή: Odeon & Audiovisual 

Στις αίθουσες από 29.11.2018