60ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Οικογενειακοί Δεσμοί και Μυστικά που καίνε

 

Και μιλώντας για την «Οικογένεια» ας ξεκινήσουμε από την Γαλλική «Αγία Οικογένεια»: Ο διάσημος Γάλλος σταρ Λουί-Ντο Ντε Λανκζάνκ μεταφέρει εμπειρίες και μνήμες από τη δική του, αριστοκρατικής καταγωγής, οικογένεια σε ένα φιλμ κωμικά δραματικό (ή και δραματικά κωμικό) και συναισθηματικά πολύπλοκο, στο οποίο πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Καταθέτοντας πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, μας συστήνει τον ήρωα του, καθηγητή με σημαίνον όνομα, με σύζυγο πολυάσχολη, με μητέρα στα πρόθυρα του αλτσχάιμερ και με γιαγιά (ναι!) έτοιμη να αναχωρήσει οικειοθελώς σε τόπο χλοερό. Ο κύριος καθηγητής προσπαθεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες όλων και να βρει τη θέση του στον κόσμο. Αυτό που βρίσκει ωστόσο είναι μια Υπουργική θέση και μια «διαθέσιμη» μακρινή ξαδέλφη, έτοιμη να «πέσει», που κυριολεκτικά του φέρνουν στη ζωή τα πάνω-κάτω.

Διασκεδαστικό, καυστικό και ενίοτε στα όρια του μπουλβάρ, με καλές ερμηνείες (αγαπημένη η αειθαλής Μάρτ Κέλερ) το φιλμ παρακολουθείται ευχάριστα ως γλυκόπικρο σχόλιο πάνω στην ικανότητα της μπουρζουαζίας να προσαρμόζεται στις εκάστοτε επιταγές των καιρών προκειμένου να συνεχίσει να επιβιώνει. 

Μεταφερόμαστε στη Γερμανία για να γιορτάσουμε τα 60α γενέθλια της συνταξιούχου δημοσίου υπαλλήλου Λάρα στο ομώνυμο φιλμ. Χωρισμένη από τον άντρα της, αποξενωμένη από το γιο της η Λάρα ζει μόνη κι έρημη. Της άξιζε αυτή η ζωή; Γιατί ο γιος της που ετοιμάζεται να δώσει το πρώτο του κονσέρτο την αποφεύγει συστηματικά; Περίπλοκες οικογενειακές σχέσεις που οι ρίζες τους βρίσκονται στο παρελθόν, σε ακυρωμένα όνειρα, άκαμπτες κοινωνικές συμβάσεις και αυτή την περιβόητη Γερμανική ακρίβεια που είναι ικανή να συντρίψει ζωές και χαρακτήρες. Δυνατό πορτραίτο γυναίκας σε κρίση, ποντάρει στην εκπληκτική ερμηνεία της Κορίνε Χάρφουτ, μια ερμηνεία της σχολής και του επιπέδου Ιζαμπέλ Ιπέρ, που συνθέτει μια προσωπικότητα που έλκει όσο και απωθεί ταυτόχρονα το θεατή, μέχρι την τελική λύση. Αξιοπρεπέστατο, καλογραμμένο και ατμοσφαιρικό, αποτελεί το δεύτερο σκηνοθετικό βήμα του Γιαν Όλε Γκέρστερ μετά το δημοφιλές Oh Boy του 2012. 

Άλλου είδους οικογενειακά προβλήματα συναντάμε στο καλοφτιαγμένο Ιρλανδικό Rialto του Peter Mackie Burns που συμμετέχει στο διεθνές διαγωνιστικό πρόγραμμα. Συμπαθέστατος 40-something οικογενειάρχης, τακτοποιημένος, με καλή δουλειά και ακόμη καλύτερη σύζυγο, βλέπει τον κόσμο του να καταρρέει όταν συναντά ένα νεαρό στις τουαλέτες του mall που του ξυπνά το ομοφυλοφιλικό απωθημένο του.

Το χάος μέσα του απειλεί την ούτως ή άλλως εύθραυστη ισορροπία του καθώς μόλις έχει χάσει τον πατέρα του, έναν αυταρχικό και δύστροπο άνθρωπο που έκανε κόλαση τη ζωή όλων. Και να ήταν το μόνο ζήτημα που έχει να αντιμετωπίσει αυτός ο συνεσταλμένος και απελπισμένος άνθρωπος. Το παλιό καλό kitchen sink βρετανικό δράμα συναντά τη σύγχρονη queer θεματολογία σε μια υπόκωφα δυνατή ταινία, βασισμένη σε θεατρικό έργο, με αναμενόμενα αξιόλογες ερμηνείες. 

Στο Διεθνές Διαγωνιστικό συμμετέχει και ο Απόστρατος (μια από τις τρεις ελληνικές συμμετοχές). Και δικαιολογημένα! Ένας νεαρός επίδοξος επιχειρηματίας, γόνος μεσοαστικής οικογενείας, εγκαθίσταται προσωρινά στο σπίτι του μακαρίτη στρατιωτικού παππού του στου Παπάγου. Η παρουσία του ζωντανεύει το σπίτι που κρατάει καλά κρυμμένα κάποια μυστικά από το ένδοξο παρελθόν...

 

Η δεύτερη ταινία μυθοπλασίας του Ζαχαρία Μαυροειδή είναι σημαντική για πολλούς λόγους. Ο σημαντικότερος όμως είναι ότι πατάει στέρεα στις μνήμες και το χιούμορ της κλασσικής ελληνικής κωμωδίας, δημιουργώντας ένα εμπνευσμένο, διασκεδαστικό και απολαυστικό πρώτο μέρος το οποίο σταδιακά προσγειώνει στο σκληρό παρόν (συγκεκριμένα στο 2012) για να αποκαλύψει μυστικά και λάθη που ανατρέπουν το αφήγημα της αστικής μεταπολεμικής Ελλάδας. Αστείο, τρυφερό, διακριτικό και συγκινητικό το φιλμ του σεμνού νεαρού δημιουργού είναι επιτέλους Σινεμά! Με ένα υπέροχο καστ με επικεφαλής τον Μιχάλη Σαράντη και τον σπουδαίο Θανάση Παπαγεωργίου. Μια ταινία must για πλατύ κοινό. Θα το βρει άραγε;