The Dark Tower – Ο Μαύρος Πύργος
Παραγωγή: ΗΠΑ – 2017
Διάρκεια: 95 λεπτά
Βαθμολογία: * *
Είδος: Περιπέτεια Φαντασίας
Σκηνοθεσία: Nikolaj Arcel
Πρωταγωνιστούν: Tom Taylor, Idris Elba, Matthew McConaughey, Katheryn Winnick, Jackie Earle Haley, Abbey Lee, Nicholas Hamilton, Dennis Haysbert, Claudia Kim, Fran Kranz, José Zúñiga.
Υπόθεση: Ο Roland Deschain (Idris Elba) είναι ο τελευταίος Πιστολέρο, ταγμένος υπερασπιστής του σύμπαντος, ο οποίος περιπλανιέται στους άπειρους κόσμους του ψάχνοντας την αιώνια νέμεσή του, τον Walter (Matthew McConaughey), τον Μαυροντυμένο Άντρα. Σκοπός και προορισμός του Πιστολέρο είναι να αποτρέψει τον Walter από το να γκρεμίσει τον Μαύρο Πύργο, ένα σκοτεινό οικοδόμημα που βρίσκεται στο κέντρο όλων των κόσμων και κρατά το σύμπαν σε ισορροπία και αμόλυντο από τα ρυπαρά τέρατα που παραμονεύουν στο σκοτάδι του κενού. Ο Μαυροντυμένος Άντρας κρατά το πεπρωμένο όλων στα μαγικά του χέρια, όταν ένα χαρισματικό γήινο αγόρι ο Τζέικ έρχεται να σταθεί δίπλα στον Πιστολέρο και να τον οδηγήσει στην έσχατη μάχη, μιας και μόνο ο Roland είναι σε θέση να προστατεύσει τον Πύργο και ολόκληρο το σύμπαν από τον Μαυροντυμένο Άντρα.
Επειδή είναι προφανές ότι μια ταινία, ακόμη και αν διαρκούσε 3 και παραπάνω ώρες-πόσο μάλλον αυτή η συμβατικής διάρκειας παραγωγή του Δανού Νικολάι Άρσελ- είναι αδύνατον να περικλείσει τον σχεδόν συμπαντικό όγκο του πολύτομου έργου του Στίβεν Κινγκ, οι παραγωγοί της προτίμησαν τη λύση της εφεύρεσης μιας νέας παρεμφερούς ίντριγκας με χαρακτήρες, τοπία και κάποιες ιδέες από τον sci fi western κόσμο του Roland. Καλώς ή κακώς δεν προτίμησαν τη λύση της τηλεοπτικής μεταφοράς που ίσως να ήταν η ενδεδειγμένη οπότε θα είναι και άδικο να κριθεί αυτή η ταινία στη βάση της καλής ή όχι μεταφοράς του μυθιστορήματος. Όταν και αν επαληθευθούν οι φήμες που επιμένουν ότι τα βιβλία θα γίνουν τηλεοπτική σειρά τότε το ξανασυζητάμε. Ξεχνώντας λοιπόν φιλοσοφίες, μεταφορές, Pop culture αναφορές και λοιπά διάσημα προτερήματα της πρόζας του μεγάλου συγγραφέα, έχουμε μπροστά μας μια σχεδόν τυπική ταινία young adult fantasy, οπτικά εντυπωσιακή και αφηγηματικά στρωτή αλλά χωρίς καμία ιδιαίτερη πρωτοτυπία που να την ξεχωρίζει από τον συρμό. Καλός ο Έλμπα, πολύ λιγότερο καλός (στα όρια του κιτς) ο μαυροντυμένος Μακόναχι, υποστηρίζουν το είδος ταινίας που θα γύριζε ένας θαυμαστής του Σπίλμπεργκ, λόγου χάρη, χωρίς να διαθέτει το απαραίτητο budget αλλά και την ευφυία του δημιουργού του E.T.
Η ταινία αναλαμβάνει δράση μετά τα γεγονότα του 7ου βιβλίου και στήνει μια νέα ίντριγκα με κεντρικό χαρακτήρα όχι πλέον τον Πιστολέρο αλλά τον μικρό γήινο Τζέικ το χάρισμα του οποίου είναι ευθεία αναφορά στη Λάμψη του ίδιου συγγραφέα, μια αναφορά ξεκάρφωτη και κατανοητή μόνο από τους φανατικούς αναγνώστες των βιβλίων του King. Ο οποίος βέβαια φέρεται να έχει δηλώσει την υποστήριξή του στον Νικολάι Άρσελ για αυτή την εικονογράφηση του έργου του. Αλλά πάλι μιλάμε για τον συγγραφέα που επίσης δήλωσε δημόσια την απέχθειά του για την αριστουργηματική μεταφορά της Λάμψης από τον Κιούμπρικ. Περί ορέξεως…
Διανομή: Feelgood Entertainment
Στις αίθουσες από 03.08.17
