Temblores - Δονήσεις
Παραγωγή: Γουατεμάλα – 2019
Σε συμπαραγωγή με Γαλλία & Λουξεμβούργο
Διάρκεια: 107 λεπτά
Είδος: Δράμα
* * *
Σκηνοθεσία: Jayro Bustamante
Πρωταγωνιστούν: Juan Pablo Olyslager, Diane Bathen, Mauricio Armas Zebadúa, Rui Frati, Sabrina De La Hoz, Magnolia Morales, Sergio Luna.
Η δεύτερη και πολυσυζητημένη ταινία του βραβευμένου δημιουργού από τη Γουατεμάλα έρχεται αποκλειστικά στο www.cinobo.com από 15 Δεκεμβρίου 2020.
Λίγα λόγια για την ταινία
Στη σημερινή Γουατεμάλα, ο Πάμπλο είναι ένας 40χρονος παντρεμένος πατέρας δυο υπέροχων παιδιών και εφημέριος της Ευαγγελικής Εκκλησίας. Οι πειρασμοί όμως κοιτάζουν κατάματα τον Πάμπλο, που θα ερωτευτεί τον Φρανσίσκο. Τότε, η σύζυγός του, η οικογένεια και η Εκκλησία θα αποφασίσουν να τον επαναφέρουν στο σωστό δρόμο. Ο Θεός μπορεί να αγαπάει τον αμαρτωλό, αλλά μισεί την αμαρτία.
Η ανταπόκριση μας για την ταινία από το 25ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας –Νύχτες Πρεμιέρας
Στην ταλαίπωρη Γουατεμάλα περισσεύουν οι φυσικές καταστροφές και οι Ευαγγελικές σέχτες. Σε μια από αυτές ανήκει και η ευκατάστατη οικογένεια του Πάμπλο. Οικονομικός Σύμβουλος, οικογενειάρχης με δύο παιδιά και όμορφη σύζυγο, ο Πάμπλο μοιάζει να τα έχει όλα αλλά αυτά τα όλα δεν είναι αυτό που ζητά. Το ερωτικό μυστικό του γρήγορα έρχεται στο φως και ανατρέπει τις ζωές όλων. Το βαθιά θρησκευόμενο οικογενειακό του περιβάλλον δεν θα μείνει όμως με σταυρωμένα χέρια. Αφού ο Θεός διαθέτει θεραπείες δια πάσαν νόσον…
Δεύτερη ταινία του Χάιρο Μπουσταμάντε, του σκηνοθέτη που έβαλε to 2015 στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη τη Γουατεμάλα με την πρώτη του ταινία το Ηφαίστειο, οι Δονήσεις είναι ένα βραδυφλεγές οικογενειακό δράμα που ξετυλίγεται πίσω από κλειστές πόρτες μεγαλοαστικών σπιτιών που αντιλαμβάνονται τη ζωή μόνο μέσα στα πλαίσια μιας έμφυτης αμαρτίας και ενός αγώνα για την ικανοποίηση ενός Θεού που αγαπάει τους αμαρτωλούς αλλά όχι την αμαρτία. Η θρησκοληψία συνδυαζόμενη με τον μεγαλοαστικό συντηρητισμό γίνονται τα βασικά όπλα μιας οικογένειας στον αγώνα της να εξοστρακίσει το μαύρο πρόβατο μέχρι αυτό να ξαναδεί το «φως» και να επιστρέψει στους κόλπους της. Το αληθινό φως όμως βρίσκεται ακόμη μακριά από αυτή την μαρτυρική χώρα της Κεντρικής Αμερικής που έζησε τέσσερις δεκαετίες μέσα σε ένα αιματηρό εμφύλιο πόλεμο. Κι όπως λέει κάποιος στον ήρωα της ταινίας « Που νόμιζες ότι βρισκόμαστε, στο Λουξεμβούργο;»…
Ο σκηνοθέτης Jayro Bustamante
Γεννημένος το 1977 στη Γουατεμάλα ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως διαφημιστής και σύντομα μετακόμισε στο Παρίσι για να σπουδάσει σινεμά και σενάριο στη Ρώμη. Γυρνώντας στη Γουατεμάλα ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής, όπου σκηνοθέτησε αρκετές μικρού μήκους μέχρι το 2015 όπου με το Ηφαίστειο (Ixcanul), το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. To 2016 θα ιδρύσει τη δική του εταιρία διανομής στοχεύοντας σε ανεξάρτητες παραγωγές, ενώ ένα χρόνο αργότερα θα στήσει στη Γουατεμάλα το Sala de Cine, τον πρώτο κινηματογράφο αφιερωμένο στο ανεξάρτητο σινεμά.
Σε σημείωμα του σχετικά με την ταινία, αναφέρει μεταξύ άλλων: « Οτιδήποτε έχει να κάνει με θρησκευτικό κίνημα με έχει στιγματίσει από τότε που ήμουν παιδί και ίσως γι’ αυτό με εντυπωσιάζει οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτό ακόμα και σήμερα. Η Γουατεμάλα είναι μια χώρα των άκρων. Διαθέτει πολλές κουλτούρες, όπου πετυχαίνεις τον Καθολικισμό μαζί με αρχαίες δοξασίες των Μάγιας και όλο αυτό έχει δημιουργήσει έναν συγκρητισμό ανάμεσα στους κατοίκους. Υπάρχουν κι άλλες θρησκείες που είναι γόνιμες στη χώρα, συμπεριλαμβανόμενων και πολλών αιρέσεων, αλλά και το εύρος των διαφορετικών εκκλησιών που προσφέρει ο Ευαγγελισμός. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, το Ευαγγελικό φαινόμενο είναι και το αγαπημένο. Υπό τον αναβρασμό της πίστης ο λόγος πλέον δεν έχει θέση. Είμαστε άνθρωποι υποταγμένοι από καιρό και ζούμε με κοινωνικούς, πολιτιστικούς και πολιτικούς τριγμούς. Υπάρχει μια αστάθεια. Θέλουμε να πιστεύουμε σε κάτι ουράνιο, να το έχουμε ως οδηγό μας για να μην χαθούμε στο χάος που έρχεται με την ελευθερία και είναι κάτι που δεν έχουμε συνηθίσει, η αλήθεια είναι… Στη Γουατεμάλα το να είσαι άνδρας συνίσταται στην άρνηση τριών πραγμάτων: το να μην είσαι γυναίκα, να μην είσαι παιδί και να μην είσαι ομοφυλόφιλος. Οι «Δονήσεις» είναι μια ταινία που μιλάει για την υπό όρους αγάπη, εκείνη που ντρέπεται να εκδηλωθεί, την αγάπη που πονάει, για την αγάπη που έρχεται από ψηλά, ‘’δονεί’’ τον κόσμο και είναι ικανή να γκρεμίσει και να καταστρέψει τα πάντα. Την αγάπη που δικαιολογεί την απίστευτη ικανότητά μας να κρίνουμε με δύο μέτρα και δύο σταθμά».
