Café Society

Παραγωγή: ΗΠΑ - 2016 

Διάρκεια: 96 λεπτά 

Βαθμολογία: _{* * *}

Είδος: Κομεντί

Σκηνοθεσία: Woody Allen

Πρωταγωνιστούν: Jesse Eisenberg, Kristen Stewart, Steve Carell, Blake Lively, Corey Stoll, Parker Posey, Jeannie Berlin, Ken Stott, Sari Lennick, Sheryll Lee, Paul Schneider, Stephen Kunken, Douglas McGrath.

Υπόθεση: Στο Νεοϋορκέζικο Μπρονξ του 30, ο Μπόμπι προσπαθεί να συμβιβάσει τις νεανικές του φιλοδοξίες με την πεζή και μίζερη χωρίς προοπτικές ζωή μιας μικροαστικής αλλά εκκεντρικής εβραϊκής οικογένειας: δύο γονείς εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους που διαφωνούν συνεχώς και για τα πάντα, ένας μεγάλος αδελφός γκάνγκστερ και μια καλοκάγαθη αδελφή που εργάζεται ως δασκάλα και είναι παντρεμένη με έναν κομμουνιστή διανοούμενο. Η καλή μαμά όμως φροντίζει για το μέλλον: τηλεφωνά στον αδελφό της που είναι μέγας και τρανός ατζέντης στο Χόλιγουντ και του ανακοινώνει ότι ο ανηψιός του έρχεται στο Χόλιγουντ να κάνει την τύχη του. Μετά από πολλές καθυστερήσεις ο πολυάσχολος θείος βολεύει τον ανηψιό σε μια θεσούλα. Ο Μπόμπι θα καταφέρει να δικτυωθεί και να γνωρίσει σύσσωμο τον μικρόκοσμο της Μέκκας του κινηματογράφου: από ντίβες και πριμαντόνες, μέχρι παραγωγούς και επικεφαλής μεγάλων στούντιο. Η αγάπη, όμως, έχει τα δικά της σχέδια καθώς θα ερωτευτεί παράφορα τη γραμματέα του θείου του, την ευαίσθητη Βόνι. Σ αυτό το παραμύθι όμως δεν μπορούν να ζήσουν όλοι καλά…

Ο κόσμος του κινηματογράφου στη μεγάλη του ακμή και ο κόσμος των κλαμπ της καλής κοινωνίας, η λεγόμενη café society της εποχής μετά την ποτοαπαγόρευση, δοσμένος με ένα μείγμα ρομαντισμού και κυνισμού από τον αειθαλή γεροπαράξενο φιλόσοφο της αβάσταχτης ελαφρότητας της ύπαρξης. Αυτή τη φορά η συνταγή Γούντι έχει τις σωστές δόσεις των υλικών: σπιρτάδα, εμπνευσμένους διαλόγους, γνήσιο ρομαντισμό, αρκετές δόσεις σάτιρας και κυνισμού, εκπληκτική φωτογραφία από τον μέγα Βιτόριο Στοράρο και ένα εμπνευσμένο φινάλε που στοιχειώνει το θεατή. Τίποτα που να μην έχει ξαναειπωθεί, τίποτα που να προσθέτει κάτι νέο στο σύμπαν του Γούντι Άλεν όμως αυτό το Café αφήνει μια ωραία γλυκόπικρη γεύση όσο περνάει η ώρα. Είναι αυτές οι λεπτές και λιγόλογες θανατερές ατάκες-αποστάγματα ζωής που εμπλουτίζουν την ταινία, είναι οι χαριτωμένοι δεύτεροι ρόλοι που στηρίζουν γερά τους πρωταγωνιστές (ιδιαίτερα η Τζίνι Μπερλίν και η Σάρι Λένικ στους ρόλους της μάνας και της αδελφής του ήρωα), είναι οι πρωταγωνιστές οι ίδιοι που συνεχίζουν να κάνουν ουρά για ρόλο σε ταινία του Άλεν δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους και βέβαια είναι το νεαρό alter ego του Γούντι Άλεν, ο πολυπρόσωπος Τζέσε Άιζενμπεργκ που όσο κι αν άλλοι τον λατρεύουν κι άλλοι τον σιχαίνονται, είναι ιδανικός στο ρόλο του Μπόμπι.  

Σύμφωνα με τον ίδιο τον Γούντι Άλεν, το Café Society διηγείται μια ιστορία για το οξύμωρο ανάμεσα στα συναισθήματα και τις αποφάσεις στις οποίες οδηγούν: «Η ζωή είναι σαν ένα τεράστιο μωσαϊκό, αλλά ανά πάσα στιγμή μπορείς να δεις μόνο λίγες πέτρες – δεν μπορείς να δεις όλη την εικόνα. Είσαι υπεύθυνος για τις αποφάσεις που παίρνεις, αλλά δεν τις παίρνεις έχοντας όλες τις πληροφορίες που μπορούν να τις επηρεάσουν. Πάντα αναρωτιέσαι τι θα είχε συμβεί αν είχες πάρει διαφορετική απόφαση – ή αν οι αποφάσεις που πήρες ήταν οι σωστές». Ένα φιλοσοφημένο μπουλβάρ-μονομαχία ανάμεσα στο Χόλιγουντ και τη Νέα Υόρκη, ανάμεσα στα νιάτα και την ώριμη γοητεία. Δεν απαιτούνται και ιδιαίτερες ικανότητες για να μαντέψουμε το νικητή..

Το (πολυπληθές) κοινό του Γούντι Άλεν θα το λατρέψει, οι υπόλοιποι δεν θα περάσουν κι άσχημα. 

Διανομή: Odeon          

Στις αίθουσες από 25.08.16