Park

Παραγωγή: Ελλάδα/Πολωνία - 2016 

Διάρκεια: 100 λεπτά 

Βαθμολογία: _{* * 1/2} 

Είδος: Κοινωνικό 

Σκηνοθεσία: Σοφία Εξάρχου

Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Κιτσός, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Γιώργος Παντελεάκης, Λένα Κιτσοπούλου, Thomas Bo Larsen, Ενούκι Γκβενατάτζε, Τζούλιο Κατσής, Γκόγκα Τσικλαούρι, Ντάβιντ Σίμτσακ, Μινέλλα Μπαλλή, Παναγιώτης Παπαδόπουλος, Νίκος Ζεγκίνογλου, Μάριο Τζούτι, Σάββας Μπαλαχαζβίλι, Γιώργος Μοναστηριώτης και Τέο Αγγέλοφ

Υπόθεση: Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και όλα έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Μια παρέα αγοριών περιφέρεται άσκοπα ανάμεσα στις εγκαταλειμμένες αθλητικές εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Χωριού της Αθήνας. Ανάμεσα στα ερείπια, στήνουν παιχνίδια-βίαιες απομιμήσεις των ολυμπιακών αθλημάτων- και οργανώνουν ζευγαρώματα σκύλων για να βγάζουν χρήματα. Ο μεγαλύτερος της παρέας, ο 17χρονος Δημήτρης γλυκοκοιτάζει μια κοπέλα λίγο μεγαλύτερη του την Άννα που περιφέρεται κι αυτή στο Χωριό με τις φίλες της. Η Άννα, πρώην αθλήτρια ρυθμικής, γεμάτη ουλές και τραύματα από τα αγωνίσματα, ανταποκρίνεται στο φλερτ και μαζί προσπαθούν να ξεφύγουν κάνοντας εξορμήσεις στα τουριστικά ξενοδοχεία των νοτίων προαστίων. Καθώς το ζευγάρι εισχωρεί όλο και πιο πολύ στις ζωές των τουριστών, η επιθυμία του Δημήτρη για αποδοχή θα δοκιμαστεί με βίαιο τρόπο.

Το Park γυρισμένο σχεδόν εξ' ολοκλήρου στο Ολυμπιακό χωριό και σε άλλες αθλητικές εγκαταστάσεις των Ολυμπιακών Αγώνων, παρουσιάζει την εικόνα παρακμής μια πόλης όπως η Αθήνα, 10 χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς του 2004 και μιας ολόκληρης τάξης που βρίσκεται πια στο περιθώριο. Ταυτόχρονα είναι μια ιστορία για την ωμή ενέργεια της εφηβείας και τη βίαιη προσγείωση στην ενηλικίωση.

Η ταινία είναι πολύ δουλεμένη σε τεχνικό επίπεδο (ιδιαίτερη μνεία για την εκπληκτική ηχοληψία) και διαθέτει ένα πολύ ενδιαφέρον και ταλαντούχο πρωταγωνιστικό δίδυμο. Επίσης έχει γίνει πολύ καλή δουλειά με τους μικρούς δευτεραγωνιστές που αποδίδουν πειστικά τους ρόλους παιδιών διαφορετικών εθνοτήτων, πεταμένων στην αχρηστία του λούμπεν περιθωρίου. Ωστόσο η αλληγορία για την πτώση και την παρακμή της χώρας παραμένει επιφανειακή χωρίς να ολοκληρώνεται, ενώ η πολυπόθητη κορύφωση ποτέ δεν έρχεται ουσιαστικά με τη δράση να ανοίγει και να κλείνει χωρίς δραματουργικές εντάσεις, κάνοντας έναν αδιέξοδο κύκλο. Η Σοφία Εξάρχου είναι αναμφισβήτητα ταλαντούχα σκηνοθέτης αλλά η πρώτη αυτή ταινία της μεγάλου μήκους δεν την δικαιώνει σεναριακά, όντας κάτι λιγότερο από το σύνολο των πολλών καλών στοιχείων της.

Το σινεμά της κοινωνικής καταγραφής και της άκρης της πόλης, όπως κατοχυρώθηκε στην ελληνική κινηματογραφική πραγματικότητα από τον Κωνσταντίνο Γιάνναρη εδώ και είκοσι χρόνια, πλησιάζει προφανώς στο τέλος του κύκλου του. Χρειάζεται κάτι παραπάνω από μια καταγραφή και μερικές εξωτερικές ενδείξεις για να «συναντηθεί» ξανά με το κοινό του και να κοινωνήσει τις ανησυχίες του. Γιατί αν ο στόχος μιας ταινίας είναι οι φεστιβαλικές συμμετοχές, τότε κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Στα συν πάντως της ταινίας να προστεθεί και η guest παρουσία του Τόμας Μπο Λάρσεν του Festen και του Κυνηγιού, ως Σκανδιναβού τουρίστα-καταλύτη του φινάλε. Αλλά και του χαρισματικού pitbull που κλέβει σκηνές με την παρουσία του.  

Η ταινία είχε μια μεγάλη φεστιβαλική πορεία, με παγκόσμια πρεμιέρα στο τμήμα Discovery του Φεστιβάλ του Τορόντο, με βραβείο νέου σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν (πρώτο βραβείο τμήματος Νέων Σκηνοθετών), και με ακόμη περισσότερα βραβεία (Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής - Geneva International Film Festival, Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας και Βραβείο της ΕΡΤ - Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Βραβείο Επιτροπής Νέων και Βραβείο Cineuropa - Brussels Mediterranean Film Festival) και επίσημες συμμετοχές (Λονδίνο, Ρότερνταμ, Βαρσοβία και περισσότερα από 10 ακόμα διεθνή φεστιβάλ).

Μόλις προχθές επίσης ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου για τα φετινά βραβεία Ίρις και το Park είναι υποψήφιο σε 5 κατηγορίες (πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη, α΄ανδρικού ρόλου για τον Δημήτρη Κίτσο, β΄ ανδρικού ρόλου για το σύνολο του εφηβικού καστ, φωτογραφίας και ήχου). Αδικαιολόγητη είναι κατά την άποψή μου η απουσία της πρωταγωνίστριας Δήμητρας Βλαγκοπούλου από τις υποψηφιότητες, που παραδίδει μια σωματική ερμηνεία (βραβευμένη πέρυσι στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) άξια θαυμασμού.

Διανομή: Neo Films

Στις αίθουσες από 09.03.17