The White Crow - Νουρέγιεφ: Το Λευκό Κοράκι
Παραγωγή: Βρετανία/Γαλλία – 2018
Διάρκεια: 127 λεπτά
Είδος: Δραματική Βιογραφία
Βαθμολογία: * * ½
Σκηνοθεσία: Ralph Fiennes
Πρωταγωνιστούν: Oleg Ivenko, Ralph Fiennes, Adèle Exarchopoulos, Louis Hofmann, Chulpan Khamatova, Raphaël Personnaz, Sergei Polunin, Olivier Rabourdin Zach Avery, Mar Sodupe, Calypso Valois, Aleksey Morozov, Nebojsa Dugalic.
Παρίσι 1961 εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου. Τα Σοβιετικά Μπαλέτα Κίροφ καταφθάνουν στην πόλη για μια σειρά παραστάσεων που θα συστήσουν στο δυτικό κοινό την υψηλή τέχνη του σοσιαλιστικού κόσμου. Πρώτο αστέρι το φαινόμενο Ρούντολφ Νουρέγιεφ. Ο 23χρονος χορευτής θαύμα από το Ταταρστάν στα βάθη της Ρώσικης Ανατολής έμελλε να γράψει ιστορία με την απόφασή του να αυτομολήσει στη Δύση όταν κατάλαβε ότι οι μυστικές υπηρεσίες του καθεστώτος του επεφύλασσαν «ιδιαίτερη» περιποίηση όταν θα επέστρεφε στην πατρίδα του. Υπήρξε βλέπεις άτακτος και καθόλου υπόδειγμα σοβιετικού πολίτη. Το επεισόδιο στο αεροδρόμιο Λε Μπουρζέ του Παρισιού ήταν ένα τέλος και μια ένδοξη αρχή μιας σπουδαίας καριέρας, ίσως της σπουδαιότερης καριέρας χορευτή του 20ου αιώνα. Ενός χορευτή που γεννήθηκε σε ένα βαγόνι του Υπερσιβηρικού το 1938, μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια με μια μητέρα μόνη και ένα πατέρα που έλειπε στο μέτωπο και κατάφερε, αν και ξεκίνησε αργά, να καλύψει το χαμένο καλλιτεχνικό έδαφος και να ανέβει στο πρώτο βάθρο των Μπαλέτων του φημισμένου Θεάτρου Μαρίνσκι του Λένινγκραντ. Μια άνοδος που σημαδεύτηκε από εχθρούς και αντιπάλους αλλά και αφοσιωμένους φίλους όπως ο μέντοράς του στη σχολή Καθηγητής Πούσκιν και η σύζυγός του Ξένια αλλά και η κοσμοπολίτισσα Παριζιάνα Χιλιανής καταγωγής Κλαιρ Σαντ που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην διάσωσή του και την παραμονή στη Δύση.
Η ταινία του αγαπημένου μας Ρέιφ Φάινς πηγαινοέρχεται ανάμεσα στους τόπους που σημάδεψαν τη ζωή και τις επιλογές του μέγιστου χορευτή, με άξονα το μοιραίο ταξίδι στο Παρίσι και με φλας μπακ στα εξαθλιωμένα παιδικά χρόνια και τη μαθητεία του στο Λένινγκραντ. Ο ίδιος ο Φάινς κρατά το ρόλο του Καθηγητή Πούσκιν, ενός γλυκομίλητου, εσωστρεφή αλλά και ευφυή δάσκαλου που καταλάβαινε πολύ περισσότερα από όσα άφηνε να φανούν και κρατούσε πάντα χαμηλά το κεφάλι. Έτσι χαμηλά κρατάει και τους τόνους της αφήγησης ο Φάινς ως σκηνοθέτης, επιλογή που έρχεται σε αντίθεση με την εκρηκτική και θορυβώδη ψυχοσύνθεση του ήρωά του. Που υπήρξε επίσης επιθετικός, εγωπαθής και ιδιότροπος όπως φαίνεται και από τον τρόπο που τον σκιαγραφεί το λεπτών αποχρώσεων σενάριο του Ντέιβιντ Χέαρ. O θεατρικός συγγραφέας και 2 φορές υποψήφιος για Oscar σεναριογράφος (Οι ώρες, Σφραγισμένα Χείλη) ξέρει πώς να σερβίρει αμφιλεγόμενες καταστάσεις και δύσκολους χαρακτήρες και να τους προσγειώνει στα μαλακά. Ο συνδυασμός των δύο μας δίνει μια ολοκληρωμένη νοηματικά αλλά αδύναμη δραματουργικά ταινία που οφείλει επίσης πολλά στη συμβολή του Ουκρανού χορευτή Όλεγκ Ιβένκο που επωμίζεται με σιγουριά (σχεδόν αυθάδεια) τον καυτό ρόλο του Νουρέγιεφ και τα καταφέρνει άριστα. Απέναντι του η εξαιρετική (για άλλη μια φορά) Αντέλ Εξαρχόπουλος γεμίζει κάθε πλάνο που εμφανίζεται με την εσωτερική της ένταση και το ηλεκτρισμένο ερευνητικό της βλέμμα.
Σε γενικές γραμμές λοιπόν μιλάμε για μια προσεγμένη από κάθε άποψη παραγωγή που καταφέρνει να μην πέφτει συχνά στην παγίδα της βιογραφικής αγιοποίησης αλλά που έχει το μειονέκτημα να διηγείται τη ζωή ενός μεγάλου καλλιτέχνη μεν, απρόσιτου και μάλλον αντιπαθή ανθρώπου δε. Πώς να αναδείξεις τις δημόσιες αρετές αποσιωπώντας διακριτικά τις ιδιωτικές αδυναμίες χωρίς να γίνεις άχρωμος και βαρετός. Ίσως μια πιο φλογισμένη «ανεπίσημη» βιογραφία θα ήταν πιο ενδεδειγμένη. Ίσως σε μια επόμενη ταινία που θα αναδείξει τις ελληνικές γνωριμίες του καλλιτέχνη (και ήταν πολλές και διάφορες).
Διανομή: Odeon
Στις αίθουσες από 13.06.19
