Glass

Παραγωγή: ΗΠΑ - 2019 

Διάρκεια: 129 λεπτά 

Είδος: Θρίλερ 

Βαθμολογία: * * * 

Σκηνοθεσία: M. Night Shyamalan 

Πρωταγωνιστούν: James McAvoy, Sarah Paulson, Bruce Willis, Samuel L. Jackson, Anya Taylor-Joy, Spencer Treat Clark, Luke Kirby, Marisa Brown, Charlayne Woodard, Adam David Thompson. 

Ο Κέβιν Γουέντελ Κραμπ και οι πολλές προσωπικότητες του, συμπεριλαμβανομένου του Υπεράνθρωπου Κτήνους, παραμένει ασύλληπτος ενώ ο «Άφθαρτος» Ντέιβιντ Νταν έχει μετατραπεί σε ένα αυτόκλητο τιμωρό της νύχτας, καταζητούμενο από την Αστυνομία της Φιλαδέλφειας, που στο Διαδίκτυο του έχουν κολλήσει το παρατσούκλι ο Επιτηρητής.  Ο Νταν, έχοντας την βοήθεια του ενήλικου πλέον γιου του, ανακαλύπτει το κρησφύγετο του Κτήνους που εν τω μεταξύ έχει απαγάγει και πάλι τέσσερα κορίτσια. Στη σφοδρή τους σύγκρουση που καταλήγει στην απελευθέρωση των κοριτσιών επεμβαίνει με τη βοήθεια της Αστυνομίας η ειδικευμένη σε ασθενείς με ψευδαισθήσεις μεγαλείου ψυχίατρος Δόκτωρ Στέιπλ η οποία και τους κλείνει για παρακολούθηση σε ένα άσυλο. Στο ίδιο που νοσηλεύεται φρουρούμενος εδώ και 16 χρόνια ο Ελάιτζα Πράις που έχει καταλήξει σε αναπηρικό καροτσάκι, σκιά του παλιού του εύθραυστου εαυτού. Η Δόκτωρ Στέιπλ προσπαθεί να τους πείσει να πάψουν να πιστεύουν ότι είναι σούπερ ήρωες βγαλμένοι από κάποιο κόμικ. Η ηλικιωμένη μητέρα του Πράις όμως, όπως και ο γιος του Νταν και η Κέισι με τον ιδιαίτερο ψυχικό δεσμό με τον Κέβιν μάλλον έχουν διαφορετική άποψη. Η συνέχεια θα επιφυλάξει αποκαλύψεις και ανατροπές για όλους, ανθρώπους, κτήνη και υπερήρωες… 

 

Ο κύριος Σιάμαλαν, εκεί που έμοιαζε καλλιτεχνικά ξεγραμμένος, ήρθε και μας εξέπληξε ευχάριστα με τον Διχασμένο του το 2017. Όχι μόνο επειδή ήταν ένα εξαιρετικό και συναρπαστικό θρίλερ τρόμου αλλά κυρίως διότι μας αποκάλυψε στο φινάλε του τι άσσο έκρυβε στο μανίκι του σε σχέση με το προηγούμενο έργο του. Ο Διχασμένος έγινε η αφηγηματική γέφυρα που πρόσδεσε τον Άφθαρτο, το για πολλούς αριστούργημα του Σιάμαλαν, στο άρμα μιας άτυπης τριλογίας που ολοκληρώνεται με αυτό εδώ το Glass. Περιττό να σημειώσουμε ότι για όσους αγνοούν τα προηγούμενα, δεν έχει νόημα η παρακολούθηση αυτής της ταινίας ή τουλάχιστον δεν θα έχει τον ίδιο αντίκτυπο πάνω τους όπως στους φανατικούς των χαρακτήρων του Σιάμαλαν από τα άλλα φιλμ.

Και εδώ βρίσκεται το πρώτο σοβαρό μειονέκτημα του Glass. Δεν είναι αυθύπαρκτο αφηγηματικά. Μέχρι που περιέχει και κάποια επεξηγηματικά outtakes από τον Άφθαρτο (πολύτιμα στολίδια για τους φανατικούς, ακατανόητα για τους λοιπούς). Το δεύτερο λάθος οφείλεται στη διάσημη πλέον μεγαλομανία του σκηνοθέτη που αντί να ολοκληρώσει την τριλογία που ο ίδιος οραματίστηκε, φτιάχνοντας ένα, όπως λένε στον κόσμο των κόμικς «συλλεκτικό τεύχος», προτιμά να επιχειρήσει το αντίθετο, την γέννηση ενός franchise με υπερήρωες, παραφουσκώνοντας την αφήγηση με επεξηγηματικούς διαλόγους και συνωμοσιολογικού χαρακτήρα ψευδείς ενδείξεις και τραβώντας περισσότερο από όσο θα έπρεπε χρονικά το αποκαλυπτικό του φινάλε. Το καταλάβαμε ότι δεν θέλει να κάνει κόμικς τύπου Marvel, αλλά στην προσπάθεια του να μας εντυπωσιάσει με τη σκηνοθετική του δεξιοτεχνία, σκοντάφτει στις ασάφειες της ιστορίας του και δεν ολοκληρώνει τελικά το αριστούργημα το οποίο ίσως ονειρευόταν.

Φυσικά και βλέπεται η ταινία, αλλοίμονο, μιλάμε για δύναμη στη σκηνοθετική καρέκλα και για τρεις φοβερούς ηθοποιούς που αλωνίζουν την οθόνη, με τον χαρισματικό Τζέιμς Μακαβόι να κλέβει και πάλι την παράσταση. Να σημειώσουμε επίσης ότι και πάλι εμφανίζεται ο Σιάμαλαν σε μια σκηνή όπως συνήθιζε και το είδωλό του ο Χίτσκοκ. Όσο για το δυναμικό soundtrack του νεαρού Γουέστ Ντίλαν Θόρντσον, να πούμε ότι φέρνει στη μνήμη τις παλιές καλές εποχές του Τζέιμς Νιούτον Χάουαρντ, τότε που ο Σιάμαλαν είχε βρει τον δικό του Μπέρναρντ Χέρμαν. Φαίνεται ότι μάλλον τον ξαναβρήκε… 

Διανομή: Feelgood Entertainment 

Στις αίθουσες από 17.01.19