Andið eðlilega (And Breathe Normally) – Ανάσα Ελευθερίας

Παραγωγή: Ισλανδία/Σουηδία/Βέλγιο - 2018 

Διάρκεια: 95 λεπτά 

Είδος: Δράμα 

Βαθμολογία: _{* * *} 

Σκηνοθεσία: Isold Uggadottir 

Πρωταγωνιστούν: Kristín Þóra Haraldsdóttir, Babetida Sadjo, Patrik Nökkvi Pétursson, Bragi Arnason, Þorsteinn Bachmann. 

Υπόθεση: Στο «δροσερό» Ρέικιαβικ της Ισλανδίας, η Λάρα, μία ανύπαντρη μητέρα που αγωνίζεται σκληρά για να τα βγάλει πέρα, βρίσκει δουλειά ως ελεγκτής διαβατηρίων στο αεροδρόμιο. Στη διάρκεια της βάρδιας της παρατηρεί κάποια ανωμαλία σε ένα διαβατήριο και η κάτοχος του συλλαμβάνεται. Είναι η Άτζα, μια επίσης ανύπαντρη μητέρα λαθρομετανάστης από την Γουινέα-Μπισάου που επιχειρεί να ταξιδέψει παράνομα προς τον Καναδά. Οι ζωές τους διασταυρώνονται απρόσμενα και παρά τις πολιτισμικές διαφορές που τις χωρίζουν, υπάρχει κάτι κοινό που τις συνδέει και δημιουργεί ανάμεσά τους ένα ευαίσθητο δεσμό, ένα ανάχωμα απέναντι στην αδιαφορία και το άτεγκτο των κρατικών μηχανισμών.

Καμιά φορά είναι δύσκολο για κάποιους να εκτιμήσουν την προνομιακή θέση τους στον κόσμο. Δεν αναγνωρίζουν την τύχη, δεν έχουν αυτοεκτίμηση, έχουν αδυναμία κοινωνικής προσαρμογής και διαχείρισης της ζωής στους. Έτσι και εδώ το αυτονόητο δικαίωμα ερωτικής αυτοδιάθεσης μια Ισλανδής ανύπαντρης μητέρας είναι λόγος θανάτου για μια γυναίκα στην ίδια κατάσταση από τη Γουινέα. Η ετεροβαρής πολιτιστική σύγκρουση στην καρδιά του φιλμ έρχεται να διορθωθεί σταδιακά, με ρεαλισμό και χωρίς διδακτισμούς, από την αποκατάσταση της ερωτικής και φυλετικής ισορροπίας όμως οι μηχανισμοί καιροφυλακτούν αδιάφοροι για τις τύχες και τις επιθυμίες των ατόμων.

Ένα όμορφο ντεμπούτο στις ταινίες μεγάλου μήκους για την γλυκύτατη Ιζόλντ Ουγκαντότιρ, εντυπωσιακό σκηνοθετικά και όσο queer απαιτούν οι σύγχρονες κινηματογραφικές αφηγήσεις του Ευρωπαϊκού κοινωνικού σινεμά, ωστόσο κάπως ισχνό δραματουργικά με αποτέλεσμα η ψύχραιμη ματιά της σκηνοθέτιδας στην καταγραφή της πορείας δύο χαρακτήρων, που δεν χωράνε στο όνειρο της σύγχρονης κλειστής Ευρώπης, να μετατρέπεται ενίοτε σε case study. Το θετικό όμως της υπόθεσης είναι ότι ο φακός της καταγράφει τη σύγχρονη πραγματικότητα της λαθρομετανάστευσης, περιγράφει τα ουσιαστικά προβλήματα επιβίωσης ανθρώπων που ζουν με τα ψίχουλα που τους πετάνε «έναντι απασχόλησης», έχει συγκεκριμένη αντιρατσιστική και πολιτική θέση αλλά ούτε κρίνει ούτε δείχνει με το δάκτυλο τις ανθρώπινες αδυναμίες ακόμη κι όταν αυτές της Λάρα καταλήγουν να εκθέτουν σε κίνδυνο το ίδιο της το παιδί που αποδεδειγμένα υπεραγαπά. Πράγματι, η Ιζόλντ καταγράφει όπως ο Κεν Λόουτς και αγαπάει όπως οι Νταρντέν τος χαρακτήρες της. Αν είχε να προσθέσει και κάτι παραπάνω που δεν ξέραμε μέχρι τώρα η Ανάσα Ελευθερίας της θα ήταν και πιο συναρπαστική.

Όμως η σκηνοθετική της δύναμη δεν πέρασε απαρατήρητη στα διάφορα Φεστιβάλ που συμμετείχε μέχρι τώρα. Έχουμε και λέμε :

ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ SUNDANCE 2018

ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ FISCHER ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝ/ΦΟΥ ΑΘΗΝΑΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ 2018

ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΦΕΣΤΙΒΑΛ GOTEBORG 

Διανομή: AMA Films 

Στις αίθουσες από 22.11.2018