Εθνικό Θέατρο: Το νέο καλλιτεχνικό πρόγραμμα

Ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάννης Μόσχος ανακοίνωσε το πρόγραμμα των παραστάσεων του και τις λοιπές δραστηριότητες τόσο για το φετινό καλοκαίρι όσο και για την επόμενη περίοδο 2022-2023. 

Η παρουσίαση του προγράμματος έγινε με πολύ πρωτότυπο τρόπο αφού όλοι οι εκπρόσωποι των μέσων πήραν τη θέση τους πάνω στην αχανή Κεντρική σκηνή του Κτηρίου Τσίλλερ, ανάμεσα σε αριστουργηματικές δημιουργίες από το Βεστιάριο του Θεάτρου, για να παρακολουθήσουν την ανακοίνωση του προγράμματος, χοροστατούντος του αρμόδιου Υφυπουργού Σύγχρονου Πολιτισμού Νικόλα Γιατρομανωλάκη ο οποίος δεν παρέλειψε να αναφέρει (για πρώτη φορά ίσως στη θητεία του) ότι εφεξής θα απαντά στα
«τσιτάτα» (των αντιπολιτευόμενων media;) με αριθμούς. Μια μάλλον φάλτσα πολιτική νότα σε μια κατά τα λοιπά αμιγώς καλλιτεχνική εκδήλωση. Μια εκδήλωση που ένωσε μια λαμπρή Ιστορία και ένα Μέλλον γεμάτο υποσχέσεις πάνω σε μια σκηνή που φωτίστηκε από τον αισιόδοξο, συμπεριληπτικό και θαυμάσια πράγματα υποσχόμενο λόγο του Καλλιτεχνικού Διευθυντή. 

Παραθέτουμε παρακάτω τον πολύ ενδιαφέροντα λόγο του Καλλιτεχνικού Διευθυντή, στην εισαγωγή του οποίου τέθηκε ο ιστορικός λόγος του Φώτου Πολίτη κατά την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου το 1932. 90 χρόνια Ιστορίας… 

«Εκείνο που θα ξεχωρίση το θέατρο τούτο από τις γνωστές μας θεατρικές επιχειρήσεις, είναι κάτι αρκετά σημαντικό και ουσιαστικό αυτό καθ’ εαυτό −είναι η δημιουργία καλλιτεχνικού θεατρικού πυρήνος στην Ελλάδα −είναι δηλαδή η προσπάθεια να δημιουργηθή ένα θέατρο, άξιο του ονόματός του και της αποστολής του −ένα θέατρο που να συγκεντρώνη τις καλύτερες −αν είναι δυνατόν− καλλιτεχνικές δυνάμεις, να τις πειθαρχήση και να τις ωθήση προς τον ίδιο ενιαίο σκοπό −προς τη δημιουργία μιας σκηνής με σταθερές καλλιτεχνικές βάσεις, με σταθερή καλλιτεχνική ηθική, μιας σκηνής που αν δεν μπορέση να δώση την οριστική μορφή στο ελληνικό θέατρο […] να προκαλέση όμως το σεβασμό προς τη σημασία που έχει η σκηνή, και να δείξη τη σοβαρότητα που ενυπάρχει στην ιδέα του θεάτρου». Φώτος Πολίτης- Ομιλία στους ηθοποιούς του Εθνικού Θεάτρου, 1932. 

Το 1932 ο Φώτος Πολίτης, ο πρώτος σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, έθεσε εύστοχα −στην ιστορική του ομιλία προς τους ηθοποιούς− τους στόχους ίδρυσης του Εθνικού. Σήμερα, 90 χρόνια μετά, το Εθνικό παραμένει παρόν, διανύοντας μια πολυκύμαντη πορεία και παραμένοντας διαχρονικά ένας βασικός πυλώνας της ελληνικής θεατρικής ζωής.

Στα 90 αυτά χρόνια πέρασαν από τη θέση της καλλιτεχνικής διεύθυνσης πολλοί σημαντικοί άνθρωποι του θεάτρου, που −παρά τις όποιες διαφορές τους− αγωνίστηκαν για την πρόοδο του οργανισμού, συμβάλλοντας όλοι τους στη συνέχεια ενός ιστορικού θεσμού. Γιατί το Εθνικό οφείλει να έχει συνέχεια, πιστεύω, ο εκάστοτε νέος διευθυντής του δεν καλείται να γκρεμίσει και να ξαναχτίσει τα πράγματα από την αρχή, αλλά να υιοθετήσει όλες τις θετικές μεταβολές προηγούμενων καλλιτεχνικών διευθύνσεων, και φυσικά να εξελίξει τον οργανισμό εμπλουτίζοντας τη δραστηριότητά του με νέες πρωτοβουλίες και δίνοντας το δικό του καλλιτεχνικό στίγμα, χωρίς όμως να απαξιώνονται οι προσπάθειες που προηγήθηκαν.

Όμως η συνέχεια του Εθνικού εξασφαλίστηκε πρωτίστως χάρη στους εκατοντάδες ανθρώπους που δούλεψαν για το θέατρο στην πορεία των 90 αυτών χρόνων. Το Εθνικό Θέατρο είναι οι άνθρωποί του, είναι οι εργαζόμενοί του, είναι όλοι αυτοί οι λαμπροί καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκε τα τελευταία 90 χρόνια, αλλά και όλο το τεχνικό και διοικητικό προσωπικό που εργάζεται, αφανώς, πίσω από τη σκηνή. Οι άνθρωποί του είναι η παρακαταθήκη του, το παρόν, παρελθόν και μέλλον του.

Το Εθνικό Θέατρο ανήκει σε όλους μας, γι’ αυτό και οφείλει να είναι ανοιχτό σε όλα τα άτομα, όλων των ηλικιών, όλων των χρωμάτων, όλων των φύλων, όλων των σεξουαλικών προσανατολισμών, όλων των σωματικών ιδιαιτεροτήτων, όλων των αισθητικών και ιδεολογικών αντιλήψεων, όλων των διαφορών που κάνουν τον καθένα από εμάς μοναδικό. Ένα θέατρο που προσκαλεί όλους να μετέχουν σε αυτό, κοινό και καλλιτέχνες.

Για να υπηρετήσει τους σκοπούς του το Εθνικό πρέπει, πιστεύω, να υπηρετεί κάποιες βασικές αρχές:

• Να υπερασπίζεται το θέατρο συνόλου.
• Να συστρατεύει όσο γίνεται περισσότερους καλλιτέχνες του θεάτρου μας που υπηρετούν την τέχνη τους με αφοσίωση.
• Να λειτουργεί ως ένα πολυσυλλεκτικό θέατρο που ενσωματώνει όλες τις τάσεις του ελληνικού θεατρικού τοπίου, χωρίς αποκλεισμούς, με επιλογή καλλιτεχνών πολύ διαφορετικών αισθητικών αντιλήψεων.
• Να δίνει βήμα σε όλες τις γενιές: σε δόκιμους, ανερχόμενους, αλλά και πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες του θεάτρου.
• Να υπηρετεί ένα πολυσυλλεκτικό ρεπερτόριο, Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, κλασικών και σύγχρονων, αλλά και να διερευνά νέες δραματουργικές φόρμες.
• Να προωθεί την ελληνική θεατρική γραφή.
• Να προάγει την παρουσία του ελληνικού θεάτρου στη διεθνή σκηνή.
• Να συμβάλλει ευρύτερα στη θεατρική και καλλιτεχνική παιδεία της χώρας, όχι μόνο μέσω των παραστάσεών του, αλλά και μέσω άλλων κοινωνικών δράσεων και προγραμμάτων που ωφελούν το σύνολο της κοινωνίας.
• Να προσπαθεί διαρκώς να διευρύνει ολοένα και περισσότερο το κοινό του.
• Να διαχειρίζεται τα οικονομικά του με σύνεση και με πλήρη διαφάνεια.

Βασικές αρχές που θα σκεφθείτε ότι είναι αυτονόητες βέβαια, αλλά νομίζω πως είναι σκόπιμο να επαναδιατυπωθούν, τώρα που το Θέατρο κλείνει τα 90 του χρόνια. 

Από το 1932 έως σήμερα το Εθνικό ήταν παρόν, ποτέ δεν σταμάτησε όλα αυτά τα χρόνια, παρά τις πολλές δυσκολίες που αντιμετώπισε η χώρα κατά περιόδους. Σήμερα που βιώνουμε μια δύσκολη και πάλι πραγματικότητα, με έναν πόλεμο να μαίνεται δίπλα μας, την πανδημία να είναι ακόμα παρούσα, την ενεργειακή και οικονομική κρίση να δείχνει τα δόντιά της, το Εθνικό είναι, και θα είναι, εδώ. Δεν μπορούμε παρά να συνεχίζουμε, παρά τις δυσκολίες, να σχεδιάζουμε για το μέλλον, να κοιτάμε μπροστά ελπίζοντας.

 

Ακολουθούν αναλυτικά οι δραστηριότητες του Θεάτρου: 

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2022 

Μήδεια του Μποστ

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ | Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

8 και 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

«Πώς μ’ εκνευρίζει ο χορός κι αυτές οι κορασίδες,

που βγαίνουν δήθεν συμπονών όλες τις ηρωίδες!»

Μήδεια, Μποστ

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει για πρώτη φορά ένα έργο-σταθμό της νεοελληνικής δραματουργίας στην Επίδαυρο, σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού. Γραμμένη το 1993 σε δεκαπεντασύλλαβο, η Μήδεια του Μέντη Μποσταντζόγλου ή Μποστ, είναι μια εκρηκτική κωμωδία για τη σύγχρονη πραγματικότητα αυτής της χώρας. Οι ήρωες του έργου ανησυχούν για τον πληθωρισμό και την ανεργία, τη λιτότητα και τη δημόσια διαφθορά, τα δάνεια και τα επιδόματα, καθυστερούν στα ραντεβού τους γιατί πέφτουν πάνω σε πορείες, και λατρεύουν τα αρχαία ελληνικά –αρκεί, βέβαια, να μη χρειαστεί να τα διαβάσουν. Στον κόσμο του Μποστ συνυπάρχουν αναπάντεχα και αρμονικά η Μήδεια, η Αντιγόνη, ένας Ψαράς, ο Ιάσονας, μια Καλόγρια, ο Οιδίποδας, ο Ευριπίδης και ένας αλλόκοτος Χορός, κατορθώνοντας να διαλύσουν κάθε μας βεβαιότητα, «να επικρίνουν τους επικριτάς, να προβληματίσουν τους κριτάς και να ελευθερώσουν τους θεατάς».

Με μια δομή που θυμίζει τόσο επιθεώρηση όσο και αρχαία τραγωδία, η Μήδεια του Μποστ είναι μια σουρεαλιστική κατασκευή φτιαγμένη από απλά υλικά που αντικατοπτρίζει το παιχνιδιάρικο πνεύμα του δημιουργού της. Αυτού του πολυπρισματικού καλλιτέχνη, που εργάστηκε ως σκιτσογράφος, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός αλλά και ζωγράφος. Αυτό που συνδέει όλες τις δημιουργίες του είναι το ανάγλυφο χιούμορ που μοιάζει να έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία της γλώσσας και της χώρας μας. Ίσως και γι’ αυτό να έβρισκε τόσο φυσικό τον δεκαπεντασύλλαβο, ίσως και γι’ αυτό, τα σκίτσα του να συγγενεύουν με τη λαϊκή ζωγραφική και τη βυζαντινή αγιογραφία.

Με απαράμιλλη δεξιοτεχνία ο Μποστ φέρνει κοντά ετερόκλητους χαρακτήρες, από διαφορετικές ιστορικές περιόδους, με χιούμορ και τόλμη, παίζοντας απενοχοποιημένα με τους συνειρμούς που δημιουργεί η ακροβατική του γλώσσα. «Το πρώτο πράγμα που σε τραβάει στο έργο είναι η γλώσσα του. Ο λόγος του, αν και απλός, είναι έτσι φτιαγμένος που σε αιφνιδιάζει με την άρρηκτη σύνδεσή του με το παρόν, με τη δική μας ζωή μας, με τις δικές μας αγωνίες» σημειώνει ο Γιάννης Καλαβριανός.

Με έναν εκλεκτό 20μελή θίασο και μια μη αναμενόμενη ορχήστρα εγχόρδων με τέσσερις μουσικούς επί σκηνής, σε ένα σκηνικό που θυμίζει χρυσό ερειπιώνα η σκηνοθεσία με παιγνιώδη διάθεση βουτά στην ανελέητη κωμωδία του σπουδαίου συγγραφέα. Αντλώντας έμπνευση από την αισθητική του δημιουργού της και προσπαθώντας να προσεγγίσει την καθαρότητα της γελοιογραφίας, η παράσταση επιχειρεί μια κατάδυση στο καλλιτεχνικό σύμπαν του Μποστ.

 

 

Αίας του Σοφοκλή

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ | Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

29 και 30 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

 

«Ὣς πότε γιὰ πάντα;»

Αίας του Σοφοκλή

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει στην Επίδαυρο τον εμβληματικό Αίαντα του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Αργύρη Ξάφη, σε μια παράσταση που αναδεικνύει τη μετωπική σύγκρουση δύο αντίθετων κόσμων. Ο Αίας, ένας από τους γοητευτικότερους τραγικούς ήρωες πεθαίνει και μαζί του πεθαίνει μια ολόκληρη εποχή για την ανθρωπότητα. Ο Σοφοκλής καταγράφει στον Αίαντα μια οριακή στιγμή στην ανθρώπινη ιστορία. Τη στιγμή κατά την οποία ένας νέος κόσμος αναδύεται κι ένας παλιός κατακρημνίζεται, συμπαρασύροντας με θόρυβο τους παλιούς ήρωες και τα ιδανικά τους στην άβυσσο.

Τροία. Οι Έλληνες στρατιώτες πίστευαν πως εκστρατεύουν για δεκαπέντε μέρες, έχουν περάσει όμως δέκα χρόνια, δέκα βαρείς χειμώνες του πολέμου και είναι ακόμη εκεί. «Ὣς πότε γιὰ πάντα;» αναρωτιούνται οι ήρωες του Σοφοκλή, καθηλωμένοι σ’ αυτό το παγωμένο και αφιλόξενο περιβάλλον όπου ο χρόνος μοιάζει να μην κυλάει. Κι ανάμεσά τους, ο ένδοξος ήρωας και θρυλικός βασιλιάς της Σαλαμίνας: ο Αίας, ο γενναίος πολεμιστής. Όταν οι συμπολεμιστές του τού στερούν με δόλο τα όπλα του Αχιλλέα, την πιο μεγάλη αναγνώριση της πολεμικής του αρετής, ο Αίας δεν μπορεί να το δεχτεί, ούτε να το κατανοήσει. Ένας καινούριος κόσμος έχει αναδυθεί, στον οποίον εκείνος δεν χωρά: ο νέος αυτός κόσμος τιμά την διαλλακτικότητα και την ευστροφία του Οδυσσέα, αλλά αδιαφορεί για τις αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκε ο Αίας.

«Αυτός ο πολύπλοκος ήρωας αντιπροσωπεύει έναν παλιό κόσμο που δεν μπόρεσε να μετασχηματιστεί και άρα δεν κατάφερε να επιβιώσει. Ο κόσμος του Αίαντα είναι ένα ρέον σύμπαν, μοντέλο ίσως του Ηρακλείτου, χωρίς την ανακούφιση όμως του φιλόσοφου περί συνέχειας των πραγμάτων. Σε αυτόν τον κόσμο ένα πράγμα είναι βέβαιο, η αβεβαιότητα. Καμία εξαίρεση από αυτόν τον νόμο. Ο Αίαντας βλέπει τον κόσμο όπως ακριβώς είναι και, αποφασίζοντας να πάει αντίθετα στη ροή του, γίνεται ο εαυτός του» σημειώνει ο σκηνοθέτης.

Αναγνωρίζοντας στον πυρήνα του αριστουργήματος του Σοφοκλή έναν βαθύ στοχασμό πάνω στην έννοια του χρόνου, τα αναποδογυρίσματα και τις αντιστροφές του, ο Ξάφης πειραματίζεται δραματουργικά και σκηνικά με τις ποιότητές του. Χωρίς εισόδους και εξόδους, με όλους τους ηθοποιούς επί σκηνής σε ένα παγωμένο σκηνικό τοπίο στη μέση του κατακαλόκαιρου, η σκηνοθεσία εμπνέεται από την ίδια την ψυχική κατάσταση του κεντρικού ήρωα για να μιλήσει για ένα τέλος εποχής αλλά και για την ίδια την αλλοπρόσαλλη και αδυσώπητη φύση του χρόνου.

Ιδωμένο μέσα από το προσωπικό πρίσμα ενός ήρωα που τον ξεπέρασε η ίδια του η εποχή, το αγεφύρωτο χάσμα που βλέπουμε να ανοίγει μπροστά στα μάτια μας, μοιάζει ακόμα πιο συνδεδεμένο με τη δική μας, σύγχρονη πραγματικότητα. Όσες χιλιετίες κι αν μας χωρίζουν από τον Αίαντα μπορούμε να αντιληφθούμε καλά την αδιαφορία του χρόνου μπροστά στις θνητές μας αγωνίες. Κάτω από τον έναστρο ουρανό της Επιδαύρου, εκεί που έχουν ακουστεί αμέτρητες φορές οι εκκλήσεις και τα μοιρολόγια των θνητών, θα αναρωτηθούμε αναπόφευκτα: πλησιάζουμε, άραγε, κι εμείς σε μια εποχή της ανθρωπότητας που δεν θα μας χωρά; Τα όσα παράλογα μας περιτριγυρίζουν μήπως σηματοδοτούν πως προσεγγίζουμε ταχύτατα μια εποχή κατά την οποία τα πράγματα δεν θα βγάζουν πια νόημα για εμάς; Κι, αν ναι, πόσο κοντά βρισκόμαστε στη στιγμή της σύγκρουσης; Πόσο απέχουμε απ’ αυτόν, τον νέο, άγνωστο κόσμο;

 

 

Δίπλα-δίπλα των Άγγελου Αγγέλου και Έμης Σίνη

Κτήριο Τσίλλερ| Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»

Από 7 Μάϊου έως 5 Ιουνίου 2022

Το Εθνικό Θέατρο ανεβάζει φέτος, μετά από αρκετά χρόνια, και μια καλοκαιρινή παραγωγή αφιερωμένη στους μικρούς του φίλους. Μια συγκινητική και ταυτόχρονα ξεκαρδιστική παράσταση για θεατές από 3 ετών που θυμίζει σε όλους μας πως κάθε μας πράξη είναι κι ένα λιθαράκι σ’ ένα οικοδόμημα, που άλλοτε είναι ένα σπίτι, άλλοτε μια φιλία, άλλοτε μια δημιουργία, κι άλλοτε η ίδια η ζωή.

Οι πολυβραβευμένοι συγγραφείς παιδικού θεάτρου Άγγελος Αγγέλου και Έμη Σίνη (ιδρυτές της ομάδας ΚΟΠΕΡΝΙΚΟΣ), συνεργάζονται ξανά με το Μικρό Εθνικό, σ’ αυτήν την παράσταση που μας γεννά δημιουργικά ερωτήματα: Από τι υλικά χτίζονται τα σπίτια, τα κτήρια, οι σχέσεις, η υπομονή, η εμπιστοσύνη; Πώς αντιμετωπίζει κανείς τα εμπόδια και τις αναποδιές; Πώς διαχειριζόμαστε το λάθος μας; Μπορούμε μόνοι μας ή είναι καλύτερα να ζητήσουμε βοήθεια; Να μοιραστούμε την ιδέα μας ή να την κρατήσουμε για τον εαυτό μας;

Η φιλία, η αξία της συνεργασίας και της προσπάθειας, η επιμονή, η χαρά της επιτυχίας αλλά και η αντιμετώπιση της αποτυχίας, έννοιες που απασχολούν όλα τα παιδιά της σχολικής και προσχολικής ηλικίας, αποτελούν βασικά θέματα της παράστασης αυτής, που καταπιάνεται με τη δημιουργία, τον πειραματισμό, τον αυτοσχεδιασμό.

Ο Φοίβος Συμεωνίδης σκηνοθετεί μια πολύχρωμη παράσταση με εφόδια τους κώδικες του βωβού κινηματογράφου και της slapstick κωμωδίας και δημιουργεί χώρο για διάδραση με τα παιδιά. Οι μικροί θεατές παρακολουθούν μια όμορφη, αστεία και ταυτόχρονα συγκινητική ιστορία που εκτυλίσσεται σε ένα ανατρεπτικό σκηνικό που μοιάζει πολύ με οικοδομή. Καλούνται να συμμετάσχουν ενεργά σε αυτό το «κατασκευαστικό» πανδαιμόνιο, προτείνοντας, στηρίζοντας, χτίζοντας, γκρεμίζοντας, απαντώντας σε ερωτήσεις και συμβουλεύοντας τους ήρωες στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας.

H παράσταση Δίπλα-δίπλα πραγματοποιείται και με την υποστήριξη του This is Athens City Festival, που διοργανώνει ο Δήμος Αθηναίων και υλοποιεί η Εταιρεία Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής του Δήμου Αθηναίων (ΕΑΤΑ)

Η παράσταση θα παρουσιαστεί το καλοκαίρι και σε ανοιχτά θέατρα της Αττικής.

 

ΔΕΛΦΟΙ

5ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ

14-29 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

 

Το 5ο Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος θα πραγματοποιηθεί από τις 14 έως τις 29 Ιουλίου 2022 στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών. Το εργαστήριο θα διευθύνει ο σκηνοθέτης Θάνος Παπακωνσταντίνου με τη συνεργασία της Κωνσταντίνας Αγγελοπούλου (φωνητικό training), της Κάντυ Καρρά (σωματικό training) και του συνθέτη Δημήτρη Σκύλλα. Κεντρικός άξονας κατά τη φετινή διοργάνωση θα είναι η έρευνα πάνω στον προφητικό λόγο στο αρχαίο δράμα.

Το εργαστήριο απευθύνεται σε νέους επαγγελματίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σκηνογράφους, ενδυματολόγους, χορογράφους και γενικά σε επαγγελματίες του θεάτρου που επιθυμούν να εστιάσουν και να εμβαθύνουν τη σπουδή τους πάνω στο αρχαίο δράμα. Στόχος του εργαστηρίου είναι η διάδοση και η μελέτη του αρχαίου δράματος, προσφέροντας εξειδικευμένη γνώση σε επαγγελματίες του θεάτρου, αλλά και η ενίσχυση του παγκόσμιου διαλόγου και προβληματισμού πάνω στο  αρχαίο δράμα και στη σύγχρονή του πρόσληψη και πρακτική προσέγγιση.

 

Ο ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Η ιδιότητα του προφήτη ανά τους αιώνες έχει συνδεθεί με πρόσωπα που βιώνουν εμπειρίες πνευματικού τύπου. Το πρόσωπο είναι «ένθεο», βλέπει, ακούει και εντέλει βιώνει αυτό που για τους άλλους δεν υπάρχει. Βρίσκεται σε άμεση επαφή με μία ανώτερη δύναμη, η οποία του μιλάει με παράξενη φωνή, με ακατανόητα λόγια και το εξαναγκάζει σε φαινομενικά παράξενες και παράλογες πράξεις. Το πρόσωπο απομακρύνεται από τη συνηθισμένη συμπεριφορά του: το καταλαμβάνει η μανία.

Έχοντας ως κεντρικό άξονα τον προφητικό λόγο σαν ένα ανοιχτό πεδίο δραματουργικού υλικού και με αφορμή το πρόσωπο της Κασσάνδρας, στόχος του εργαστηρίου θα είναι να διερευνηθεί, μέσα από ένα εντατικό σωματικό και φωνητικό training, η ερμηνευτική κατάσταση της μανίας ατομικά και συλλογικά. Σκοπός, μέσω της έρευνας και της συν-διαμόρφωσης με τους συμμετέχοντες/-ουσες, είναι η δημιουργία και η παρουσίαση ενός δρώμενου: μιας πομπής στους αρχαιολογικούς χώρους των Δελφών που θα μετασχηματιστεί και θα εξελιχθεί σε ένα χορικό εκστατικής προφητείας.

Το Εργαστήριο που θεσμοθετήθηκε το 2016 πραγματοποιείται από το Εθνικό Θέατρο και το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών με την αιγίδα και την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Το Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος του Εθνικού Θεάτρου είναι μέλος του Διεθνούς Δικτύου Αρχαίου Δράματος που δημιούργησε, συντονίζει και ενισχύει οικονομικά το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, με στόχο την εκπαίδευση στο αρχαίο δράμα ανθρώπων του θεάτρου, την εξοικείωση του ευρύτερου κοινού με το είδος και την ανάπτυξη συνθηκών συνεργασίας μεταξύ ανθρώπων του θεάτρου από διαφορετικές χώρες.

 

Γλώσσες εργασίας

Ελληνικά-Αγγλικά (η γνώση της αγγλικής είναι απαραίτητη και από τους Έλληνες συμμετέχοντες).

 

Κόστος συμμετοχής

450€. Περιλαμβάνονται: Δίδακτρα, μεταφορά από την Αθήνα προς τους Δελφούς, διαμονή στον Ξενώνα του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, πρωινό και μεσημεριανό.

 

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στείλουν το βιογραφικό τους και φωτογραφία τους έως και τις 10 Ιουνίου 2022 στην ηλεκτρονική διεύθυνση: [email protected] με την ένδειξη 5ο Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος. Η επιλογή των συμμετεχόντων θα γίνει από τα βιογραφικά και ίσως να ακολουθήσει συνέντευξή τους. Για περισσότερες πληροφορίες και αναλυτικά βιογραφικά των διδασκόντων επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του Εθνικού Θεάτρου:

https://www.n-t.gr/el/educ/ancientdramaintlworkshop

 

Επικοινωνία: [email protected], κ. Ειρήνη Μουντράκη, Υπ. Δραματολογίου & Διεθνών Σχέσεων

 

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

ΧΕΙΜΕΡΙΝΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2022-2023

 

ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΣΚΗΝΩΝ

         Κτήριο Τσίλλερ-Κεντρική Σκηνή: Κλασικοί συγγραφείς

 

         Κτήριο Τσίλλερ-Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»: Σύγχρονα, άπαιχτα έργα του Ελληνικού και παγκόσμιου ρεπερτορίου

 

         Θέατρο Rex-Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη»: Μουσικά έργα-Μικτά θεάματα

 

         Θέατρο Rex-Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη»: Μικρό Εθνικό (Παιδική & Εφηβική Σκηνή)

 

         Θέατρο Rex-Σκηνή «Κατίνα Παξινού»: Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών

 

 

ΚΤΗΡΙΟ ΤΣΙΛΛΕΡ

 

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

• Χένρικ Ίψεν

Βρυκόλακες

Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής

• Χάινριχ Φον Κλάιστ

Σπασμένη στάμνα 

Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης-Νίκος Χατζόπουλος

• Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

Ρωμαίος και Ιουλιέττα

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

 

ΣΚΗΝΗ «ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ»

• Ντμίτρι Ντανίλοβ

Ο άνθρωπος από το Παντόλσκ

Σκηνοθεσία: Γιώργος Κουτλής

• Πένυς Φυλακτάκη

Ο άλλος

Σκηνοθεσία: Σοφία Πάσχου

• Τόνυ Κούσνερ

Ένα σπίτι φωτεινό σαν μέρα

Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόσχος 

 

ΘΕΑΤΡΟ REX

 

ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ»

• Τσάρλι Τσάπλιν

Τα φώτα της πόλης 

Μιούζικαλ σε μουσική Θοδωρή Οικονόμου και στίχους Σταύρου Σταύρου

Σκηνοθεσία-Χορογραφία: Αμάλια Μπένετ

• Μια νύχτα στην Επίδαυρο

Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος

 

ΣΚΗΝΗ «ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ»

ΜΙΚΡΟ ΕΘΝΙΚΟ

Καλλιτεχνική υπεύθυνη: Σοφία Βγενοπούλου

Παιδική Σκηνή

• Ανδρέα Φλουράκη

Η Χάιντι και τα βουνά

Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη

Εφηβική Σκηνή

• Φρανκ Βέντεκιντ

Το ξύπνημα της άνοιξης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Καραούλης

 

Η Εφηβική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου υλοποιείται στο πλαίσιο της Πράξης «ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» που έχει ενταχθεί στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» του ΕΣΠΑ 2014-2020.

 

 

ΣΚΗΝΗ «ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΞΙΝΟΥ»

Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών

 

Καλλιτεχνικοί υπεύθυνοι:

Γιώργος Κουτλής (2022-23)

Κατερίνα Γιαννοπούλου (2023-24)

Ελένη Ευθυμίου (2024-25)

 

Πρόγραμμα: υπό διαμόρφωση

 

Εορτασμός των 100 χρόνων από τη γέννηση του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Σύμπραξη με το Θέατρο Τέχνης

 

Το Εθνικό θα συμπράξει με το Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν για τον εορτασμό των 100 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου Έλληνα δραματουργού. Οι δυο ιστορικοί θεατρικοί οργανισμοί που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην ανάδειξη του Ιάκωβου Καμπανέλλη ως ενός από τους κορυφαίους δραματουργούς της σύγχρονης ελληνικής γραφής, θα συνεργαστούν για να τιμήσουν από κοινού τον σημαντικό Έλληνα συγγραφέα.

Οι εκδηλώσεις εντάσσονται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων του ΥΠΠΟΑ για το «Λογοτεχνικό Έτος 2022 Ιάκωβος Καμπανέλλης».

 

Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Σκηνοθεσία: Γιάννος Περλέγκας

Θέατρο της Οδού Φρυνίχου

Μια παραγωγή του Εθνικού της περιόδου 2020-21 που δεν παίχτηκε ποτέ μπροστά σε ζωντανό κοινό (έκανε μόνο ένα live-streaming), θα επανέλθει στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης της Οδού Φρυνίχου.

 

Βραδιά μνήμης για τον Ιάκωβο Καμπανέλλη

Αίθουσα Εκδηλώσεων του Εθνικού Θεάτρου

Μια γιορτή μνήμης με θέμα τις παραστάσεις του Ιάκωβου Καμπανέλλη που έχουν ανέβει στο παρελθόν στο Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης, σε κοινή επιμέλεια των δύο θεατρικών οργανισμών και με τη συνεργασία της Κατερίνας Καμπανέλλη.

 

Σύμπραξη με το Θέατρο Τέχνης

 

Για όλα τα παραπάνω θα επανέλθουμε αναλυτικά