Ζίζοτεκ

Παραγωγή: Ελλάδα– 2019 

Διάρκεια: 92 λεπτά 

Είδος: Δράμα   

Βαθμολογία: * * * 

Σκηνοθεσία: Βαρδής Μαρινάκης 

Πρωταγωνιστούν: Αύγουστος Λάμπρου-Νεγρεπόντης, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Πηνελόπη Τσιλίκα, Νίκος Γεωργάκης. 

Ο μικρός Ιάσονας προσπαθεί μάταια να φροντίσει την καταθλιπτική του μητέρα όταν μια μέρα εκείνη αποφασίζει να τον εγκαταλείψει σε ένα πανηγύρι στη Βόρεια Ελλάδα. Ο φοβισμένος μικρός βρίσκει καταφύγιο σε μια καλύβα στο δάσος, όπου ζει ο μοναχικός Μηνάς, ο οποίος κρύβει τα δικά του σκοτεινά μυστικά, όπως το «Ζίζοτεκ», και μαζί θα ζήσουν το δικό τους παραμύθι. Πώς μπορεί η τυχαία συνάντηση ενός εγκαταλελειμμένου εννιάχρονου αγοριού και ενός ιδιότροπου μεσήλικα που επικοινωνεί με νοήματα, να τους χαρίσει αυτό που τους λείπει περισσότερο;   

Ζίζοτεκ…Τι παράξενη λέξη. Και τι παράξενη ταινία…Δέκα χρόνια μετά το Μαύρο Λιβάδι και χιλιάδες δευτερόλεπτα διαφημιστικών spot, ο Βαρδής Μαρινάκης επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με ένα, εκθαμβωτικής ομορφιάς, άψογα στυλιζαρισμένο δράμα εγκατάλειψης και αναζήτησης της αγάπης, γυρισμένο σε εκπληκτικά φυσικά τοπία.

Η «εκστρατεία» του εγκαταλειμμένου μικρού Ιάσονα έχει μόνο έναν Αργοναύτη να τον ακολουθεί κι αυτόν βουβό και ψυχικά τραυματισμένο και το λάφυρό της δεν θα είναι κάποιο χρυσόμαλλο δέρας αλλά μια επιστροφή στη Φύση με τη μορφή μιας μυθικής αρκούδας. Είναι μάταιο να προσπαθήσει κάποιος να αποκρυπτογραφήσει περαιτέρω αυτό το παραμυθένιο αίνιγμα, αυτή την παραβολή που θα κουράσει τους ανυπόμονους θεατές σαν πνευματικός λαβύρινθος χωρίς έξοδο. Τα κίνητρα των πρωταγωνιστών αυτού του σχεδόν βουβού δράματος θα παραμείνουν σκοτεινά και σεναριακά μετέωρα ωστόσο το εξαιρετικό ερμηνευτικό τρίο των Πηνελόπης Τσιλίκα, Δημήτρη Ξανθόπουλου και κυρίως του χαρισματικού μικρού Αύγουστου Λάμπρου Νεγρεπόντη θα καταφέρει να παρασύρει τον υπομονετικό θεατή στην παραμυθένια χώρα του φιλμ, ακόμη και χωρίς ποτέ να μάθει το νόημα του τίτλου.  

Όλο το εγχείρημα στηρίζει την επιτυχία του στην άξια για Oscar φωτογραφία της Χριστίνας Μουμούρη που καταφέρνει επιτέλους να συλλάβει το περιβόητο Ελληνικό φως σε κάθε πτυχή του και να μαγέψει το θεατή με αριστουργηματικές φωτοσκιάσεις. Όχι ότι υστερούν οι λοιποί συντελεστές, κάθε άλλο!!! Soundtrack χολιγουντιανού επιπέδου, εντυπωσιακός καλλιτεχνικός τομέας, αποτελεσματικό μοντάζ, ήχος πολύ πάνω από το μέσο εγχώριο επίπεδο…

Τι κρίμα μια τέτοια ταινία να μην καταφέρνει τελικά να ξεπεράσει το επίπεδο μιας (έστω πανέμορφης)  άσκησης ύφους και να χαθεί έτσι η ευκαιρία για μια πραγματικά μεγάλη ταινία που θα ξεπερνάει τα Ελληνικά σύνορα. Έστω και έτσι όμως, αξίζει την προβολή της σε ευρύτερο κοινό.

Πιο κάτω παραθέτουμε τις πολύ χρήσιμες σημειώσεις του δημιουργού από τα Production Notes της ταινίας. 

Διανομή: STUDIO BAUHAUS 

Αποκλειστικά στην αίθουσα ΤΡΙΑΝΟΝ από 12.12.19 

ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σενάριο: Βαρδής Μαρινάκης & Σπύρος Κρίμπαλης

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Χριστίνα Μουμούρη

Καλλιτεχνικοί Διευθυντές: Πηνελόπη Βαλτή, Σταύρος Λιόκαλος

Μοντάζ: Λάμπης Χαραλαμπίδης

Μουσική: Θοδωρής Ρέγκλης

Κοστούμια: Εύα Γουλάκου

Ήχος: Γιάννης Αντύπας, Περσεφόνη Μήλιου, Κώστας Φυλακτίδης

Εφέ: Ixor VFX, Kinematic, Μιχάλης Γκιόκας

Casting: Athens Casting & Τατιάνα Βέρμπη

Συμπαραγωγοί: Ixor VFX, 235, Neo Films, Union Films

Με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου & της ΕΡΤ

Παραγωγός: Κωνσταντίνος Βασίλαρος 

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΣΕ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

         Παγκόσμια πρεμιέρα στο East of the West του 54ου Διεθνούς Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι τον Ιούλιο του 2019.

         Διεθνές διαγωνιστικό του 60ού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

         Leeds International Film Festival.

         Τον Δεκέμβριο στο European Film Showcase του American Film Institute. 

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ 

Για την ταινία:

"Ήταν μια βροχερή μέρα, επτά χρόνια πριν, όταν μου ήρθε η ιδέα του τέλους της ταινίας. Ήμουν πάνω στη μηχανή μου κι ο χρόνος σταμάτησε, το ολισθηρό οδόστρωμα με αιφνιδίασε, το γρασίδι με αγκάλιασε.  Βρέθηκα ξαπλωμένος αγκαλιά με τη μηχανή, ήμουν καλά δεν είχα χτυπήσει και το μυαλό μου ταξίδευε πολύ πολύ μακριά. Αυτό που ονειρεύτηκα τότε είναι πλέον πραγματικότητα, λίγες γρατζουνιές και μώλωπες μείναν από το ταξίδι, περήφανος για όλους τους συνεργάτες που με βοήθησαν και βγήκαμε όλοι πιο δυνατοί από αυτή τη μεγάλη περιπέτεια. Ζίζοτεκ, μία λέξη που δεν υπάρχει, μία λέξη που άκουσα στη μέση μίας νύχτας να λέει στον ύπνο της η γυναίκα μου κι ένα όνειρο που είδα δέκα χρόνια πριν, γέννησαν την ταινία αυτή." 

Για τους χώρους και locations:

"Στις ταινίες μου η φύση δεν είναι απλά ο χώρος που διαδραματίζονται κάποιες σκηνές. Η φύση είναι ένας ακόμα χαρακτήρας.  Oι ήρωες βρίσκουν στη φύση το καταφύγιο και την απελευθέρωση που αναζητούν. H απομάκρυνση από την πόλη σηματοδοτεί γι'αυτούς ένα ταξίδι ανακάλυψης του πραγματικού τους εαυτού. 

Όπως γίνεται casting για να βρω ένα ρόλο έτσι βρίσκω και τους χώρους της ταινίας που θα κάνω. Αυτό γίνεται πιο πολύ ακολουθώντας ένα ένστικτο που έχω κι όχι βλέποντας χιλιάδες φωτογραφίες.  To ένστικτο μου έλεγε για τη βόρεια Ελλάδα. Και πιο συγκεκριμένα για την περιοχή της Ξάνθης που την είχα γνωρίσει πολλά χρόνια πριν όταν ήμουν φοιτητής. Δάση, ποτάμια, βουνά, σιδηρόδρομοι, αγροτικά χωριά, σταυροδρόμι πολιτισμών και διαφορετικών θρησκειών, ωραίοι άνθρωποι κι ένας νομός κατά γενική ομολογία ταλαιπωρημένος από οικονομικής απόψεως. 

Με τη βοήθεια ενός τοπικού οδηγού, τον Ηλία Μιχαϊλίδη, βρήκαμε στο νομό Ξάνθης υπέροχους χώρους. Στο δάσος του Κοτζά Ορμάν χτίσαμε μάλιστα ως σκηνικό τη δική μας καλύβα όπου έμενε ο βασικός ήρωας της ταινίας ένας ερημίτης. Είδαμε τσακάλια στο χιόνι, γυρίσαμε ποτάμια με καγιάκ, μείναμε στη λάσπη, ήπιαμε τσίπουρα, γελάσαμε, και στήσαμε τελικά κι ένα μουσικό πανηγύρι με κουδουνοφόρους και 500 ντόπιους όπου κάναμε τα γυρίσματά μας όπως ακριβώς το είχα ονειρευτεί.”