Aladdin– Αλαντίν

Παραγωγή: ΗΠΑ – 2019 

Διάρκεια: 128 λεπτά 

Είδος: Μουσικό Παραμύθι 

Βαθμολογία: * * ½ 

Σκηνοθεσία: Guy Ritchie 

Πρωταγωνιστούν: Will Smith, Mena Massoud, Naomi Scott, Marwan Kenzari, Navid Negahban, Nasim Pedrad, Billy Magnussen, Jordan A. Nash. 

Στην ελληνική μεταγλώττιση ακούγονται: Ησαΐας Ματιάμπα, Παναγιώτης Αποστολόπουλος, Αλεξάνδρα Λέρτα, Δημήτρης Μάριζας, Ντίνος Σούτης, Σύλβια Δεληκούρα, Όθων Μεταξάς, Γιάννος Κοιλάκος, Σοφία Θεοδοσίου, Ανδρέας Ευαγγελάτος, Τηλέμαχος Κρεβάικας. 

Στους δρόμους της μυθικής Άκραμπα ζει ένας γοητευτικός αλητάκος ο Αλαντίν με παρέα μια παμπόνηρη μαϊμού. Στο παλάτι η θαρραλέα και αποφασιστική πριγκίπισσα Γιασμίν αποκρούει τους επίδοξους μνηστήρες και φιλοδοξεί να πάρει το θρόνο του Σουλτάνου πατέρα της αλλά και να αποφύγει τις ίντριγκες του σατανικού βεζίρη Τζαφάρ. Η μοίρα και ένα μπλε τζίνι που ζει φυλακισμένο σε ένα μαγικό λυχνάρι τους φέρνουν κοντά και ανοίγουν νέες προοπτικές για το κοινό τους μέλλον. Ο Τζαφάρ όμως καραδοκεί…

Ένα αθάνατο αραβικό παραμύθι διασκευάστηκε με έμπνευση από την Disney το 1992 σε animation κινηματογραφικό musical που μάγεψε όλη την ανθρωπότητα και πέρασε στην ιστορία της 7ης τέχνης. Σήμερα, στα πλαίσια της live action επανόδου όλου του καταλόγου της εταιρείας που ξεκίνησε υπέροχα με την Πεντάμορφη και το Τέρας, η πανίσχυρη εταιρεία του Ποντικού μας προσφέρει μια ελαφρά εκσυγχρονισμένη ζωντανή βερσιόν του Αλαντίν με πολλά ατού: εξαιρετική παραγωγή, σπουδαία καλλιτεχνική επιμέλεια, έναν χαρισματικό σταρ όπως ο Γουίλ Σμιθ, έναν εξαιρετικό σεναριογράφο όπως ο Τζον Όγκαστ, μόνιμο συνεργάτη του Τιμ Μπάρτον και πάνω από όλα έναν χαρισματικό Αλαντίν, τον νεαρό Καναδοαιγύπτιο Μένα Μασούντ. Ωραία λοιπόν όλα και καλά και πλούσια και θεαματικά. Οπότε, όπως λέει και το παλιό σοφό ρητό, τι έχουν τα έρμα και ψοφάν; Να πούμε τι δεν έχουν: σκηνοθετικό όραμα. Το όλο θέαμα μοιάζει να ικανοποιεί όλα τα επί μέρους στάνταρ της παραγωγής αλλά μοιάζει επίσης ξέπνοο και ράθυμο και άνοστο σαν ξαναζεσταμένο φαλάφελ.

Πολύ δυσάρεστη η έκπληξη και μάλλον πρέπει να χρεωθεί στον Γκάι Ρίτσι, σκηνοθέτη τόσων δυναμικών περιπετειών όπως ο Σέρλοκ Χολμς αλλά και άνισων αποτυχιών όπως το Swept Away που εδώ και δύο χρόνια και με βάση τον Βασιλιά Αρθούρο του βρίσκεται σε καθοδική πορεία έμπνευσης. Ένα διάλειμμα αποτοξίνωσης και αυτοσυγκέντρωσης δεν θα ήταν κακή ιδέα τώρα μάλιστα που φημολογείται ότι θα αναλάβει το επόμενο sequel του Σέρλοκ Χολμς.  

Όσο για τον Γουίλ Σμιθ, παραμένει καλός σε ένα ρόλο εντελώς κομμένο και ραμμένο στο πολύπλευρο ταλέντο του αλλά η φωνητική ερμηνεία του Ρόμπιν Γουίλιαμς από το πρωτότυπο animation είναι ένας ογκόλιθος που δεν παραμερίζεται με τίποτα. Και εκείνα τα χορευτικά που θυμίζουν περισσότερο Bollywood παρά Arabian Nights…Αχ αχ!

Διανομή: Feelgood Entertainment 

Στις αίθουσες από 23.05.19, Μεταγλωττισμένη, με υπότιτλους και σε 3D 

 

Και μερικά παραλειπόμενα από τις σημειώσεις της Παραγωγής

Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν σε στούντιο στην Αγγλία και στην Ιορδανία. Σκηνές της ταινίας γυρίστηκαν στην Ιορδανία, στην έρημο, όπου γυρίστηκε ο Λόρενς της Αραβίας.

Υπεύθυνη για τον σχεδιασμό παραγωγής ήταν η Gemma Jackson, βραβευμένη με Emmy  για το Game of Thrones. Η Jackson φαντάστηκε την πόλη της Άκραμπα γεμάτη χρώματα, διαφορετικές κουλτούρες και ήχους. Εμπνεύστηκε από το Μαρόκο, την Περσία και την αρχιτεκτονική της Τουρκίας. Χρησιμοποίησε στοιχεία από την Αραβία, την Ινδία και τη Νότια Ασία. Το τεράστιο σκηνικό της Άκραμπα χτίστηκε σε μόλις 15 εβδομάδες. Περιλάμβανε υφάσματα, όπως αυτά που υπάρχουν στο Μαρακές, πολύχρωμα ξύλινα αντικείμενα, φρούτα και λαχανικά και μία ελιά 1.000 ετών. Οι αυλές, το παζάρι, τα στενά σοκάκια και οι ταράτσες της Άκραμπα σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να εξυπηρετούν τις μεγάλες χορογραφίες της ταινίας.

Για τις μουσικοχορευτικές σκηνές της ταινίας χρειάστηκαν 250 χορευτές και 200 κομπάρσοι. Το τμήμα των κουστουμιών δημιούργησε πάνω από 200 κουστούμια για τους κομπάρσους.

Η τεράστια καμήλα από λουλούδια πάνω στην οποία ο Αλαντίν καταφθάνει στο παλάτι, χρειάστηκε 37.000 λουλούδια. Χρειάστηκαν 15 μάστορες και 3 εβδομάδες για να κατασκευαστεί.

Ο διευθυντής φωτογραφίας Alan Stewart χρησιμοποίησε 7 κάμερες για να απαθανατίσει τις μουσικοχορευτικές σκηνές.

To υπνοδωμάτιο της Γιασμίν αντανακλά την εξυπνάδα της. Περιέχει βιβλία, χάρτες και έργα τέχνης από τη συλλογή της πριγκίπισσας. Το κρεβάτι της Γιασμίν είναι τεράστιο για να χωράει την ίδια και την τίγρη της. Το κάλυμμα του κεντήθηκε στο χέρι στο Πακιστάν.

Ο κολλητός του Αλαντίν, μία πονηρή μαϊμού, ήταν εξ ολοκλήρου ψηφιακή και βασίστηκε στο είδος των μαϊμούδων καπουτσίνων.

Για να μεταμορφωθεί σε Σουλτάνο, ο Navid Negahban φορούσε περούκα, μούσια και μουστάκι που ταίριαζαν στα φυσικά του χρώματα και στα μαλλιά του. Η όλη διαδικασία έπαιρνε, κάθε φορά, 45 λεπτά.