Μαργαρίτα Πανουσοπούλου

Θα τη συναντήσετε να χορεύει Tango, Κυριακή απόγευμα στο Faust! Θα τη δείτε σύντομα στη νέα ταινία του Βασίλη Βαφέα «Ρισάλτο». Θα τη θυμάστε από το τηλεοπτικό Νησί αλλά και από πολλούς θεατρικούς ρόλους. Θα θαυμάσετε τη λάμψη στα μάτια και θα αναγνωρίσετε το πάθος της ψυχής. Γιατί η Μαργαρίτα Πανουσοπούλου είναι μια γυναίκα που ζει με πάθος για την τέχνη. Κόρη της Μπέτυς Λιβανού και του Γιώργου Πανουσόπουλου, ηθοποιός, χορεύτρια και πολυταξιδεμένη, μας δέχθηκε στον υποβλητικό χώρο του Faust για μια σύντομη συζήτηση λίγο πριν χαθεί στις στροφές μιας γοητευτικής milonga.

Οι γονείς σου υπήρξαν καλλιτέχνες με έντονη προσωπικότητα και σημαντικό εκτόπισμα. Αισθάνεσαι ότι μένει χώρος έκφρασης σε ένα παιδί καλλιτεχνών; Πως το βίωσες εσύ; Πως ήταν να μεγαλώνεις σε ένα σπίτι γεμάτο τέχνη;

Είναι πραγματικά όμορφο να μεγαλώνεις σε ένα σπίτι γεμάτο καλλιτέχνες θα έλεγα εγώ. Καταρχήν είναι διασκεδαστικό τουλάχιστον ! Επιπλέον ας μη ξεχνάμε πως ένας άνθρωπος που ασχολείται πραγματικά με την τέχνη, ακολουθεί έναν τρόπο σκέψης αρκετά ελεύθερο, όπου η απολυτότητα και η οπισθοδρομικότητα δεν έχουν θέση. Πιο πολύ απ´ όλα, είμαι ευγνώμων για αυτό.

Δε βλέπω το χώρο έκφρασης ως κάτι αναλώσιμο και εξαντλήσιμο. Επειδή έχει εκφραστεί κάποιος, δε σημαίνει πως δε μπορεί να εκφραστεί κάποιος άλλος. Στο σύμπαν που κατοικούμε, υπάρχει αφθονία. Ίσως αν σταματούσαμε να είμαστε πεπεισμένοι πως όλα φθείρονται και τελειώνουν, να γινόμασταν λιγότερο ανταγωνιστικοί και περισσότερο συλλογικοί.

Πως ήταν η μέχρι τώρα καλλιτεχνική εμπειρία σου; Θα τη χαρακτήριζες περίοδο μαθητείας και εξερεύνησης;

Η μαθητεία και η εξερεύνηση είναι ατέρμονες. Σε αυτήν την κατάσταση θα βρισκόμαστε πάντα, όπου και να έχουμε φτάσει και καλό είναι να μη λησμονούμε αυτήν την πραγματικότητα.

Η εμπειρία είναι ευχάριστη και περιπετειώδης. Έχει αγωνία και απογοητεύσεις αλλά έχει και μεγάλη πρόκληση και ικανοποίηση.

Πως ήταν η εμπειρία του να παίζεις στο θέατρο σε μια ξένη γλώσσα;

Καθόλου απλό θα έλεγα. Ήταν πραγματικά μία πρόκληση.

Η κάθε λέξη, κρύβει πίσω από τα σύμφωνα και τα φωνήεντα μια εμπειρία, μια αίσθηση που διαφέρει από κουλτούρα σε κουλτούρα. Έτσι όχι μόνο πρέπει να κατανοήσεις τον τρόπο σκέψης μέσα από τη γλώσσα, αλλά πρέπει και να βρεις τη δική σου συναισθηματική ερμηνεία απέναντι στους ήχους!

Πως προέκυψε το tangoστη ζωή σου;

Είχα την τύχη η πρώτη μου επαφή να ήταν μέσω μίας πραγματικής tangueras που πραγματικά αγαπούσε το tango. Περιοδεύαμε με θεατρικό θίασο στη Μεγάλη Βρετανία και εκείνη στα ρεπό, έπαιρνε τα τρένα για να βρεθεί σε milongas (βραδιές χορού) σε μία ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων. Το πάθος της με γοήτευσε και πλησίασα το tango όπου με αιχμαλώτισε...

Πως βλέπεις το άμεσο μέλλον για τα καλλιτεχνικά πράγματα  στη χώρα μας?

Βλέπω πως χρειάζεται να αλλάξει εντελώς ο τρόπος που γίνονται τα πράγματα. Όπως παντού. Έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτό. Αυτό που δε μπορώ να προβλέψω, είναι πόσο διάστημα θα πάρει για να έχει κάποια εφαρμογή.

Ποια είναι σήμερα η σχέση σου με τους γονείς σου και ιδιαίτερα με τη μητέρα σου;

Τρυφερή. Υπάρχει μια σχέση φροντίδας και αγάπης. Όσο περνάει ο καιρός οι ρόλοι αντιστρέφονται ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά. Θέλω να περνάνε καλά, να δραστηριοποιούνται, να κάνουν τα πράγματα που τους ευχαριστούν και κάνω ό,τι μπορώ για αυτό. Χαρακτηριστικές οι καθημερινές συζητήσεις στο τηλέφωνο με τη μητέρα μου που της εξηγώ για 18484736ή φορά πώς να συνάψει ένα αρχείο και πώς να συνδεθεί στους λογαριασμούς e banking/taxis κ.λ.π που της έχω φτιάξει!

Τι σου έχουν αφήσει τα ταξίδια σου στον κόσμο? Λαμβάνοντας υπόψη την όλο και πιο επικίνδυνη παγκόσμια κατάσταση θα επιχειρούσες ξανά ένα μεγάλο ταξίδι;

Θέλω να κάνω ταξίδια συνέχεια. Ο φόβος δεν είναι καλή παρέα, άσε που προτιμώ να ταξιδεύω μόνη.

Η νωπή ακόμη τραγωδία του Παρισιού πόσο σε επηρέασε σαν άνθρωπο και πολίτη του κόσμου;

Όχι περισσότερο από τη τραγωδία που εξελίσσεται καθημερινά στη Συρία και σε άλλα μέρη του κόσμου.

Υπάρχει κάποιος θεατρικός ρόλος που θα ήθελες οπωσδήποτε να ερμηνεύσεις στη ζωή σου;

Θα ήθελα να ερμηνεύσω το ρόλο της Λαίδης Μάκμπεθ.

Όμως αυτό που ονειρεύομαι πολλές φορές, είναι κυρίως οι καταστάσεις στις οποίες μπορεί να βρεθεί ένας χαρακτήρας.

Ποιοι είναι οι δικοί σου στόχοι και πως βλέπεις τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια;

Στόχος μου είναι να είμαι ευτυχισμένη εγώ, όπως και οι άνθρωποι γύρω μου.

Ελπίζω όλα μου τα σχέδια να ανατραπούν από τις εκπλήξεις της ζωής μου και να την κάνουν πιο συναρπαστική.

Συνέντευξη: Τάσος Ντερτιλής

Φωτογράφηση: Νίκος Ζαχαρόπουλος

Location: Faust, Καλαμιώτου 11 & Αθηναΐδος.

Για περισσότερες πληροφορίες για την Milonga, πατήστε εδώ