La vie très privée de Monsieur Sim – Ο Ιδιωτικός Βίος του Μάξουελ Σιμ

Παραγωγή: Γαλλία - 2015 

Διάρκεια: 102 λεπτά 

Βαθμολογία: * * 1/2

Είδος: Δραματική Κομεντί

Σκηνοθεσία: Michel Leclerc

Πρωταγωνιστούν: Jean-Pierre Bacri, Isabelle Gélinas, Vimala Pons, Christian Bouillette, Vincent Lacoste, Félix Moati, Carole Franck, Mathieu Amalric, Valeria Golino, Linh Dan Pham, Venantino Venantini και η φωνή της Jeanne Cherhal ως Emmanuelle - le GPS.

Υπόθεση: Ο μεσόκοπος Μάξουελ Σιμ βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο της ζωής του καθώς ο αποξενωμένος πατέρας του τον έχει αποκληρώσει, η γυναίκα του τον έχει χωρίσει, με την κόρη του δεν μπορεί να συνεννοηθεί. Χαρούμενος, εξωστρεφής και κοινωνικός αλλά ταυτόχρονα βαθιά καταθλιπτικός. Είναι ένα πρόβλημα! Σαν από μηχανής θεός τότε έρχεται μια επαγγελματική πρόταση να γίνει πωλητής σε μια εταιρεία κατασκευής πρωτοποριακής οδοντόβουρτσας.  Συνειδητοποιώντας ότι δεν έχει επί της ουσίας κανένα φίλο με τον οποίο να μοιραστεί το πρόβλημα του, δέχεται τη δουλειά και ξεκινά την περιοδεία του σε όλη τη νότια Γαλλία. Με συντροφιά τη φιλική γυναικεία φωνή στο GPS του αυτοκινήτου, το ταξίδι του Μάξουελ ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς αλλά γρήγορα παίρνει τη λάθος στροφή, που θα τον φέρει αντιμέτωπο με τη ζωή του, το παρελθόν του και τις επιλογές του. 

Το ιδιόρρυθμο βρετανικό φλεγματικό χιούμορ του συγγραφέα Τζόναθαν Κόου μεταφυτεύεται στην επαρχιακή Γαλλία από τον δημιουργό του «Πες μου το όνομά σου» Μισέλ Λεκλέρκ. Φιλόδοξη η προσπάθεια, υπηρετείται φιλότιμα από έναν ερμηνευτικό κολοσσό όπως ο Ζαν Πιερ Μπακρί που μοιάζει να γεννήθηκε για αυτό το ρόλο, ωστόσο η διαφορά ταμπεραμέντου και αίσθησης χιούμορ ανάμεσα στις δύο πλευρές της Μάγχης είναι εμφανής και αφήνει πολλές φορές την ίντριγκα αδικαιολόγητα ξεκρέμαστη. Αν το παραβλέψουμε αυτό θα απολαύσουμε ένα παράδοξο μοντέρνο road movie με πολλές οξυδερκείς παρατηρήσεις για τη σύγχρονη Ευρωπαϊκή καθημερινότητα, τα μέσα επικοινωνίας και τα brand names που την έχουν κυριεύσει. Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη και συνσεναριογράφο «η ταινία μιλάει και για τη σύγχρονη μοναξιά, κι αυτό έχει πολιτικές διαστάσεις. Ο Σιμ χρησιμοποιεί τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας. Μιλάει στο Facebook, στο Skype, είναι συνέχεια συνδεδεμένος. Ζούμε σε μια εποχή με άπειρα μέσα επικοινωνίας, και παραδόξως, φαίνεται ότι αυτό ευνοεί την απομόνωση των ανθρώπων. Ο πρωταγωνιστής είναι απέραντα μόνος, σαν τον θαλασσοπόρο στη μέση του ωκεανού, ο οποίος δεν είχε κανένα μέσο επικοινωνίας. Ζούμε όλοι σε έναν ωκεανό επικοινωνίας, αλλά βρισκόμαστε μόνοι μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μας. Έπειτα, είναι και η εμμονή με τις μάρκες. Ο Σιμ νιώθει ασφάλεια να βρίσκει τις ίδιες μάρκες όπου κι αν πάει, το ίδιο μενού στις αλυσίδες εστιατορίων, το ίδιο δωμάτιο στις αλυσίδες ξενοδοχείων. Αυτή η ομοιομορφία, όμως, προκαλεί άγχος, νιώθουμε ότι ζούμε σε μια ανοιχτή φυλακή, ότι βρισκόμαστε στο ίδιο μέρος, όσα χιλιόμετρα κι αν διανύσουμε. Ο κόσμος μοιάζει με ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο».

Το ταξίδι αυτού του χαρούμενου καταθλιπτικού ανθρώπου (μια κινούμενη αντίφαση!) θα τον οδηγήσει να αξιολογήσει ξανά όσα ήξερε για την οικογένειά του και να τα χρησιμοποιήσει για να βρει ένα νέο δρόμο στη ζωή του, σε ένα φινάλε που θα εκπλήξει όσους θεατές δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο. Η ζωή είναι μια έκπληξη σε κάθε στροφή του δρόμου… 

Διανομή: Rosebud.21              

Στις αίθουσες από 11.08.16