Once Upon a Time in... Hollywood - Κάποτε στο Χόλιγουντ

Παραγωγή: ΗΠΑ/Βρετανία/Κίνα – 2019 

Διάρκεια: 161 λεπτά 

Είδος: Δραματική Κομεντί Εποχής 

Βαθμολογία: _{* * * *} 

Σκηνοθεσία: Quentin Tarantino 

Πρωταγωνιστούν: Leonardo DiCaprio, Brad Pitt, Margot Robbie, Al Pacino, Emile Hirsch, Margaret Qualley, Timothy Olyphant, Julia Butters, Austin Butler, Dakota Fanning, Bruce Dern, Mike Moh, Luke Perry, Damian Lewis, Nicholas Hammond, Samantha Robinson, Rafal Zawierucha, Lorenza Izzo, Costa Ronin, Damon Herriman, Lena Dunham, Mikey Madison, Harley Quinn Smith, Scoot McNairy, Clifton Collins Jr., Ramón Franco, Rachel Redleaf, Clu Gulager, Rebecca Gayheart, Kurt Russell, Zoë Bell, Michael Madsen, James Remar. 

Λος Άντζελες, Φεβρουάριος 1969: Η βιομηχανία του θεάματος βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή ακολουθώντας τη γενικότερη κρίση αξιών μιας χώρας με ανοιχτές τις πληγές λόγω του συνεχιζόμενου πολέμου του Βιετνάμ. Όλα είναι ρευστά και απρόβλεπτα. Όπως η καριέρα του Ρικ Ντάλτον, τηλεοπτικού αστέρα σε καθοδική πορεία που δεν πηγαίνει πουθενά χωρίς τον προσωπικό του κασκαντέρ-βοηθό-φίλο Κλιφ Μπουθ, άνθρωπο χαμηλών τόνων και σκοτεινού παρελθόντος. Καθώς ο Ρικ αναζητά μια διέξοδο στο αλκοόλ, βλέποντας την καριέρα του να βαλτώνει, στη διπλανή βίλα μετακομίζουν οι Πολάνσκι, ο διάσημος τότε δημιουργός του Μωρού της Ρόζμαρι με τη νεαρή και πανέμορφη σύζυγό του Σάρον Τέιτ. Λίγους μήνες αργότερα τίποτε δεν θα είναι ίδιο στη βιομηχανία του θεάματος… 

Το τρομερό παιδί του Χόλιγουντ, ο αιώνιος χρονογράφος της κινηματογραφικής βιομηχανίας ενηλικιώνεται συναισθηματικά και επιστρέφει στον «τόπο του εγκλήματος», στο παρελθόν της πόλης που τον διαμόρφωσε ως άνθρωπο και καλλιτέχνη, για να της αφιερώσει ένα μακρόσυρτο και λεπτομερές χρονικό που σκιαγραφεί με απίστευτα διαφωτιστικές πινελιές τις ζωές τριών χαρακτήρων αυτής της Μέκκας του ψεύδους και της βίας. Δύο φανταστικοί χαρακτήρες και ένα πραγματικό πρόσωπο μπλέκονται σε μια μαγευτική αφήγηση που διαπερνά τα όρια ανάμεσα στη ζωή και την αναπαράστασή της και έρχεται να πάρει μια φανταστική εκδίκηση από το σκληρό και αδυσώπητο παρελθόν. Γιατί εδώ μετράει το παραμύθι και η αλήθεια μπορεί να «πάει μια βόλτα».

Μια φορά κι ένα καιρό λοιπόν ήταν ένα Χόλιγουντ που γέμιζε με βία το παγκόσμιο μαζικό ασυνείδητο, γνήσιο τέκνο της καουμπόικης κληρονομιάς της Αμερικής. Γκάνγκστερς, πιστολάδες, αδυσώπητοι κτηματίες και διαβολικές γυναίκες. Κι ύστερα ήρθαν οι χίπις, τα κινήματα ειρήνης, οι νέες ιδέες και η παρακμή του παλιού που διαβρώθηκε από την pop culture της αμφισβήτησης. Αυτό το παλιό εκπροσωπεί ο Ρικ Ντάλτον που σαν άλλη παρακμασμένη Νόρμα Ντέσμοντ του Sunset Boulevard παραδέρνει από τηλεοπτικό σετ σε τηλεοπτικό σετ προσπαθώντας μάταια να κάνει το πέρασμα στη μεγάλη οθόνη. Εκεί που βασιλεύει φρέσκια και όμορφη και ταλαντούχα η νέα του γειτόνισσα, η Σάρον Τέιτ, εκεί που μεγαλουργεί ο ιδιοφυής της σύζυγος Ρόμαν Πολάνσκι. Εκεί που δεν υπάρχει χώρος ούτε για το γοητευτικό και σκοτεινό alter ego του Ντάλτον, τον κασκαντέρ Κλιφ με κορμί αλλά και παρελθόν θανατηφόρο. Καταλύτης στις ζωές τους το αναρχικό χιπαριό που σέρνεται στους δρόμους του Λος Άντζελες, βρώμικο, μαστουρωμένο και εχθρικό προς μια κουλτούρα της οποίας ουσιαστικά και οι ίδιοι είναι τέκνα. Η τελική σύγκρουση μοιάζει αναπόφευκτη…

Και όχι, δεν είναι μια αντιδραστική ταινία για το θρίαμβο του συστήματος εναντίον των παιδιών των λουλουδιών. Εξάλλου ας μην λησμονούμε τεχνηέντως ότι η συμμορία του Μάνσον, υπεύθυνη για τη σφαγή του καλοκαιριού του 1969, ήταν ένα τσούρμο τρελαμένων και βίαιων σατανιστών. Όπως και ολόκληρο το Χόλιγουντ, που από πάνω έως κάτω ήταν, είναι και θα είναι προϊόν μιας βίαιης και φονικής φαντασιακής μηχανής. Ακόμη και σήμερα (πόσα βίαια κόμικ βλέπετε ετησίως;).

Το υλικό από το οποίο φτιάχνονται τα όνειρα είναι το ίδιο με το υλικό από το οποίο φτιάχνονται οι βίαιοι εφιάλτες με τους οποίους μεγάλωσαν σκηνοθέτες όπως ο Ταραντίνο (ή και ο Άρι Άστερ του Μεσοκαλόκαιρου για να αναφέρουμε κι έναν νεότερο). Και σ αυτά τα όνειρα επιστρέφει ο δημιουργός του Pulp Fiction για να μας δώσει τη δική του βερσιόν του χολιγουντιανού παραμυθιού. Ενός παραμυθιού από το οποίο απουσιάζει παντελώς ο έρωτας και το οποίο διατρέχεται από μια γαλήνια υπόκωφη βία που ξεσπά όταν είναι να ξεσπάσει, έξαφνα και σοκαριστικά.

Όπως ο Φεντερίκο Φελίνι στη Ρόμα (το δικό του ερωτικό γράμμα στην αιώνια πόλη του) περιφέρεται και συναντά άσημους και διάσημους χαρακτήρες της Ρώμης, έτσι και εδώ οι τρεις πρωταγωνιστές μας διασχίζουν συνεχώς το Λος Αντζελες με αυτοκίνητο καθώς παίζουν τα ραδιόφωνα τις μεγάλες Pop και Rock επιτυχίες της εποχής, δημιουργώντας ένα σαγηνευτικό πορτραίτο μιας πόλης που ζει στα όρια της φαντασίας, βυθισμένη στην pop culture, τις επιγραφές από neon και την κατασκευασμένη εικόνα της. Κι αυτό είναι μια τεράστια ερωτική επιστολή στις ρίζες του θεάματος την οποία ο αθεόφοβος Κουέντιν δεν παραλείπει να υποσκάψει ειρωνικά καθώς περνούν από την οθόνη οι τίτλοι τέλους.

Όλο αυτό το περίτεχνο κατασκεύασμα δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς τη μαγευτική χημεία των δύο πρωταγωνιστών. Δεν ξέρεις ποιον να ξεχωρίσεις: τον ημίθεο Λεονάρντο ή τον ωραίο Μπραντ που εδώ δημιουργεί ένα ανεπανάληπτο πορτραίτο ενός γνήσιου American Hero, ένα συνδυασμό Ρέντφορντ και Μπρόνσον με ολίγη από τον δικό του προσωπικό μύθο. Επίτευγμα! Όσο για την Μάργκοτ Ρόμπι το ξαναείπαμε παλιότερα: Νικόλ Κίντμαν, Κέιτ Μπλάνσετ, Μάργκοτ Ρόμπι, το αυστραλέζικο ερμηνευτικό τρίγωνο κορυφής είναι συμπληρωμένο!  

Πέρα από την αριστουργηματική φωτογράφηση του τρις βραβευμένου με Oscar Ρόμπερτ Ρίτσαρντσον, να κάνουμε μια τελευταία μνεία για το καλλιτεχνικό τμήμα της ταινίας. Άθλος πραγματικός. Σχεδιασμός παραγωγής, καλλιτεχνική διεύθυνση, κοστούμια, σκηνικά, μακιγιάζ. Άψογα!

Τώρα, εάν όλο αυτό το σινεφίλ μεγαθήριο αφήσει αδιάφορο το κοινό των multiplex που διψά για δράση και βία, καθώς παρακολουθεί ταινία με το κινητό ανοιχτό στα social media, τι να κάνουμε… "C'est la vie", say the old folks, it goes to show you never can tell όπως έλεγε και το άσμα του Τσακ Μπέρι που χόρευε η Ούμα στο Pulp Fiction… 

Διανομή: Feelgood Entertainment 

Στις αίθουσες από 22.08.19