The Bra – Το σουτιέν
Παραγωγή: Γερμανία/Αζερμπαϊτζάν – 2018
Διάρκεια: 89 λεπτά
Είδος: Ρομαντική Κωμωδία
Βαθμολογία: * * *
Σκηνοθεσία: Veit Helmer
Πρωταγωνιστούν: Predrag ‘Miki’ Manojlović, Denis Lavant, Chulpan Khamatova, Ismail Quluzade, Maia Morgenstern, Paz Vega, Frankie Wallach, Boriana Manoilova, Sayora Safarova, Manal Issa, Irmena Chichikova, Ia Shugliashvili.
Στο Αζερμπαϊτζάν, στους πρόποδες του Καυκάσου, ζει ο Νουρλάν, μηχανοδηγός στους σιδηρόδρομους που καθημερινά κάνει το δρομολόγιό του κουβαλώντας εμπορεύματα μέσα από μια ατελείωτη, εύφορη κοιλάδα αλλά και από τα λαϊκά προάστεια της πρωτεύουσας Μπακού. Κάθε μέρα το τρένο διασχίζει μια γειτονιά όπου τα κτήρια είναι τόσο κοντά στις γραμμές που αναγκάζεται να περνά ξυστά από τις αυλές τους. Κάθε φορά που το τρένο πλησιάζει, οι άνδρες που πίνουν τσάι και οι γυναίκες που απλώνουν τα ρούχα τρέχουν να το αποφύγουν. Ένα μικρό ορφανό αγόρι έχει αναλάβει το καθημερινό καθήκον να τρέχει με την σφυρίχτρα του κατά μήκος των γραμμών και να ειδοποιεί τους κατοίκους να μαζέψουν τα πράγματα τους την ώρα που περνάει το τρένο. Ό,τι δεν προλαβαίνουν να μαζέψουν ο Νουρλάν τα συγκεντρώνει στο τέλος της διαδρομής: Φτερά, μπάλες ακόμα και σεντόνια. Την τελευταία μέρα πριν την συνταξιοδότησή του ο Νουρλάν βρίσκει σκαλωμένο στο τρένο ένα κάπως ιδιαίτερο σουβενίρ: ένα δαντελωτό, γαλάζιο σουτιέν! Η σκέψη του σουτιέν τον αναστατώνει και τον οδηγεί να επιστρέψει στην γειτονιά και να αναζητήσει την ιδιοκτήτριά του.
Ο Φάιτ Χέλμερ, ο ιδιόρρυθμος Γερμανός δημιουργός του Tuvalu, του Absurdistan και του Baikonur επιστρέφει δριμύτερος με φόντο τα ορεινά τοπία του Αζερμπαϊτζάν και τις λαϊκές γειτονιές του Μπακού για να μας διηγηθεί με τον μοναδικό του ποιητικό τρόπο μια μοντέρνα παραλλαγή της Σταχτοπούτας. Στο κινηματογραφικό σύμπαν του ο πρίγκηπας έχει τη μορφή μεσήλικα συνταξιούχου σιδηροδρομικού και η Σταχτοπούτα αναζητείται όχι με βάση το νούμερο γοβάκι που φορούσε αλλά το νούμερο του σουτιέν που της κάνει. Σε φόντο που θυμίζει Καιρό των Τσιγγάνων, ο Χέλμερ απλώνει τη δική του παραλλαγή του σινεμά του Ζακ Τατί και…τα λόγια είναι περιττά!
Ιδιαίτερη ταινία προϋποθέτει ένα εκπαιδευμένο αλλά και ρομαντικά διατιθέμενο σινεφίλ κοινό το οποίο θα αποζημιώσει και με το παραπάνω με την οπτική της ευρηματικότητα, την μουσικότητα της αφήγησης και την αίσθηση μιας ποιητικής μελαγχολίας που αφήνει η αναζήτηση του έρωτα ως αντίδοτο στην μοναξιά της ύπαρξης.
Αυτό το αθώο σινεφίλ ποίημα, σύμφωνα με τις σημειώσεις της παραγωγής, δεν ήταν τελικά και τόσο εύκολο να γυριστεί επί τόπου αφού το ζάπλουτο από τα πετρέλαια Αζερμπαϊτζάν δεν είδε και με τόσο καλό μάτι για την τουριστική του εικόνα τα γυρίσματα σε μια αυθεντική παλιά συνοικία, όπου το τρένο περνούσε κυριολεκτικά μέσα από τα σπίτια. Η οποία συνοικία, από το 2017 που γυρίστηκε το φιλμ, δεν πρέπει πλέον να υπάρχει αφού τα κρατικά προγράμματα ανασυγκρότησης περιλάμβαναν την κατεδάφισή της. Ας είναι κι έτσι, αυτή η γλυκιά ταινία θα την διατηρήσει στην αιωνιότητα μαζί με τα υπέροχα φωτογραφημένα ορεινά τοπία του Καυκάσου.
Διανομή: Filmtrade
Στις αίθουσες από 23.05.19
