Three Days of the Condor – Τρεις μέρες του Κόνδορα

Παραγωγή: ΗΠΑ - 1975 

Διάρκεια: 117 λεπτά 

Είδος: Πολιτικό Θρίλερ 

Βαθμολογία: * * * 

Σκηνοθεσία: Sydney Pollack 

Πρωταγωνιστούν: Robert Redford, Faye Dunaway, Cliff Robertson, Max von Sydow, John Houseman, Addison Powell, Walter McGinn, Tina Chen. 

Υπόθεση: Ο Τζο Τέρνερ, μυστικός ερευνητής της CIA στη Νέα Υόρκη με το κωδικό όνομα Κόνδορας, ανακαλύπτει τυχαία κάποια ανωμαλία στη λειτουργία της Υπηρεσίας για την οποία και υποβάλλει σχετική αναφορά. Επιστρέφοντας στο γραφείο μετά από ολιγόλεπτη απουσία, βρίσκει όλους τους συναδέλφους του δολοφονημένους. Πανικόβλητος το βάζει στα πόδια και καταγγέλλει το γεγονός στην Υπηρεσία, Οι ανώτεροι του τον καλούν να παραδοθεί αλλά κάποιος επιχειρεί να τον βγάλει από τη μέση. Στην απελπισία του απαγάγει μια γυναίκα που συναντά τυχαία, την φωτογράφο Κάθι, στο διαμέρισμα της οποίας καταφεύγει. Καθώς ο κλοιός σφίγγει γύρω του, ο Τέρνερ καταφέρνει να πείσει την Κάθι να τον βοηθήσει στην έρευνά του. 

Μια ονομαστή ταινία της δεκαετίας του 70 που εντάσσεται στις πιο αντιπροσωπευτικές ταινίες συνομωσίας του ‘70 (μαζί με την Υπόθεση Παραλλάξ και το Όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου- του Άλαν Πάκουλα και τα δύο). Στην ταραγμένη εποχή μετά το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ, το Χόλιγουντ ή τουλάχιστον η φιλελεύθερη πλευρά του (βλέπε Ρέντφορντ) είχε ξεκινήσει να βάζει στο στόχαστρο ή μάλλον στο επίκεντρο των ιστοριών του τη σκοτεινή δομή και τις σχεδόν παρακρατικές τάσεις της CIA και των λοιπών υπηρεσιών ασφαλείας. 

 

Ο ικανός και δυναμικός Σίντνεϊ Πόλακ, μετά το ρομαντισμό που πότισε τα Καλύτερά μας Χρόνια και την απωανατολίτικη βία του Μυστική Οργάνωση Γιακούζα έβαλε στο μικροσκόπιο τους κατασκοπικούς μηχανισμούς των ΗΠΑ σε συνεργασία με τον αγαπημένο του πρωταγωνιστή και διάσημο φιλελεύθερο Ρόμπερτ Ρέντφορντ (7 ταινίες έκαναν μαζί). Διασκευάζοντας αρκετά το βιβλίο Οι έξη ημέρες του κόνδορα, «έφαγαν» τις τρεις και ενίσχυσαν το ρομαντικό στοιχείο με την σαγηνευτική παρουσία της Φέι Ντάναγουεϊ σε ένα ρόλο που έδωσε έμφαση στις ανθρώπινες σχέσεις υπό την επήρεια ακραίου στρες. Το αποτέλεσμα μάλλον δίχασε την κριτική της εποχής (όχι όμως και το κοινό) ωστόσο η ταινία, 43 χρόνια μετά, αντέχει ακόμη-τουλάχιστον σκηνοθετικά και ερμηνευτικά- παρά το ότι στην εποχή των Τζέισον Μπορν τέτοιες CIA είναι για τα παιδάκια να παίζουν. 

Σε γενικές γραμμές ούτε στην εποχή της ούτε και σήμερα αυτή η ταινία δικαιολογεί την τεράστια και διαχρονική φήμη της ωστόσο αν ο σημερινός θεατής ξεπεράσει τα τετριμμένα πλέον στοιχεία της εμπλοκής των μυστικών υπηρεσιών θα απολαύσει ένα λίγο αργό αλλά πάντα συναρπαστικό θρίλερ. Και στο κάτω κάτω πόσες Φέι Ντάναγουεϊ πέρασαν από τα Χολιγουντιανά studio; Μια και μοναδική! Το καλούπι έσπασε προ πολλού. Όσο για τον ωραίο και έξυπνο των 70s Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ερμηνεύει ιδανικά τον μέσο Αμερικανό που άλλα πιστεύει ότι αντιπροσωπεύει το Αμερικάνικο Κράτος κι άλλα ανακαλύπτει προς μεγάλο του τρόμο και σύγχυση. Είναι χαρακτηριστική η συμβουλευτική βοήθεια που έλαβε για το ρόλο του από τον πρώην διευθυντή της CIA Ρίτσαρντ Χελμς. Στη δίωρη σχεδόν διάρκεια της ταινίας περιλαμβάνονται βέβαια και αρκετές υποπλοκές που οι σημερινοί σεναριογράφοι του Χόλιγουντ μάλλον θα ξεπέταγαν στο μισό χρόνο, ίσως και να τις πέταγαν τελείως ενώ η κινηματογράφηση της Νέας Υόρκης με τους Δίδυμους Πύργους να φιγουράρουν σε αρκετά πλάνα (μέσα και έξω) μυρίζει από μακριά δεκαετία του 70.

Η ταινία προτάθηκε για Όσκαρ για το επιδέξιο μοντάζ της αλλά έχασε αφού αντίπαλος της δεν ήταν άλλος από τα θρυλικά Σαγόνια του Καρχαρία!   

Διανομή: Bibliotheque 

Στις αίθουσες από 09.08.18