22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Ένας Χρυσός Αλέξανδρος για Oscar

 Καλωσήρθατε στην Τσετσενία

Με 82.686 δωρεάν εισιτήρια και 167 ταινίες sold out ολοκληρώθηκε το online 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Το συνταρακτικό Καλωσήρθατε στην Τσετσενία του Ντέιβιντ Φρανς κέρδισε τον Χρυσό Αλέξανδρο Μεγάλου Μήκους ντοκιμαντέρ και έτσι αυτόματα μπαίνει στη λίστα των ταινιών που μπορούν να διεκδικήσουν Όσκαρ® Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, δεδομένου ότι η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου δίνει τη δυνατότητα στα φιλμ που κερδίζουν το πρώτο βραβείο στα κορυφαία φεστιβάλ ντοκιμαντέρ -ανάμεσά τους και το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης-, να είναι αυτόματα στη λίστα επιλογής της κατηγορίας. 

Το φιλμ, που τιμήθηκε και με το βραβείο Mermaid και με το βραβείο της FIPRESCI, καταγράφει τις διώξεις και τα βασανιστήρια που υφίσταται η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα στην Τσετσενία. Συγκλονιστικό, ανατριχιαστικό, μεθοδικό το φιλμ χτίζει το πορτραίτο μιας απόλυτα και παρανοϊκά φασιστικής κοινωνίας που δεν αφήνει κανένα περιθώριο διαφυγής σε οποιονδήποτε διαφορετικό. Πόσο επίκαιρο, τώρα που οι ΗΠΑ συνταράσσονται ξανά από βίαιες συγκρούσεις- αποτέλεσμα μιας ακραίας και παράλογης ρατσιστικής βίας, διαφορετικής αλλά τόσο παρόμοιας ταυτόχρονα με τη βία που υφίστανται οι ομοφυλόφιλοι λίγο πιο έξω από την Ευρωπαϊκή γειτονιά. Ο αιώνας μας μέχρι τώρα είναι ένα συνεχές πισωγύρισμα στο βαθύτερο σκοτάδι ενός παρελθόντος που όλοι ήλπιζαν ότι θα είχε χαθεί οριστικά. Και τα ντοκιμαντέρ όπως το Καλωσήρθατε στην Τσετσενία που γυρίζονται με προσωπικό κίνδυνο ζωής για πολλούς από τους εμπλεκόμενους, θα παραμείνουν σαν πυρσοί αναμμένοι να δείχνουν το δύσκολο δρόμο προς την ελευθερία.  

Φυσικά και δεν ήταν το μόνο αξιόλογο ντοκιμαντέρ του Φεστιβάλ: Πολλές από τις βραβευμένες ταινίες (δείτε ΕΔΩ) ήταν αξιόλογες με τον Καιρό μιας Κυρίας από την Φινλανδία και το Σπίτι μου από τη Ρουμανία να ξεχωρίζουν για τις αφηγηματικές τους αρετές και την δύναμη των ιστοριών τους.

Αλλά και ο Βασιλιάς της Κρουαζιέρας της Σόφι Ντρος από την Ολλανδία διακρίθηκε για την πρωτοτυπία του και την ακρίβεια της απεικόνισης του ψυχολογικού κενού των προνομιούχων και υλικά εύπορων τάξεων αλλά και για την καταγραφή ενός «ξένοιαστου» τρόπου ζωής που αποτελεί ήδη παρελθόν μετά την πανδημία του κορωνοϊού που μετέτρεψε πολλά κρουαζιερόπλοια σε τεράστια πλωτά φέρετρα.

Όσο για το Σε τιμή κόστους, το οικογενειακό ντοκιμαντέρ του Τζανλούκα Ματαρέζε που καταγράφει την οικονομική πτώση της μεσαίας τάξης του Ιταλικού Βορρά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάπως έτσι θα έμοιαζε ένα reality που θα σκηνοθετούσε ένας Νάνι Μορέτι. Κι αυτό είναι μεγάλο κομπλιμέντο. 

 

Εξάλου, όπως αναφέρει το τελευταίο Δελτίο Τύπου του Φεστιβάλ, «Με το 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ολοκληρώθηκε ένας κύκλος δράσεων που πραγματοποιήθηκε κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Η στήριξη όλων σας, θεατών και ανθρώπων του κινηματογραφικού χώρου ήταν συγκινητική και πολύτιμη. Τους τελευταίους δύο μήνες σταθήκατε πλάι μας και αγκαλιάσατε τις ενέργειες που στόχο είχαν να μας κρατήσουν συντροφιά στη δύσκολη αυτή περίοδο:

Το πρότζεκτ Χώροι που έδωσε τη δυνατότητα σε 22 αγαπημένους έλληνες και ξένους σκηνοθέτες να γυρίσουν μία ολιγόλεπτη ταινία στο σπίτι τους.

Το Meet the future που έκανε διαθέσιμες, δωρεάν στο κοινό, μικρού μήκους ταινίες που υπογράφουν οι σκηνοθέτες οι οποίοι συμμετείχαν στην ενότητα «Meet the Future» του 60ού Φεστιβάλ.

Τα masterclass και τις ανοιχτές συζητήσεις που απογειώθηκαν με τη θερμή συμμετοχή του κοινού.

Την εφαρμογή για κινητά και τάμπλετ του Φεστιβάλ ThessFest που ήδη χρησιμοποιείται από όλους τους φίλους του Φεστιβάλ.

Τους διαγωνισμούς για παιδιά, εφήβους και νέους μέσα από τους οποίους αναδείχθηκαν ταλέντα για τα οποία ελπίζουμε να μιλάμε αύριο.

Τις ελληνικές ταινίες μυθοπλασίας και τις παιδικές ταινίες από το 60ό ΦΚΘ που έγιναν sold out.

Τις συνεργασίες που πραγματοποιήσαμε με φορείς της Θεσσαλονίκης. 

Τις παραπάνω ενέργειες παρακολούθησαν περισσότεροι από 150.000 άνθρωποι, ενώ μέσα σε μια περίοδο παγκόσμιου εγκλεισμού, μερικά από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ του κόσμου ασχολήθηκαν με το Φεστιβάλ και προέβαλαν την πόλη της Θεσσαλονίκης. Ελπίδα όλων μας είναι το επόμενο Φεστιβάλ να γίνει σε φυσικούς χώρους, εκεί που πραγματικά ανήκει. Όμως πάνω από όλα πρέπει να είμαστε όλοι ασφαλείς και θα παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις. Ήδη οι άνθρωποι του Φεστιβάλ ξεκινούν την προετοιμασία του 61ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ταυτόχρονα επεξεργάζονται τρία εναλλακτικά σενάρια και πρωτότυπες ιδέες». 

Ας ευχηθούμε και εμείς να εξελιχθούν θετικά τα πράγματα και να απολαύσουμε το επόμενο  61ο Φεστιβάλ όπως θα άρμοζε σε μια μεγάλη διοργάνωση.