Wonder Wheel
Παραγωγή: ΗΠΑ – 2017
Διάρκεια: 101 λεπτά
Βαθμολογία: * * * ½
Είδος: Δράμα
Σκηνοθεσία: Woody Allen
Πρωταγωνιστούν: Jim Belushi, Juno Temple, Justin Timberlake, Kate Winslet, Max Casella, Jack Gore, David Krumholtz, Robert C. Kirk, Tommy Nohilly, Tony Sirico, Steve Schirripa.
Υπόθεση: Κόνι Άϊλαντ δεκαετία του 50: η Τζίνι (Κέιτ Ουίνσλετ), πρώην ηθοποιός και νυν και αεί συναισθηματικά ασταθής, εργάζεται ως σερβιτόρα σε μια-ας πούμε-ψαροταβέρνα. Ο σύζυγός της Χάμπτι (Τζιμ Μπελούσι) δουλεύει ως χειριστής του Καρουζέλ του πάρκου. Πρώην αλκοολικός, τύπος λαϊκός και χύμα, τσακώνεται συνεχώς με τη νευρωτική Τζίνι που συνεχώς αγωνιά για το μικρό γιο τους που βάζει φωτιές (κυριολεκτικά) όπου πηγαίνει. Ο Χάμπτι έχει και μια μεγαλύτερη κόρη από τον πρώτο του γάμο την Καρολάινα που στα 20 της το έσκασε και παντρεύτηκε ένα γκάνγκστερ και τώρα καταφθάνει μετανιωμένη και καταδιωγμένη από τους γκάνγκστερ του πρώην συζύγου της για να κρυφτεί στο σπίτι του πατέρα της. Όλα αυτά έχει αναλάβει να μας τα διηγηθεί ο Μίκι (Τζάστιν Τίμπερλεϊκ), ένας νέος και όμορφος ναυαγοσώστης, που ονειρεύεται να γίνει θεατρικός συγγραφέας αλλά μέχρι να το καταφέρει, το μάτι του παίζει γενικώς και ειδικώς προς πάσα γυναικεία κατεύθυνση.
Η νέα ταινία του 82χρονου πλέον Γούντι Άλεν μας μεταφέρει σε ένα εκθαμβωτικά χρωματιστό Κόνι Άϊλαντ, στη δεκαετία του 50. Με φόντο το εμβληματικό Λούνα Παρκ του με το διάσημο «Wonder Wheel» αλλά και την απέραντη παραλία του στον ωκεανό, τόπο αναψυχής για χιλιάδες Νεοϋορκέζων, μια υπαίθρια νοητή θεατρική σκηνή ανοίγει για να αφηγηθεί τα πάθη και τα δράματα τεσσάρων ανθρώπων που η μοίρα τους φέρνει κοντά, με τραγικά αποτελέσματα. Αφήνοντας κατά μέρος τις «επιρροές» από τον Τσέχωφ και τον Ντοστογιέφσκι ο Γούντι Άλεν επιστρέφει θεματικά και καλλιτεχνικά στα πάτρια εδάφη του κλασικού Αμερικάνικου θεάτρου του 20ου αιώνα που τόσο λατρεύει και μεταφέρει την ατμόσφαιρα και τους χαρακτήρες του Ευγένιου Ο’ Νιλ (πάντα με ολίγη από Τένεσι Γουίλιαμς) σε μια εντελώς θεατρικά δομημένη τραγωδία πάθους και ανθρώπινων αδυναμιών.
Σ αυτόν τον Τροχό των Θαυμάτων, θαύματα δεν γίνονται αφού οι ανθρώπινες αδυναμίες μπαίνουν επιτακτικά στο προσκήνιο και καταστρέφουν ζωές και σχέδια. Κανένας από τους 4 ήρωες δεν βγαίνει αλώβητος, κανένας δεν είναι άψογος, κανένας δεν αντέχει το βάρος των επιλογών του και τα μυστικά και λάθη πάνω στα οποία επιχειρεί να οικοδομήσει το όποιο μέλλον. Σκληρό και αδυσώπητο το σκοτάδι πίσω από τους ζεστούς φωτισμούς του Βιτόριο Στοράρο που υπογραμμίζουν την αίσθηση ενός επίγειου παράδεισου από τον οποίο οι ήρωές μας είναι καταδικασμένοι να εκπέσουν.
Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη φορά ο Άλεν παρατηρεί κάπως ψυχρά και από απόσταση τα πάθη των ηρώων του, χωρίς να αφήνει κάποια χαραμάδα κατανόησης και δίνοντας συχνά την αίσθηση μιας εγκεφαλικής σύλληψης. Το εύρημα της συμμετοχής του αφηγητή ναυαγοσώστη στην πλοκή δεν μοιάζει να δικαιώνεται δραματουργικά, άσε που ο κούκλος Τζάστιν δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά αυτή τη φορά. Όχι τουλάχιστον όσο το υπόλοιπο κάστ, ένας από κάθε άποψη αγνώριστος Τζιμ Μπελούσι, μια νεαρή Τζούνο Τεμπλ που επιτυγχάνει να αποδώσει όλες τις αντιφάσεις του χαρακτήρα της Καρολάινα και βέβαια η θεία Κέιτ στο δύσκολο ρόλο-τεντωμένο σχοινί της νευρωτικής Τζίνι. Και είναι ακριβώς αυτή η «ατέλεια» των χαρακτήρων και η ψυχρότητα του σκηνοθετικού βλέμματος που έκαναν έξαλλη μεγάλη μερίδα της Αμερικάνικης κριτικής. Στην Ευρώπη όμως ο Άλεν παίζει εντός έδρας, οπότε δεν αναμένονται αναταράξεις. Εξάλλου όταν μιλάμε για το ογκώδες έργο ενός γίγαντα του Αμερικάνικου κινηματογράφου που συνεχίζει σταθερά και σε προχωρημένη ηλικία να σκαρώνει μια ταινία το χρόνο, το καλό και το κακό είναι απλά διαβαθμίσεις άνευ νοήματος. Οι φαν του Γούντι και ιδιαίτερα οι θεατρόφιλοι θα λατρέψουν το Wonder Wheel, ίσως και ακριβώς λόγω της θεατρικότητάς του. Οι πολυπληθείς πλέον εχθροί του θα το σιχαθούν κι αυτό όπως και τα υπόλοιπα. Πάμε Κόνι Άϊλαντ λοιπόν…
Διανομή: Odeon
Στις αίθουσες από 07.12.17
