Sir – Μη με λες Κύριο

 

Παραγωγή: Ινδία/Γαλλία - 2018 

Διάρκεια: 99 λεπτά 

Είδος: Κοινωνικό 

Βαθμολογία: * * * 

Σκηνοθεσία: Rohena Gera 

Πρωταγωνιστούν: Tillotama Shome, Vivek Gomber, Geetanjali Kulkarni, Rahul Vohra, Divya Seth Shah, Chandrchoor Rai, Dilnaz Irani, Bhagyashree Pandit. 

Η Ratna, νεαρή χήρα από ένα φτωχό χωριό, έχει έρθει στη Βομβάη για να δουλέψει ως εσωτερική οικιακή βοηθός στο σπίτι του νέου και ωραίου Ashwin, γόνου πλούσιας οικογένειας κατασκευαστών. Ο Ashwin που έχει γυρίσει από την Αμερική και από μια αποτυχημένη σχέση, παρόλο που φαινομενικά έχει τα πάντα, δίνει την εντύπωση στη Ratna ότι έχει παραιτηθεί από τα όνειρα του και ζει μηχανικά. Από την άλλη, η πάμπτωχη Ratna, που έχει θυσιάσει το όνειρό της για χατήρι της μικρότερης αδελφής της, συνεχίζει να ελπίζει ότι κάποτε θα καταφέρει να γίνει σχεδιάστρια μόδας. Καθώς οι κόσμοι τους συγκρούονται και οι δυο τους συνδέονται, τα εμπόδια ανάμεσα τους μοιάζουν όλο και πιο απροσπέλαστα. 

Πολυβραβευμένο ντεμπούτο στις ταινίες μυθοπλασίας για την αμερικανοσπουδαγμένη Ινδή σκηνοθέτη Ροχένα Γκέρα, το γλυκό αυτό χαμηλόφωνο φιλμ επανεισάγει το μύθο της Σταχτοπούτας στο ακραία ρατσιστικό και καταπιεστικό κοινωνικό πλαίσιο μιας τεράστιας χώρας, οικοδομημένης πάνω σε αρχαίες αδιαπέραστες κάστες και φυλετικές προκαταλήψεις που διαπερνούν τη φανταχτερή βιτρίνα μιας αναπτυσσόμενης υπερδύναμης.

Πεδίο ταξικής αναμέτρησης ένα ντελούξ διαμέρισμα ουρανοξύστη χωρισμένο σε δωμάτια του Κυρίου και δωμάτιο υπηρεσίας. Μιας αναμέτρησης άνισης, καταλύτης της οποίας είναι ο έρωτας που «μολύνει» τόσο τη μικρόσωμη αλλά με έντονα αποφασιστικό βλέμμα Σταχτοπούτα όσο και τον γοητευτικό αμερικανοσπουδαγμένο Πρίγκηπα των Οικοδομών που αισθάνεται να ασφυκτιά επίσης, παγιδευμένος σε ένα αυστηρά προκαθορισμένο κοινωνικό πλαίσιο.

Η αρχαϊκή σχεδόν, ταξική και φυλετική δομή της Ινδίας παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου, όχι τόσο γιατί οι πλούσιοι εκμεταλλεύονται τους φτωχούς όσο γιατί καμία κάστα δεν προτίθεται να διασαλέψει την προαιώνια τάξη, αφήνοντας μόνο το πολυτελές περιτύλιγμα να αλλάζει. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η σκηνοθέτης μεταξύ άλλων σε σημείωμα για την ταινία «Η Ινδία έχει ένα οικιακό εργατικό δυναμικό που φτάνει τα 40 εκατομμύρια. Πρόκειται κυρίως για γυναίκες που εργάζονται ανασφάλιστες, χωρίς δικαιώματα, σε συνθήκες που θυμίζουν σύγχρονη σκλαβιά, πλήρως εξαρτώμενες από τους εργοδότες τους. Εκτός από την ακραία σωματική κούραση και τη μεγάλη οικονομική ανασφάλεια, υπόκεινται σε καθημερινές ταπεινώσεις. Τρώνε αποφάγια, κοιμούνται σε στρώματα στο πάτωμα (στην κουζίνα, στον διάδρομο, ή αν είναι τυχερές σε ένα μικροσκοπικό δωμάτιο υπηρεσίας), χρησιμοποιούν διαφορετικά ποτήρια και διαφορετική τουαλέτα. Στον πυρήνα αυτής της ακραίας αδικίας βρίσκεται η ευρέως αποδεκτή ρατσιστική προσέγγιση ανθρώπων που θεωρούνται κατώτεροι. Θυμίζει τον ρατσισμό στην Αμερική του ’50, όταν οι μαύροι θεωρούνταν θεμελιακά κατώτεροι. Στην Ινδία… όλοι συμμετέχουν στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο διαδραματίζεται η ιστορία».

Μη φανταστείτε πάντως τίποτε δραματικές ακρότητες ή επαναστατικές εξάρσεις. Η ταινία, που είναι γεμάτη χρώματα και αρώματα και feelgood διάθεση, οφείλει τα πάντα στη μαγνητική παρουσία της μικροκαμωμένης πρωταγωνίστριας Τιλοτάμα Σόμε που ενσαρκώνει με δύναμη και καρτερία τη Ράτνα της. Εδώ μιλάμε για κάτι βαθύτερο και πιο ριζοσπαστικό από το πολύχρωμο σινεμά της Μίρα Ναίρ και το Γάμο των Μουσώνων, κάτι που παραπέμπει σε μοντέρνα βερσιόν του σινεμά του μέγιστου Ινδού δημιουργού Σατιαγίτ Ράι. Ένα διεισδυτικό πορτραίτο μιας άνισης κοινωνίας σε τροχιά ανάπτυξης που μπορεί να βασανίζεται σε καθημερινή βάση αλλά δεν σταματά να ονειρεύεται και να το ρίχνει στο χορό με την πρώτη ευκαιρία.

Βγαίνοντας πάντως από αυτόν τον Sir ένα είναι βέβαιο: θα αναζητήσετε με μανία ένα Ινδικό ρεστωράν… 

Διανομή: Feelgood Entertainment 

Στις αίθουσες από 11.06.20