Εξηκίας Τριβουλίδης

 

 

Θερινό Ηλιοστάσιο. Η μεγαλύτερη μέρα του έτους. Ο κόσμος πλημμυρίζει από φως, φλογερό φως. Όπως πλημμυρίζει από φως και πάθος ο κόσμος του γλύπτη και ζωγράφου Εξηκία Τριβουλίδη. Ενας κόσμος διαχρονικής έμπνευσης, φλογερής δημιουργίας και…Έρωτα με κεφαλαίο το Ε.

Ο φακός του Grand Magazine τον αποθανάτισε επί το έργον. Ο λόγος του είναι εξίσου φλογερός και ουσιαστικός. Απολαύστε τον Καλλιτέχνη.

Εξηκίας: Όνομα με αρχαία και μεγάλη καλλιτεχνική βαρύτητα. Ποια είναι η σχέση σου με την αρχαιότητα;

Όπως όλοι μας καταγόμαστε από κάπου με μακραίωνη παράδοση ιδεών και αξιών, ως Έλλην συνειδητοποιημένος αποδέκτης αυτών, προσπαθώ με τις δικές μου δημιουργίες και το ιδεολογικό υπόβαθρο να συνεισφέρω στην εποχή μας, το δικό μου λιθαράκι, στο οικοδόμημα που λέγεται τέχνη, ορμώμενος από την αρχαία Ελληνική παράδοση.

Σχολιάζοντας την πρόταση της φωτογραφίσεως για το Grand Magazine, διακρίνουμε μια αγάπη για την Αναγέννηση. Τι αντιπροσωπεύει για εσένα αυτή η λαμπρή για τις τέχνες περίοδος

Η Αναγέννηση για εμένα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της σύγχρονης εποχής,   μεταλαμπαδεύοντας το αρχαίο Ελληνικό φως.

Σαν γλύπτης έχω επηρεαστεί από τον δυναμισμό, τις πολύπλοκες προσωπικότητες των πρωταγωνιστών αυτής της εποχής, ιδιαίτερα του Λεονάρντο ντα Βίντσι και Μιχαήλ Αγγέλου. Για την ακρίβεια όντας από οικογένεια με βαθιές ρίζες στη ζωγραφική έγινα και γλύπτης επηρεαζόμενος από μία σειρά πάνω στην ζωή αυτών των μεγάλων καλλιτεχνών και έκτοτε ένας γλύπτης απελευθερώθηκε από τα εσώψυχά μου.

Ποια  από  τις  τέχνες  που  υπηρετείς  είναι  η  αγαπημένη  σου;  γλυπτική, ζωγραφική; Ή μήπως όλες τις αγαπάς και τις τιμάς εξ ίσου;

Με αποκαλούν τον γλύπτη του Έρωτα αλλά τιμώ εξίσου ζωγραφική και γλυπτική με πάθος. Μπορώ να πω ότι σαν διάλειμμα από τον ένα τρόπο εκφράσεως μεταπηδώ στον άλλο… υπάρχουν περίοδοι που αισθάνομαι την ανάγκη να ζωγραφίσω περισσότερο η αντιθέτως να σκαλίσω… δεν εναντιώνονται η μία στην άλλη… τουναντίον αλληλοσυμπληρώνονται.

Σε  μια  εποχή κρίσεως  όπως η σημερινή,  που πιστεύεις ότι πρέπει  να αναζητήσουμε νέα ιδεώδη; Στην Ιστορία  και το παρελθόν ή μήπως σε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο;

Ότι και να κάνουμε ως ανθρωπότητα δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε ξανά τον τροχό. Ιδέες, προτάσεις, φιλοσοφίες έχουν αναπτυχθεί και εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να τις επαναφέρουμε. Κάτ εμέ, πρέπει να μελετήσουμε για να κατανοήσουμε την σοφία των προγόνων μας, ώστε να αντλήσουμε ιδέες που θα βοηθήσουν την ανθρωπότητα. Μελετώντας το παρελθόν κατανοούμε το παρόν και σχεδιάζουμε για το μέλλον.

Πιστεύεις ότι ο Δυτικός Πολιτισμός  όπως τον βιώνουμε έχει φθάσει στα όριά του;

Ο Δυτικός Πολιτισμός, όχι μόνο δεν έχει φτάσει στα όριά του αλλά δεν έχει εκμεταλλευτεί με την καλή έννοια στο έπακρον. Δυστυχώς στην εκπαίδευση έχουμε μία επιφανειακή προσέγγιση στον Δυτικό Πολιτισμό, προσπαθώντας να τον ενοχοποιήσουν για πολλά δεινά, χωρίς να τον κοιτάμε στην ολότητα, στην σφαιρικότητα που εσωκλείει τα πάντα, μαζί και τις λύσεις των προβλημάτων μας.

Ποια  είναι  η γνώμη  σου για την εμπορευματοποίηση  της τέχνης;  Είναι απαραίτητη και θεμιτή μέχρις ενός σημείου;

Η τέχνη πάντα είχε εμπορική προσέγγιση, από τις πρωτόγονες φυλές με την ανταλλαγή ειδών, με την αποτύπωση μέσω τέχνης της υπάρξεως μας, την προβολή φιλοσοφικών θρησκευτικών και κοινωνικών πιστεύω, με την εξυπηρέτηση ιδεών και ιδεολογιών.

Τα αντικείμενα ως επί το πλείστον που θαυμάζουμε στα Μουσεία δεν είναι αποκομμένα από τον εμπορικό τους λόγο υπάρξεως. Παραγγελίες ευγενών, θρησκευτικών εξουσιών και πολιτικών είναι στη μεγαλύτερη πλειοψηφία αυτό που θαυμάζουμε στα σύγχρονα Μουσεία. Χωρίς να λέω ότι δεν υπάρχουν δημιουργίες που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες του εκάστοτε καλλιτέχνη… αν και αυτό είναι πιο πολύ σημείο αναφοράς του σύγχρονου κόσμου γιατί στο παρελθόν ως επί το πλείστον οι καλλιτέχνες εξυπηρετούσαν το κοινωνικό σύνολο.

 

Στο σύγχρονο κινηματογράφο βλέπουμε συχνά ιστορίες όπου η Τέχνη καταλήγει να έχει το ρόλο της προκαλύψεως του Οργανωμένου Εγκλήματος. Πως αξιολογείς αυτή την στοχοποίηση; Υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά;

Μα οργανωμένο έγκλημα στις περισσότερες φορές είναι, οι πολιτικές μα και θρησκευτικές εξουσίες. Η τέχνη ως φυσικό επακόλουθο προβολής, όπου λειτουργεί ως η καθαρτήριος δύναμη,  χρησιμοποιείται από εντός εισαγωγικών, οργανωμένο έγκλημα, αν και θα έπρεπε να αποσαφηνίσουμε τι εννοούμε λέγοντας, οργανωμένο έγκλημα.

Το σώμα είναι ναός ή εργαλείο; Ποια είναι η άποψη σου;

Το σώμα είναι Ναός και εργαλείο…είναι Ναός του εσωτερικού μας κόσμου που εξωτερικεύεται χρησιμοποιώντας το ως εργαλείο.

Ένας πίνακας, ένα γλυπτό, μία μουσική δημιουργία, ένα ωραίο φαγητό, πού βρίσκεται στα ενδότερα του Ναού που λέγεται εγκέφαλος, χρειάζεται για να εκφραστεί στον έξω κόσμο, το εργαλείο που λέγεται σώμα

Έχεις   ζήσει   μεγάλες  περιόδους  τόσο   στην   Ελλάδα  όσο  και  στις  ΗΠΑ;   Που  θα έλεγες ότι βρίσκεται η πατρίδα της καρδιάς σου;

Έχω γεννηθεί στην Αίγυπτο και έχω περάσει μερικά χρόνια στην χώρα του Νείλου, έχω μεγαλώσει και σπουδάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχω περάσει πολύτιμο χρόνο της ζωής μου στην Ελλάδα… είμαι Αιγυπτιώτης Ελληνοαμερικανός. Αγαπώ και τις τρεις αυτές χώρες που έχω εμπειρίες και αναμνήσεις. Βάζοντας ως την χώρα της καρδιάς μου την Ελλάδα.

Αν μπορούσες να ζήσεις σε μια άλλη εποχή, ποια θα επέλεγες;

Είμαι λάτρης τριών εποχών, αυτή της αρχαίας Ελλάδος που γέννησε αυτό που λέγεται σύγχρονος τρόπος σκέψεως και έφτασε την τέχνη στο απόγειο της ανθρώπινης εκφράσεως. Θα μου άρεσε να ζήσω στην Αναγέννηση, ειδικά στην Ιταλία τότε που αυτό το πνεύμα του αρχαίου ελληνορωμαϊκού κόσμου, μετά από αιώνες που βρισκόταν σε πνευματικό κώμα, ξαναγεννήθηκε ως αναγεννημένος Διόνυσος… και η τρίτη αγαπημένη μου περίοδος, έχει μία δυναμική προσέγγιση στην τέχνη αλλά και στο ενδυματολογικό, όπου άνθρωποι, γλυπτά, πίνακες και κτίρια ήταν όλα μία ζωντανή τέχνη, είναι αυτή της μέσης του 18ου αιώνος.

Πόλεμος,   εγκληματικότητα.   Παρακολουθείς   την   τρέχουσα   δυσοίωνη επικαιρότητα;

Ως σκεπτόμενος άνθρωπος της εποχής μας παρακολουθώ με θλίψη την επικαιρότητα και βλέπω ότι στην εξελικτική μας πορεία σε πολλά είμαστε τόσο πίσω ως προς τον σεβασμό στην φύση και στον άνθρωπο. Μάλιστα σε τέτοιο σημείο που σε ηλικία 12 ετών κοιτώντας τον ουρανό μου πέρασε μία σκέψη, μήπως τελικά η επαφή μας με εξωγήινες οντότητες μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη για σεβασμό στον πλανήτη και στην ανθρωπότητα… γιατί αυτόματα θα καθιστά «αυτούς» και «εμάς» ως κάτι το διαφορετικό και όχι οι γραμμές των συνόρων στον πλανήτη και μάνα Γαία.

Έχεις ελεύθερο χρόνο; ‘Εχεις αλλά ενδιαφέροντα και ενασχολήσεις;

Ως καλλιτέχνης μπορώ να πω ότι έχω άπλετο χρόνο, κανονίζω το πρόγραμμά μου όπως θέλω… αλλά δυστυχώς ο χρόνος μιας επίγειας ζωής είναι δεσμευτικός και λίγος για να μπορέσει το καλλιτεχνικό και ανήσυχο πνεύμα να απλωθεί… αυτό με κάνει να απολαμβάνω κάθε μέρα σαν ένα μικρό παιδί που όταν ξύπνα ανοίγει τα δώρα που του έχουν φέρει και… γιατί η ζωή είναι ένα παιχνίδι… η ύπαρξή μας σαν ηθοποιοί που μπαίνουμε στη σκηνή και έχουμε το χρέος να παίξουμε τον ρόλο μας όσο καλύτερα γίνεται, γιατί στο τέλος θα κλείσει η αυλαία.

Ποια είναι τα επόμενα σου σχέδια;

Τα άμεσα σχέδιά μου είναι να εδραιώσω τα εμπνευσμένα από την αρχαία Ελληνική κοσμοαντίληψη κοσμήματα μου στην αγορά… όσο για τα πιο μακρόπνοα θα ήθελα οι δημιουργίες μου να προκαλούν ωραία συναισθήματα και ως γλύπτης και ζωγράφος του ‘Ερωτα να βάλω την σφραγίδα μου στην ιστορία της τέχνης, ώστε αιώνες μετά την ύπαρξή μου να προκαλώ τη φαντασία, τον ανθρώπινο νου και σώμα με τις τολμηρές μου δημιουργίες…γιατί τα πάντα είναι Έρως!!!

Τάδε έφη Εξηκίας Τριβουλίδης… ο γλύπτης και ζωγράφος του Έρωτα

Production: "MEDIA WAREHOUSE"

Συνέντευξη: Τάσος Ντερτιλής 

Φωτογράφος: Νίκος Ζαχαρόπουλος

Model: Νάνσυ Λάμπρου

Μake up artist: Θένια Κούρτη

Executive producer: Κωνσταντίνος Πανταζώνας