Roma

Παραγωγή: Μεξικό/ΗΠΑ - 2018 

Διάρκεια: 135 λεπτά 

Είδος: Δράμα 

Βαθμολογία: _{* * * * ½} 

Σκηνοθεσία: Alfonso Cuarón 

Πρωταγωνιστούν: Yalitza Aparicio, Marina de Tavira, Diego Cortina Autrey, Carlos Peralta, Marco Graf. Daniela Demesa, Nancy Garcia Garcia, Veronica Garcia, Andy Cortes, Fernando Grediaga και ο Jorge Antonio Guerrero. 

Υπόθεση: Αρχές της δεκαετίας του 70. Η καθημερινή ζωή μιας νεαρής οικιακής βοηθού, ιθαγενούς καταγωγής, που δουλεύει για μια μεσοαστική οικογένεια στη γειτονιά Ρόμα της Πόλης του Μεξικού, διαταράσσεται όταν εμφανίζεται ο έρωτας στο πρόσωπο ενός νεαρού συγχωριανού της. Παράλληλα διαταράσσεται και η ζωή της οικογένειας όταν ο σύζυγος και επιτυχημένος γιατρός εγκαταλείπει το σπίτι του. Στο βάθος η ταραγμένη πολιτικά χώρα συνταράσσεται από φοιτητικές διαδηλώσεις και στρατιωτική βία. 

Η πιο προσωπική δουλειά του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη και σεναριογράφου Αλφόνσο Κουαρόν (εδώ και διευθυντή φωτογραφίας και συμπαραγωγού και μοντέρ!) είναι ένας ασπρόμαυρος φόρος τιμής και αγάπης στις γυναίκες που τον μεγάλωσαν. Εμπνευσμένος από τις παιδικές του αναμνήσεις ο Κουαρόν συνθέτει μια μεγαλοπρεπή saga κοινωνικού ρεαλισμού με επίκεντρο τη ζωή μιας ιθαγενούς υπηρέτριας και μιας μεσοαστικής οικογένειας της Πόλης του Μεξικού με όλες τις ταξικές, εθνοτικές και φυλετικές διακρίσεις που χαρακτήριζαν την δομή της κοινωνίας της πατρίδας του στη δεκαετία του 70. Αφηγηματική μεγαλοπρέπεια, ιδεολογική οξυδέρκεια αλλά και μια αίσθηση πικρής νοσταλγίας χαρακτηρίζουν αυτή την λεπτοϋφασμένη και βαθιά συναισθηματική ταινία που απηχεί το μεγάλο Ιταλικό νεορεαλιστικό σινεμά αλλά και την μαγική μπαγκέτα του Φεντερίκο Φελίνι. Δεν είναι τυχαίος ο τίτλος ούτε και η βράβευση της ταινίας στο Φεστιβάλ Βενετίας με το Χρυσό Λιοντάρι, ούτε βέβαια οφείλεται αποκλειστικά στο παρασκήνιο της σύγκρουσης της παραδοσιακής βιομηχανίας με το νέο τρόπο θέασης ταινιών που φέρνει η παραγωγός της ταινίας Netflix. 

Πέρα όμως από το νοσταλγικά αλλά και κριτικά ταυτόχρονα ιδωμένο παρελθόν, ένα παρελθόν τραυματικό αλλά και ακαθόριστα γοητευτικό, όπως θα το συλλάμβανε η αθώα ψυχή ενός παιδιού, η ταινία είναι ένα θαύμα τεχνικής τελειότητας ιδιαίτερα στον τομέα του ήχου που έχει κεφαλαιώδη σημασία για την αφήγηση. Από τον ήχο του νερού που τρέχει και ξεπλένει ράθυμα τα πλακάκια της αυλής πίσω από τους τίτλους μέχρι τον ήχο του ωκεανού που παρεμβαίνει απειλητικά για να απελευθερώσει τα καταπιεσμένα γυναικεία συναισθήματα των ηρωίδων, η ηχητική μπάντα είναι σχεδόν ισότιμος πρωταγωνιστής και μια υποψηφιότητα Oscar θα ήταν το λιγότερο αναμενόμενη. Όχι ότι πάει πίσω από βραβεία αφού ήδη είναι υποψήφια για 3 χρυσές σφαίρες (καλύτερη ξενόγλωσση ταινία, σκηνοθεσία και σενάριο) και έχει τιμηθεί δεόντως από ενώσεις κριτικών και φεστιβάλ.

Πάντως η βράβευση στη Βενετία αλλά και η υποβολή της ταινίας από το Μεξικό για το ξενόγλωσσο Oscar (και οι πιθανές άλλες οσκαρικές υποψηφιότητες που θα ακολουθήσουν) αλλάζουν δραστικά τους συσχετισμούς δύναμης στο Χόλιγουντ αλλά και γενικότερα το τοπίο της παγκόσμιας κινηματογραφικής βιομηχανίας. Η πρόσφατη απόφαση του Netflix να προβάλλει επιλεκτικά κάποιες παραγωγές του σε περιορισμένο κύκλωμα αιθουσών πριν την διάθεσή τους στην πλατφόρμα, ξεκινώντας με τη Ρόμα,  ίσως είναι και μια κίνηση τακτικής υποχώρησης σε ένα καλλιτεχνικό και οικονομικό πόλεμο που μόλις τώρα φουντώνει. Αν πάντως ο πόλεμος έχει ως αποτέλεσμα τέτοιες υψηλού επιπέδου παραγωγές, τότε εμπρός λοιπόν στα άρματα ! 

Η ταινία έκανε την Ελληνική της πρεμιέρα στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης κατόπιν ειδικής συμφωνίας με το Netflix (και αφού αναβαθμίστηκε η ηχητική εγκατάσταση της ιστορικής αίθουσας ΟΛΥΜΠΙΟΝ για τις ανάγκες της προβολής). Τώρα η ταινία θα προβληθεί, επίσης κατόπιν ειδικής συμφωνίας, σε επιλεγμένες αίθουσες της χώρας από 13.12.18 και από την Παρασκευή 14.12.18 θα είναι διαθέσιμη στην πλατφόρμα του Netflix. 

Θα προσθέσω σε αυτή τη δευτερολογία μισό ακόμη αστεράκι και θα συστήσω θερμά προβολή σε αίθουσα όσο υπάρχει ακόμη η μοναδική ευκαιρία…