Finding Dory – Ψάχνοντας τη Ντόρι (και σε 3D)

Παραγωγή: ΗΠΑ - 2016 

Διάρκεια: 97 λεπτά

Είδος: Animation  

Βαθμολογία: _{* * * *}

Σκηνοθεσία: Andrew Stanton

Co-Director: Angus MacLane

Με τις φωνές των: Ellen DeGeneres, Albert Brooks, Ed O'Neill, Kaitlin Olson, Hayden Rolence, Ty Burrell, Diane Keaton, Eugene Levy, Idris Elba, Dominic West, Bob Peterson, Kate McKinnon, Bill Hader.

Στην ελληνική μεταγλώττιση ακούγονται: Δήμητρα Παπαδοπούλου, Θοδωρής Αθερίδης, Ακίνδυνος Γκίκας, Στεφανία Φιλιάδη, Γιώργος Ρεντούμης, Χρήστος Θάνος, Χίλντα Ηλιοπούλου, Έλλη Θάνου, Μανώλης Γιούργος, Τάσος Κωστής, Βίνα Παπαδοπούλου, Χάρης Γρηγορόπουλος, Μαρία Πλακίδη ( η οποία έχει κάνει και τη σκηνοθεσία της μεταγλώττισης).

Υπόθεση: Η Ντόρι, η αξιολάτρευτη μπλε ψαρίνα που πάσχει από απώλεια βραχύχρονης μνήμης περνά ευτυχισμένη τον καιρό της στον ύφαλο με τον Μάρλι και το Νέμο. Έχει περάσει ένας χρόνος από την περιπέτεια του μικρού Νέμο και όλα έχουν μπει στο ρυθμό της καθημερινότητας όταν η Ντόρι θυμάται ξαφνικά ότι κάπου στον ωκεανό έχει μια οικογένεια που την αγαπά και την περιμένει. Η επιστροφή στις ρίζες της θα είναι, όπως είναι αναμενόμενο, επεισοδιακή και θα γίνει ένα μάθημα ζωής για όλους τους συνοδοιπόρους της καθώς η αναζήτηση θα αποκαλύψει πολλά περισσότερα από όσα θα περίμενε η γλυκιά Ντόρι.

13 χρόνια έχουν περάσει από τότε που οι περιπέτειες ενός μικρού ψαριού στον ωκεανό έκαναν όλη την ανθρωπότητα να συμπάσχει μαζί του και χάρισαν στο δημιουργό του Άντριου Στάντον το πρώτο του Oscar για ένα αδιαφιλονίκητο αριστούργημα που πέρασε ήδη στην κινηματογραφική ιστορία. Ο ιδιοφυής δημιουργός όμως, που εν τω μεταξύ τσίμπησε άλλο ένα Oscar για το συγκλονιστικό του Wall-E το 2008, δεν είχε πει την τελευταία του λέξη για τους χαρακτήρες που δημιούργησε τότε. Αυτή την ταινία τη χρώσταγε λοιπόν στον εαυτό του, στους θεατές που αγάπησαν τον κόσμο του και πάνω από όλους στην πολυαγαπημένη Ντόρι, το μπλε ψαράκι που χαμένο στον ωκεανό κατάφερε να επιβιώσει χωρίς σχέδιο, με καλή διάθεση και με λίγη βοήθεια από τους φίλους του. Οι καιροί είναι διαφορετικοί πια, ο κόσμος έχει αγριέψει και οι νέες περιπέτειες της ψαροπαρέας έχουν αποκτήσει έναν πιο σοβαρό, σκοτεινό τόνο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι λείπει το χιούμορ ή οι νέοι ευρηματικοί χαρακτήρες που εμπλουτίζουν την ίντριγκα, στο επίκεντρο της οποίας είναι η έννοια της μνήμης ως κινητήριας δύναμης του συναισθήματος αλλά και η ουσία των οικογενειακών δεσμών και πως αυτοί έχουν διαμορφωθεί στις αρχές ενός αιώνα που «δείχνει τα δόντια του» στους λαούς. Αφιερωμένη λοιπόν η ταινία στην οικογένεια (κάθε μορφής όπως αναφέρεται στους τίτλους τέλους), διαθέτει ευρηματικότητα, σκηνοθετική άποψη, συναισθηματικό βάθος, μια ανείπωτη αίσθηση ευτυχίας και πίσω από όλα αυτά μια βεβαιότητα ότι στην περιπέτεια της ζωής όλα θα πάνε καλά όταν είμαστε ενωμένοι σε ένα καλό σκοπό. Στη, θρυλική πλέον, ελληνική μεταγλώττιση, η Ντόρι μιλά με τη φωνή της μοναδικής Δήμητρας Παπαδοπούλου και ο Μάρλιν με τη χαρακτηριστική φωνή του Θοδωρή Αθερίδη, οι οποίοι δεν ήταν δυνατόν να μην επιστρέψουν και να εμπλουτίσουν ξανά τους χαρακτήρες τους με τα κωμικά τους ταλέντα. Γενικότερα δε η όλη δουλειά στη μεταγλώττιση είναι αυτή τη φορά εξαιρετική σε βαθμό να αναρωτιέσαι αν αξίζει να δεις την πρωτότυπη βερσιόν με την Έλεν Ντε τζένερες.

Μια αντίρρηση μόνο: ο ελληνικός τίτλος παραπέμπει, ίσως για εμπορικούς λόγους, στην πρώτη ταινία που επίσης από βρίσκοντας (finding) είχε γίνει ψάχνοντας. Αυτή τη φορά το  «ψάχνοντας» αδικεί την ταινία που είναι κάτι παραπάνω, μια μεγάλη περιπέτεια της μνήμης. Αυτό το «Βρίσκοντας» του πρωτότυπου τίτλου είναι όλη η ουσία. Πάντως είτε ψάχνοντας είτε βρίσκοντας, μη το χάσετε για κανένα λόγο!

Και μερικά trivia  για τους νέους χαρακτήρες που εισάγει η ταινία

Χανκ: ο αναπάντεχος σύμμαχος

Ο Χανκ είναι ένα χταπόδι. Για την ακρίβεια, «επταπόδι», καθώς έχει χάσει το ένα του πλοκάμι, παρόλο που οι ικανότητές του δεν έχουν μειωθεί ούτε στο ελάχιστο. Με τρομερή αίσθηση του χιούμορ, αλλά και μια εξαιρετική δεξιοσύνη στο να καμουφλάρεται, ο Χανκ είναι ο πρώτος που θα καλωσορίσει την Ντόρι στο Ινστιτούτο. Μόνο που δεν ψάχνει για φίλο αλλά ενδιαφέρεται για τον τρόπο να παραμείνει στο Ινστιτούτο και να μην επιστρέψει στον ωκεανό. «Ο Χανκ βάζει τη Ντόρι σε δοκιμασίες» λέει ο Andrew Stanton. «Αμφισβητεί την αισιοδοξία της, τη γενναιότητα της, αλλά της βγάζει τον καλύτερο της εαυτό και αντίστροφα. Έχει χρυσή καρδιά και η Ντόρι το αισθάνεται από την πρώτη στιγμή». «Έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλον» λέει ο Ed O’ Neill, που δίνει τη φωνή του στον γκρινιάρη αυτό χαρακτήρα. «Ο Χανκ ποτέ δεν πίστεψε ότι θα κάνει φίλους, αλλά σιγά σιγά υποκύπτει στη γοητεία της Ντόρι. Δένονται μέσα από πολλές περιπέτειες, κινδύνους και φόβο». Ο Χανκ ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση για τους σχεδιαστές. Για να αποδοθεί σωστά η κίνηση του, χρειάστηκαν πολλούς μήνες πειραματισμών. Για την ακρίβεια, για την πρώτη του λήψη, η ομάδα σχεδιασμού δούλεψε έξι ολόκληρους μήνες. Οι πιο δύσκολες ήταν οι λήψεις που ο Χανκ δείχνει στο κοινό όλα του τα επτά πόδια, τα οποία παρεμπιπτόντως  χρησιμοποιεί ως χέρια. 

Μοίρα: το Μεγάλο Ψάρι

Η Μοίρα είναι μια αδέξια κολυμβήτρια, με μεγάλη όμως καρδιά. Για την ακρίβεια, πολύ μεγάλη, όπως όλες οι άσπρες φάλαινες που κυκλοφορούν ελεύθερες στους ωκεανούς. Μια μέρα, στην πισίνα της στο Ινστιτούτο πέφτει η Ντόρι, με την οποία γίνονται αμέσως φίλες. Η Μοίρα είναι ντροπαλή λόγω της μυωπίας της , αλλά η Ντόρι την ενθαρρύνει, πιστεύοντας ότι είναι μια ικανότατη κολυμβήτρια. Και επιτέλους βρίσκει κάποιον για να μιλάει φαλαινέζικα. «Η Μοίρα δε βλέπει καλά», λέει ο σκηνοθέτης. «Πέφτει πάνω σε πράγματα και έχει πολύ φόβο για τα πάντα πέρα από την πισίνα της στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Ζωής. Η επικοινωνία της με την Ντόρι όμως είναι άμεση και πανεύκολη. «Το μυστικό με τα φαλαινέζικα είναι να τραβάς τις λέξεις ώστε να ακούγονται γελοίες» λέει η Kaitlin Olton, που χαρίζει τη φωνή της στη Μοίρα. «Κάπως έτσι δε μιλάνε οι φάλαινες, σωστά;». 

Μπέιλι: μια Φάλαινα με ψυχοσωματικά

Ο Μπέιλι είναι η λευκή φάλαινα του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Ζωής, που θεωρεί ότι δεν κατέχει πια την ικανότητα ηχοεντοπισμού. Τα καλά νέα –ή άσχημα, ανάλογα το πώς θα το δει κανείς- είναι ότι οι γιατροί του Ινστιτούτου δεν μπορούν να διαγνώσουν κάτι στον Μπέιλι. Το ταλέντο του Μπέιλι στο να βρίσκει το δράμα στο καθετί, δεν αργεί να έχει αντίκτυπο στους γύρω του. Και κάπου εκεί συναντά την Ντόρι, που μοιάζει να έχει τις πιο τρελές ιδέες. Οι λευκές φάλαινες είναι γνωστές για την ικανότητα ηχοεντοπισμού (βιο-σόναρ), που λειτουργεί ως υποβρύχιο ραντάρ. Στο Ινστιτούτο έχει τη φήμη της καλύτερης όρασης κι έτσι συμπληρώνει τέλεια τη Μοίρα που δεν βλέπει και πολύ καλά. Ο ηθοποιός Ty Burrell κλήθηκε να δώσει τη φωνή του στον Μπέιλι. «Ο Ty παρουσιάζεται ως ο σπασίκλας μπαμπάς στο Modern Family» λέει ο Andrew Stanton. «Παίζει μια παραλλαγή αυτού ως Μπέιλι, που είναι λίγο φυτό και δογματικός. Από σκεπτικιστής γίνεται ενοχλητικός και μετά τρυφερός, χωρίς ενδιάμεσα διαστήματα. Ο Ty το αποδίδει αυτό. Δεν έχω γνωρίσει ηθοποιό με πιο φυσικό κωμικό συγχρονισμό από αυτόν». 

Τζένι και Τσάρλι: οι γονείς

Η Τζένι και ο Τσάρλι θα έκαναν τα πάντα για το μοναχοπαίδι τους, την Ντόρι. Την προστατεύουν, προσπαθώντας παράλληλα να την οπλίσουν με τις κατάλληλες ικανότητες για να ταξιδέψει στον κόσμο με μια τέτοια λανθάνουσα μνήμη. Η Τζένι είναι λίγο περισσότερο ενθουσιώδης απ’ όσο πρέπει- αλλά είναι προστατευτική και έξυπνη. Ο Τσάρλι είναι ένας τυπικός πλακατζής, αλλά τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό για αυτόν από το να διδάξει στην κόρη του πώς να επιβιώνει. «Ήδη από το Ψάχνοντας τον Νέμο, είχα σκεφτεί ότι αν η Ντόρι είχε γονείς, αυτοί θα ήταν η Diane Keaton και ο Eugene Levy». «Κάθε φορά που πήγαινα στην ηχογράφηση, μου έδειχναν κάτι» λέει ο Levy. «Στην αρχή, είχαν απλώς σκίτσα. Σταδιακά, έπαιρνε σάρκα και οστά. Στο τέλος, το κινούμενο σχέδιο ήταν εκπληκτικό». «Μερικές φορές δεν ήμασταν πιστοί στο σενάριο και αυτό ήταν τέλειο. Ο σκηνοθέτης με άφηνε να δοκιμάζω διάφορα, αλλά η δράση έτρεχε. Μου άρεσε αυτό γιατί μου αρέσει πολύ να ρέει η ενέργεια» λέει η Keaton. 

Φλόκος και Πηδάλιος: οι δύο μάγκες

Ο Φλόκος και ο Πηδάλιος  είναι ένα ζευγάρι βαριεστημένων θαλάσσιων λιονταριών που ζουν ακριβώς έξω από το Ινστιτούτο. Ο Μάρλιν και ο Νέμο τους βρίσκουν να κοιμούνται δίπλα σε ένα ζεστό βράχο έξω από το κέντρο. Δεν τους αρέσει καθόλου να τους διακόπτουν τον μεσημεριανό τους ύπνο, αλλά οι κραυγές τους είναι μακράν χειρότερες από το δάγκωμά τους.  Προέρχονται από μια ετερόκλητη συμμορία που ονομάζεται Τα Σκυλιά του Ωκεανού. Ο Idris Elba και ο Dominic West δίνουν τις φωνές τους στο δίδυμο. «Είναι φοβερά εντυπωσιακοί και ταλαντούχοι ηθοποιοί που θα μπορούσαν να παίξουν τον Άμλετ, πόσο μάλλον δύο αλλόκοτα, βαριεστημένα θαλάσσια λιοντάρια» λέει ο Stanton. «Στην πρώτη ηχογράφηση ήταν σαν reunion από τον καιρό που έκαναν μαζί το The Wire. Είχαν πολλή πλάκα».

Διανομή:  Feelgood Entertainment

Στις αίθουσες από 01.09.16