Η Δουλειά της

Παραγωγή: Ελλάδα/Γαλλία/Σερβία – 2018 

Διάρκεια: 89 λεπτά 

Είδος: Δράμα 

Βαθμολογία: * * * 

Σκηνοθεσία: Νίκος Labôt 

Πρωταγωνιστούν: Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Δημήτρης Ήμελλος, Μαρία Φιλίνη, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Ελένη Καραγιώργη, Δανάη Πριμάλη, Ορφέας Αγγελόπουλος, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Γεωργία Τσαγκαράκη, Ειρήνη Ασημακοπούλου, Αρετή Σεϊνταρίδου. 

Στο κινηματογραφικό ντεμπούτο του Νίκου Labôt, ζούμε το βουβό δράμα της Παναγιώτας μιας γυναίκας, λίγο πριν τα 40, νοικοκυράς και αμόρφωτης σχεδόν, με δύο μικρά παιδιά, που αναγκάζεται να αναζητήσει για πρώτη φορά δουλειά, όταν ο άντρας της χάσει τη δική του. Θα προσληφθεί ως ανειδίκευτη καθαρίστρια σ’ ένα νέο πολυκατάστημα όπου, παρά τις συνθήκες εκμετάλλευσης και εργασιακής απαξίωσης, θα βιώσει μια πρωτόγνωρη αίσθηση οικονομικής και συναισθηματικής ανεξαρτησίας και θα σταθεί για πρώτη φορά στα πόδια της. Αυτή η μετατροπή της σε υποκείμενο από άψυχο έπιπλο θα την γεμίσει με μια αίσθηση ελευθερίας που θα την οπλίσει με τη δύναμη να αντιμετωπίσει τη ζωή της.

 

Η Παναγιώτα είναι μια ασυνήθιστη περίπτωση χειραφέτησης. Ο Νίκος Labôt έχει σχεδιάσει το πορτραίτο μιας γυναίκας –επιτομής της αθωότητας, μιας περίπτωσης ανθρώπου-tabula rasa σε βαθμό εκνευρισμού που μοιάζει σαν κλαράκι έτοιμο να σπάσει όταν αναγκάζεται να βγει από την κουζίνα και να μπει στο στίβο της μισθωτής εργασίας. Αυτό το κλαράκι όμως, κόντρα στον άνεμο αλλά και απόλυτα κόντρα στην προσδοκία του θεατή, στέκεται ακλόνητο και ανθίζει εκεί που θα περίμενε κανείς ότι η κτηνωδία της μισθωτής καθημερινότητας θα το τσάκιζε και θα το έστελνε να κρυφτεί πίσω στη φωλιά της κουζίνας του. Θα μου πεις υπάρχουν σήμερα τέτοια δείγματα γυναικών; Ίσως ναι, ίσως όχι, πάντως η Παναγιώτα είναι ένα ακραίο αλλά θαυμαστό παράδειγμα αυτοεκτίμησης και γυναικείας χειραφέτησης, απελευθέρωσης τελικά μέσα από την εργασία και την οικονομική απεξάρτηση από το σύζυγο. Αν δεν ήταν τόσο καλοκάγαθη, τόσο που να θυμίζει χριστιανή μάρτυρα, θα μπορούσε να είναι μια δυναμική ηρωίδα των Νταρντέν αν και ο νεοφερμένος σκηνοθέτης αποτυπώνει εντελώς διαφορετικά το συνθετικό αστικό τοπίο ενός κατεξοχήν ναού του καπιταλισμού όπως είναι ένα Mall. Μπορεί τελικά να διαφωνήσει κανείς με το κτίσιμο του χαρακτήρα της ηρωίδας αλλά δεν θα βρει πολλά ψεγάδια σ αυτή την υψηλής αισθητικής ιστορία καθημερινής τρέλας.   

Μια συγκλονιστική Μαρίσα Τριανταφυλλίδου κεντάει με απίστευτη λεπτομέρεια και χαμηλούς τόνους το πορτραίτο μιας κοινωνικής συνειδητοποίησης στην καλύτερη γυναικεία ερμηνεία της χρονιάς όσον αφορά το ελληνικό σινεμά. Αν υπήρχε και φινάλε (κάτι που λείπει όλο και περισσότερο από τις ελληνικές ταινίες) πόσο καλύτερο θα ήταν το σύνολο 

Διακρίσεις:

Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας του 59ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης,

1ο Βραβείο Καλύτερης Πρώτης Ταινίας Μεγάλου Μήκους, Βραβείο Fipresci, Βραβείο Υoung Fipresci (Βαρσοβία) 

Διανομή: Weirdwave 

Στις αίθουσες από 28.02.19