Ex Machina - Από Μηχανής

Παραγωγή: Βρετανία – 2015 

Διάρκεια: 108 λεπτά

Είδος: Επιστημονική Φαντασία

Βαθμολογία:  * * 1/2

Σκηνοθεσία: Alex Garland

Πρωταγωνιστούν: Domhnall Gleeson, Oscar Isaac, Alicia Vikander, Sonoya Mizuno, Corey Johnson.

Υπόθεση: Ο σεναριογράφος Άλεξ Γκάρλαντ, γνωστός από τα σενάρια των ταινιών 28 Μέρες Μετά, Μη Μ’ Αφήσεις Ποτέ και Sunshine, αλλά κι από το βιβλίο του Η Παραλία που γύρισε ο Ντάνι Μπόιλ σε κινηματογραφική ταινία με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στο θρίλερ επιστημονικής φαντασίας Ex Machina, φέροντας και την ευθύνη του πρωτότυπου σεναρίου και της παραγωγής του.

Ένας ιδιοφυής, βαθύπλουτος και ιδιόρρυθμος ιδιοκτήτης εταιρείας ίντερνετ (Όσκαρ Άιζακ) θα κληρώσει έναν από τους υπαλλήλους του (Ντόμναλ Γκλίσον) να περάσει μαζί του ένα τριήμερο στην απομονωμένη πολυτελή κατοικία του. Η αλήθεια είναι ότι ο «τυχερός» θα συμμετάσχει σε ένα πείραμα που θα αφορά στην τελευταία εφεύρεση του αφεντικού, ένα θηλυκό ρομπότ με εξαιρετικά ανεπτυγμένη τεχνητή νοημοσύνη (στο ρόλο η Σουηδέζα ηθοποιός Αλίσια Βικάντερ). Το ζήτημα είναι να διευρευνηθεί και να αποδειχθεί ή όχι η ύπαρξη συνείδησης στο όμορφο μηχάνημα. Τα πράγματα όμως τις περισσότερες φορές εξελίσσονται πέρα από τη θέληση του ξενοδόχου…

Η επιστημονική φαντασία είναι ένα είδος που πολλές φορές χρησιμοποιείται ως Δούρειος Ίππος μετάδοσης των υπαρκτών δυνατοτήτων της τεχνολογίας μεταμφιεσμένων σε μελλοντική πιθανότητα. Η περίπτωση του «Από μηχανής» φαίνεται να επιβεβαιώνει τα παραπάνω. Ξεκινώντας από το περιβάλλον μιας μεγαλοεταιρείας διαχείρισης μηχανής αναζήτησης την οποία διοικεί εξ αποστάσεως ένας, τουλάχιστον ιδιόρρυθμος, ερημίτης της τεχνολογίας, η ταινία μας εισάγει στην προηγμένη ρομποτική την οποία συνδυάζει με (ας πούμε φανταστικές) δυνατότητες μηχανών αναζήτησης αλλά και smart phones  και παρουσιάζει μια εναλλακτική (μελλοντική;) πραγματικότητα όπου ο άνθρωπος παίζει τον Θεό και το ρομπότ γίνεται το δημιούργημά του.

Είναι η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Βρετανού  συγγραφέα-σεναριογράφου Άλεξ Γκάρλαντ (Sunshine, The Beach) και, παρά τα εντυπωσιακά hi tech σκηνικά και τα επιτυχημένα εφέ, παραμένει ταινία ενός συγγραφέα που βασίζεται κυρίως σε σκηνές με φιλοσοφικούς διαλόγους που εξελίσσονται αργά με υπόκρουση την ηλεκτρονική μουσική των Τζοφ Μπάροου (Πόρτισχεντ) και Μπεν Σόλσμπερι, του συνθέτη μουσικής για όλες τις μεγάλες σειρές ντοκιμαντέρ του BBC. Μετά τη μέση τα πράγματα ζωντανεύουν αρκετά αλλά η γενική αίσθηση είναι ότι χάθηκε η ευκαιρία για μια συναρπαστική ανανέωση της ρομποτικής σινεφιλολογίας. Οι φίλοι του είδους (δυστυχώς όχι πολλοί στην Ελλάδα) θα ικανοποιηθούν με το παραπάνω από όλες τις μικρές λεπτομέρειες της πλοκής ενώ ο Όσκαρ Άιζακ επιβεβαιώνει την κλάση του σε ένα ρόλο που μοιάζει να βασίζεται σε υπαρκτά πρόσωπα του κόσμου της προηγμένης τεχνολογίας.

Διανομή: UIP 

Στις αίθουσες από 12.03.15