60ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Η οπτική ταυτότητα

 

Η οπτική ταυτότητα του επετειακού 60ού ΦΚΘ είναι γεγονός! Δύο αγγελικές μορφές σε pop συσκευασία, με μάτια διάπλατα γεμάτα κατανόηση για την εικόνα του κόσμου που αποτυπώνεται στη μεγάλη οθόνη, φτιαγμένες από το υλικό των ονείρων της 7ης τέχνης.

Τα δύο εντυπωσιακά poster, τα οποία σχεδίασε ο Ελληνοαμερικανός Illustrator Τζον Μαυρουδής, παρουσιάστηκαν χθες σε διπλή εκδήλωση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.   

O Τζον Μαυρουδής είναι από τους πιο επιδραστικούς σύγχρονους illustrators. Γεννημένος στην Καλιφόρνια –ο πατέρας του είναι Έλληνας και η μητέρα του Αμερικανίδα- απέκτησε διεθνή φήμη χάρη στο εξώφυλλό του για το περιοδικό ΤΙΜΕ, που απεικόνιζε τη Δρ. Κριστίν Μπλάζεϊ Φορντ, σχεδιασμένη από περίφημα αποφθέγματά της. Την ίδια μέθοδο είχε χρησιμοποιήσει νωρίτερα για να δημιουργήσει το πορτρέτο του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για το The Nation. 

Το ύφος του συνδυάζει pop αισθητική με πολιτική αιχμή. Έχει φιλοτεχνήσει τέσσερις φορές εξώφυλλα για το The New Yorker -ένα από τα οποία αναγορεύτηκε Cover of the Year από την αμερικανική Society Of Magazine Editors. Αυτό ήταν το πρώτο από τα δύο του εξώφυλλα που αναγορεύτηκε Magazine Cover of the Year –το δεύτερο ήταν το εξώφυλλο του TIME για την Μπλάζεϊ-Φορντ. Σχεδιάζει τακτικά για τη θρυλική σειρά Fillmore Posters, ζει και δουλεύει στον Όρμο του Σαν Φρανσίσκο. 

Περισσότερα για τη δουλειά του στο http://www.zenpop.com/ 

Το σκεπτικό του ίδιου του καλλιτέχνη συνοψίζεται στα παρακάτω λόγια του:    

«Τα πρόσωπα στην αφίσα είναι ο θεατής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Κουβαλάει μέσα του ταινίες, στιγμές, ανθρώπους, ιδέες από τα 60 χρόνια του Φεστιβάλ. Εδώ, στέκεται ένα λεπτό και μας χαρίζει μια πόζα, πριν προχωρήσει στο μέλλον της διοργάνωσης. Οι μορφές είναι αγγελικές, σύμβολα καλοσύνης. Μάς υπενθυμίζουν ότι όσο περισσότερο κατανοούμε το διαφορετικό στη ζωή, τόσο περισσότερο καταλαβαίνουμε ότι ο άλλος δεν απέχει από εμάς. Μου αρέσει το γραμματόσημο ως πλαίσιο γιατί είναι ένα διεθνές σύμβολο επικοινωνίας. Αυτό ακριβώς κάνει και το Φεστιβάλ. Δίνει φωνή σε κινηματογραφιστές από την Ελλάδα και ολόκληρο τον κόσμο. Το έχω χρησιμοποιήσει σε έργα μου, αλλά νιώθω ότι εδώ βρίσκει το ιδανικό του.»