La cage aux folles– Το Κλουβί με τις Τρελές

Παραγωγή: Γαλλία/Ιταλία – 1978 

Διάρκεια: 97 λεπτά 

Είδος: Κομεντί 

* * * ½ 

Σκηνοθεσία: Edouard Molinaro 

Πρωταγωνιστούν: Ugo Tognazzi, Michel Serrault, Claire Maurier, Rémi Laurent, Carmen Scarpitta, Benny Luke, Luisa Maneri, Michel Galabru, Venantino Venantini. 

Ο Ρενάτο είναι ιδιοκτήτης του drag show καμπαρέ La Cage aux Folles στο Saint-Tropez. Απόλυτη βασίλισσα του show είναι ο Αλμπέν, ο εδώ και είκοσι χρόνια σύντροφος του Ρενάτο, ταλαντούχος, νευρωτικός αλλά και τρυφερός εναλλακτικός γονέας για τον Λοράν, τον 20χρονο γιο του Ρενάτο από μια παλιά αμαρτία μιας βραδιάς. Όταν ο Λοράν τους ανακοινώνει ότι  βρήκε το κορίτσι της ζωής του και θα παντρευτεί αποφασίζουν να τον στηρίξουν, προσαρμόζοντας ανάλογα την εμφάνισή τους, αφού η αγαπημένη του είναι κόρη βουλευτή υπερσυντηρητικού κόμματος. Έτσι καλούν σε δείπνο γνωριμίας την οικογένεια της υποψήφιας νύφης και μια απίστευτη σειρά ξεκαρδιστικών γεγονότων ξεκινά.

Το θρυλικό μπουλβάρ του Ζαν Πουαρέ που δόξασε την Παρισινή σκηνή των 70s και έφερε φήμη και βραβεία στον Μισέλ Σερό, μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη για πρώτη (και καλύτερη) φορά το 1978, δημιουργώντας τέτοια παγκόσμια αναταραχή που δεν ήταν κανείς σίγουρος αν επρόκειτο για μια τραβηγμένη κομεντί παρεξηγήσεων ή για ένα δυνατό κοινωνικό μανιφέστο αποδοχής της διαφορετικότητας. Το Κλουβί με τις Τρελές υπήρξε η χρυσή τομή ανάμεσα στο διασκεδαστικό θέαμα και την ανατροπή παγιωμένων κοινωνικών και ηθικών αντιλήψεων που έπεσε σαν κεραυνός στην παγκόσμια βιομηχανία του θεάματος. Τρεις οσκαρικές υποψηφιότητες (σκηνοθεσίας, σεναρίου και κοστουμιών), μια Χρυσή Σφαίρα ξένης ταινίας, και πιο εμπορική ξενόγλωσση ταινία όλων των εποχών μέχρι τότε στις ΗΠΑ. Βραβείο σεζάρ για τον υπέροχο Μισέλ Σερό και παγκόσμια εμπορική επιτυχία που οδήγησε σε δύο (κατώτερα) sequel, ένα (κατώτερο) χολιγουντιανό remake και ένα υπερεπιτυχημένο musical του Broadway που γνώρισε πλήθος θεατρικών ανεβασμάτων σε όλη την Υφήλιο (εδώ στο Παλλάς το 2009 με τον Σταμάτη Φασουλή και το Γιάννη Μπέζο). 

Τίποτα όμως δεν μπορεί να ξεπεράσει το πρωτότυπο που 40 χρόνια αργότερα έρχεται να ανακαλυφθεί από ένα εντελώς διαφορετικό κοινό και να αναμετρηθεί με απόλυτη επιτυχία με το πέρασμα του χρόνου. Παρά το γεγονός ότι (ή ίσως και εξαιτίας του) η camp αισθητική των 70s αφήνει βαριά αποφορά πάνω στην ταινία (φωτογραφία, μοντάζ, χρήση της χαρακτηριστικής μουσικής του μαέστρο Ένιο Μορικόνε κλπ), η διακριτική σκηνοθεσία του Μολιναρό, το επεξεργασμένο στην τελευταία λεπτομέρεια σενάριο και η ερμηνευτική τελειότητα του πρωταγωνιστικού ζεύγους κρατούν ψηλά τον καλλιτεχνικό πήχη και μετατρέπουν αυτή την ευφρόσυνη φάρσα σε διαχρονικό ΛΟΑΤΚΙ μανιφέστο και σημείο αναφοράς για την εξέλιξη της κινηματογραφικής κωμωδίας. Το βλέπεις, το ξαναβλέπεις και συνεχίζεις να γελάς (αλλά και να συγκινείσαι) με αυτό το χρυσοποίκιλτο Κλουβί. Δεν αρκεί παρά να θυμίσουμε την κλασσική σκηνή ανθολογίας με το φλιτζάνι του τσαγιού και το σηκωμένο μικρό δάκτυλο. Ξεκαρδιστείτε κατά βούληση!   

Διανομή: Summer Classics 

Στους θερινούς κινηματογράφους από 30.07.20 

Το Κλουβί με τις Τρελές Trailer from Summer Classics on Vimeo.