59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: 4 γυναίκες που δεν θες να τσαντίσεις…

 

4 γυναίκες, τόσο διαφορετικές αλλά τόσο κοντά η μια στην άλλη χωρίς να το γνωρίζουν. Η Τζόι από τη Νιγηρία, εκούσιο θύμα του trafficking, η Τζούλια που γίνεται Lea για να ακολουθήσει το όνειρο μιας bodybuilding δόξας, η Σάσα το «τσουλί» από τη Σκανδιναβία που βρίσκεται ανάμεσα στις χαλαρές διακοπές στο Μποντρούμ και την πιο θανάσιμη έκρηξη από την εποχή του Kill Bill, η Ελπίδα, μεσόκοπη νοικοκυρά στην εμμηνόπαυση, παντρεμένη χωρίς ελπίδα με ένα επιεικώς…γουρούνι. 4 γυναίκες σε ένα κόσμο που έφτιαξαν και ορίζουν άντρες, με το μυαλό τους το πάνω και κυρίως το…κάτω. Αυτό το κάτω πρωταγωνιστεί σε μια σκηνή σοκ στην ταινία της Ιζαμπέλα Έκλοφ Holiday που συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα. Η γαλήνη ενός τουριστικού θέρετρου και η χλίδα μιας βίλας διακοπών κρύβουν μια φωτογενή αλλά απεχθή συμμορία πρεζέμπορων με τη μικρή Σάσα να παίζει το ρόλο του αντικειμένου. Μέχρι τη στιγμή που θα πάρει ανάποδες θα βγει από το ψυχικό της καβούκι, θα προκαλέσει εγκεφαλικά στο θεατή και θα κουρνιάσει ξανά στον καναπέ, υποτελής στην φαλλική εξουσία αλλά με αναστολή. 

Holiday Δανία, Ολλανδία, Σουηδία, Τουρκία 2018, 91΄ 

 

Αυτό το κάτω είναι που ορίζει και το trafficking από την απέραντη και πολυάνθρωπη Νιγηρία της εκμετάλλευσης και της μαύρης μαγείας. Εκεί από όπου τα καλύτερα κορίτσια έρχονται με ακριβά συμβόλαια Ευρωπαϊκού πεζοδρομίου για να κυνηγήσουν το όνειρο και να ζήσουν τις οικογένειές τους. Στην Αυστριακή ταινία της Σουνταμπέχ  Μορτεζάι η Τζόι βρίσκεται ανάμεσα στο φόβο της απέλασης και το όραμα μιας καλύτερης ζωής αφού εξοφλήσει το «χρέος». Είναι μονόδρομος το πεζοδρόμιο; Είναι επιλογή; Η εκπληκτική αυτή ταινία έχει περισσότερες από μια απαντήσεις αλλά μια σπουδαία ερμηνεία από την Joy Anwulika Alphonsus. 

Joy, Αυστρία 2018, 101’ 

 

Στο εξαιρετικό ντεμπούτο της Έλσα Αμιέλ από την Ελβετία Pearl μια bodybuilder ετοιμάζεται πυρετωδώς για τον μεγάλο τελικό ενός διεθνούς διαγωνισμού, όταν δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη από το παρελθόν: ο πρώην εραστής της εμφανίζεται μαζί με τον εξάχρονο γιο της, τον οποίο έχει πια ξεχάσει…Ένα παιδί που ο σχεδόν σιχαμερός πρώην της της το τρίβει κυριολεκτικά στη μούρη και την κάνει να κλονισθεί ανάμεσα σε ζωή και μητρότητα. Όμως αυτός ο όγκος από μυς κρύβει μέσα στην ψυχή του το μαργαριτάρι του τίτλου και θα αγωνισθεί για να το κάνει να λάμψει σε ένα από κάθε άποψη θρίαμβο. Ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα της χρονιάς. 

Pearl, Ελβετία/Γαλλία 2018, 80’ 

 

Η Παύση είναι η πρώτη ταινία της Κύπριας Τώνιας Μισιαλή που κινείται ανάμεσα σε κοινωνικό δράμα και ψυχολογικό θρίλερ. Στην Κύπρο ζει η Ελπίδα χωρίς καμιά ελπίδα. Στο κατώφλι της εμμηνόπαυσης, με διαταραγμένη ψυχολογία την οποία καθόλου δε βοηθάει ο αναίσθητος σύζυγος, καταλήγει να πλανιέται συνεχώς ανάμεσα στην πεζή καθημερινότητα και την αρρωστημένη φαντασία της μέχρι να φθάσει στα όριά της και να επιχειρήσει την ηρωική έξοδο. Αν το σενάριο ήταν πιο οργανωμένο και ο χαρακτήρας του συζύγου λιγότερο κλισέ θα μιλούσαμε για το γυναικείο ντεμπούτο της χρονιάς. Ούτως ή άλλως όμως η καθηλωτική παρουσία της Στέλας Φυρογένη κρατάει το θεατή σε συνεχή εγρήγορση.   

 

Παύση, Ελλάδα/Κύπρος 2018, 96’