Alita: Battle Angel – Αλίτα: ο Άγγελος της Μάχης

Παραγωγή: ΗΠΑ – 2019 

Διάρκεια: 122 λεπτά 

Είδος: Περιπέτεια Επιστημονικής Φαντασίας 

Βαθμολογία: * * * 

Σκηνοθεσία: Robert Rodriguez 

Πρωταγωνιστούν: Rosa Salazar, Christoph Waltz, Jennifer Connelly, Mahershala Ali, Ed Skrein, Jackie Earle Haley, Keean Johnson, Jorge Lendeborg Jr., Lana Condor, Idara Victor, Jeff Fahey, Eiza González, Derek Mears, Leonard Wu. 

Το Σωτήριον έτος 2563, 300 χρόνια μετά την τελική μάχη που κατέστρεψε τη Γη κι εξαφάνισε σχεδόν ολόκληρη την ανθρωπότητα, ο κόσμος έχει χωρισθεί στους επάνω και τους κάτω: Όπου κάτω είναι μια πολύχρωμη μεγαλούπολη η Iron City όπου βασιλεύει το Motorball, ένα βίαιο και δημοφιλές σπορ. Στη χωματερή της Iron City, καθώς ψάχνει για computer scrap, ο καλοκάγαθος μηχανικός Ίντο περιμαζεύει τα λείψανα ενός cyborg το οποίο συναρμολογεί και ονομάζει Αλίτα για να του θυμίζει τη χαμένη του κόρη. Όταν η καινούργια Αλίτα ξυπνά σε αυτό τον μελλοντικό κόσμο, τίποτα δεν αναγνωρίζει ούτε θυμάται ποια ήταν, αν και ο Ίντο αντιλαμβάνεται ότι κάπου μέσα σε αυτό το ανθρωποειδές κρύβεται η καρδιά και η ψυχή μιας νεαρής γυναίκας με ξεχωριστό παρελθόν. Καθώς η Αλίτα μαθαίνει να περιπλανιέται στη νέα της ζωή και στους επικίνδυνους δρόμους της πόλης, ο «περπατημένος» νέος της φίλος Χιούγκο προθυμοποιείται να τη βοηθήσει να θυμηθεί. Σταδιακά η Αλίτα ανακαλύπτει μερικά στοιχεία από το παρελθόν της και κυρίως τις μοναδικές πολεμικές ικανότητες που διαθέτει. Έχει όμως να αντιμετωπίσει δύο κόσμους, τη διεφθαρμένη Iron City και την Ουράνια πόλη των μυστηριωδών ανώτερων ανθρώπων που ζουν αποκομμένοι από τη γη. 

 
Δέκα χρόνια έχουν περάσει από το Avatar, τη δημοφιλέστερη ταινία όλων των εποχών, και επιτέλους βλέπουμε κάτι γραμμένο από τον Τζέιμς Κάμερον (σε συνεργασία πάντα με τη Λέτα Καλογρίδη). Δέκα ολόκληρα χρόνια πριν το Avatar είχε ξεκινήσει αυτό το project Αλίτα το οποίο έφθασε τελικά στις οθόνες, 20 χρόνια μετά, δια χειρός Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ και με την τρισδιάστατη ψηφιακή τελειότητα της Weta Digital.

Όπως δηλώνει ο Ροντρίγκεζ «Βλέπουμε την ιστορία μέσα από τα μάτια της Αλίτα που έχουν μια αθωότητα και κοιτούν την ομορφιά των πραγμάτων. Θελήσαμε να φτιάξουμε κάτι που να μοιάζει πολύ πραγματικό, που σε μαγνητίζει, που σε ξαφνιάζει, που σου προσφέρει όλα όσα περιμένεις από μια ταινία του Κάμερον. Το φοβερό είναι ότι ο Κάμερον ετοιμάζει αυτή την ταινία από το 1999 και μέχρι σήμερα κανείς δεν έφτιαξε κάτι τέτοιο».

Κανείς δεν έφτιαξε κάτι τέτοιο γιατί κανείς δεν θέλει πια να φτιάξει κάτι τέτοιο! Όση ψηφιακή τελειότητα και να έχει επενδυθεί στην Αλίτα, όσο καλό και να είναι το σενάριο και συναρπαστικό το θέαμα, είναι μια ταινία που ίσως να άφηνε με ανοιχτό το στόμα το κοινό του 2000, όχι όμως και το σημερινό κοινό των Avengers.

Αυτή η live action κινηματογραφική προσαρμογή των γιαπωνέζικων manga του Γιουκίτο Κισίρο από τη δεκαετία του 90 έχει εκείνο τον αέρα της αθωότητας μιας άλλης εποχής της επιστημονικής φαντασίας, μιας εποχής πριν την παγκόσμια κρίση που έφερε την σύγχρονη πραγματικότητα κοντά στην πιο ζοφερή επιστημονική φαντασία. Μιας εποχής όμως μεταβατικής όπου αριστουργήματα όπως το Artificial Intelligence του Σπίλμπεργκ (με το οποίο η Αλίτα μοιράζεται κάποιες ιδέες όπως η ομοιότητα του Motorball  με το Flesh Fair) είχαν αρχίσει να αφήνουν το κοινό αδιάφορο. Όπως πιθανόν να μείνει αδιάφορο και με αυτή τη διαστημική θηλυκή βερσιόν του Πινόκιο με τον Ίντο του Κρίστοφ Βάλτς ως κυβερνοπανκ παραλλαγή του μαστρο Τζεπέτο.

 

Μπορεί η Αλίτα να είναι μια ταινία του Ροντρίγκεζ που ξέρει πως να δίνει ρυθμό, χιούμορ και ενέργεια σε όλα όσα καταπιάνεται αλλά η σφραγίδα του Κάμερον βρίσκεται παντού. Από το νεανικό ρομάντζο ανάμεσα σε άνθρωπο και cyborg με τις (αθέλητες;) αναφορές στο ρομαντισμό του Τιτανικού και την σχεδόν αφόρητα παιδική αφέλεια της ηρωίδας μπροστά στο «Θαυμαστό καινούργιο κόσμο» που ανακαλύπτει μέχρι την κάθε μικρή ρομποτική λεπτομέρεια των σκηνικών και των εφέ. Η ίδια η Αλίτα ερμηνεύεται δυναμικά στην παράδοση των ηρωίδων του Κάμερον, με όση άνεση επιτρέπει η motion capture τεχνική, από την ανερχόμενη Ρόζα Σαλαζάρ.  

Πανάκριβη παραγωγή με αξιώσεις για sequel, η Αλίτα διαθέτει επίσης ενδιαφέροντες χαρακτήρες όπως ο σκοτεινός άρχοντας του Motorball που υποδύεται με χαρακτηριστική άνεση, στην κόψη του κιτς, ο εξαίρετος και πάλι Μαχερσάλα Άλι και ο cyborg ναρκισσευόμενος αστυνόμος του Εντ Σκρέιν που φέρνει υπερβολικά σε σκοτεινή παραλλαγή του Τζουντ Λο από το Artificial Intelligence. Έχει όμως και μια παλιομοδίτικη εσάνς που ίσως ξενίσει το νεανικό κοινό παρά το κέφι με το οποίο την έχει προσεγγίσει σκηνοθετικά ο Ροντρίγκεζ. 

Μικρού βεληνεκούς τελικά φιλμ παρά το μεγάλο budget, η Αλίτα ζεσταίνει τους πολυπληθείς θαυμαστές του Κάμερον και τους προετοιμάζει για την επερχόμενη επέλαση των Avatar sequels από το 2020. Μένει να «φανεί στο χειροκρότημα» αν ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι του sci-Fi έχει ακόμη το άγγιγμα του Μίδα. 

Διανομή: Odeon 

Στις αίθουσες από 14.02.19